MONTGOMERY 3 : If Only

Chapter 3

Galit

"What do you feel? I don't understand.." nalilito kong wika.

Tinaas niya ang kanyang kanang kilay at lumingon muli sa akin. Unti-unting sumilay ang ngisi sakanyang labi at hindi ko alam kung bakit.

May nasabi ba akong mali?

Inangat niya ang kanyang kamay at bahagyang tinulak ang noo ko gamit ang hintuturo niya.

"Nararamdaman ko na nagiging close na tayo." Simpleng wika niya.

Napalunok ako.

Close? Pwede pa ba 'yon? Sa eigtheen years ko sa mundong 'to na hindi kami close. Ngayon pa ba mangyayari 'yon? Isn't too late?

"Are you okay?" Tanong niya sa akin.

Mabilis akong ngumiti at tumango tango. I gave my sweetest smile to my brother and nodded. Tumango ako na para bang mapuputol na ang ulo ko. Siya naman ay nakakunot ang noo sa akin habang pinipigilan ang matawa.

Sarap sakalin.

"What are you two talking about?"

Nakuha ni Kuya Carl ang atensyon ko. Lumipat ang tingin ko sakanya at napakagat ako sa labi ko nang makitang nakatingin siya at si Uno sa akin. Tumikhim ako at inayos ang sarili ko.

"Nothing kuya, Simon is just so annoying." Pag dadahilan ko.

Well, this past few days ay masasabi kong nabawasan na ang pagiging nakakainis niyang nilalang pero hindi ko naman pwedeng sabihin 'yon kay Kuya Carl. Pag tatawanan lang kami nito.

"Ngayon ko lang kayo nakitang ganyan. Sa pagkaka alam ko, Simon is the last person you're close with.. pero ngayon ay sobrang close niyo na ata?" Nakangising wika ni Uno.

Tumaas ang kilay ko dahil doon. Anong pinapatunayan ni Uno? This is why I don't call him Kuya. I don't like the words that comes out from his mouth. Parang lahat ng sinasabi niya ay may point at nakakainis dahil hindi ko nakukuha 'yon. Akala nila, puro non sense lahat ng sinasabi niya pero sa totoo, may mga tagong mensahe lang sa mga sinasabi niya.

They think he's joking? Guess what, no! Pinapaikot lang niya ang mga tao sa paligid niya. Uno is a cunning jerk! Sadly, ako lang ata ang nakaka alam non. Akala nila ay inosenteng mapag biro ang mokong pero hindi.

"Shut up, Uno." Inis kong wika.

"Uno, stop meddling." Ani Simon.

Nanatili ang tingin ko kay Uno at pinanliitan niya ako ng mata. Lalo siyang ngumisi kaya binigyan ko siya ng masamang tingin.

Ano bang problema niya?

Gusto niya ng labanan ng tingin? I will give him that!

Natigilan ako nang maramdaman kong may pumatong sa balikat ko. Naputol ang tingin ko mula kay Uno at bumaling sa kamay na nakapatong sa balikat ko. Automatic na napa-angat ang tingin ko sa taong nag mamay-ari nito.

Namilog ang mga mata ko dahil sumalubong sa akin ang sobrang lapit na mukha ni Simon.

"Simon!" Inis kong wika at pilit na tinatanggal ang kamay niya.

Humalakhak lamang siya at mas linapit ang sarili sa akin para maakbayan ako ng maayos. Pilit ko siyang linalayo sa akin dahil naiinis pa rin ako sakanya sa hindi malamang dahilan.

He's just so annoying.

"What? I like smelling you. Parang naaamoy ko ang sarili ko." Natatawa niyang wika.

Parang umakyat ang dugo sa ulo ko dahil sa sinabi niya. Naramdaman ko ang pag init ng mukha ko kaya sinamaan ko siya ng tingin at bahagyang siniko sa tyan. Napadaing siya kaya humalakhak ako.