MONTGOMERY 3 : If Only

Chapter 38

Interview

"Kuya-"

"Bro, wag dito. It's too open." Ani Uno.

Napaiwas ako ng tingin at napahawak ng mahigpit sa bag ko. I noticed Simon's feet stepped closer to me. Naramdaman ko ang presensya niya sa aking tabi at hindi ko alam kung matutuwa ba ako doon o hindi lalo na at masama ang timpla ni Kuya.

I heard Kuya Carl's deep breath.

"Mag-uusap tayo. Labas. Go straight to the parking lot." Matigas na wika ni Kuya.

Napatingin ako kay Uno at maagap siyang tumango. Bumaba ako sa bleachers at naunang maglakad palayo. Pabigat ng pabigat ang puso ko habang humahakbang. Hindi ako natatakot at hindi ko alam kung tama ba na hindi ako matakot.

The look on Kuya Carl's face is not telling me that what I'm doing is wrong. Oo nga at gusto niya kami makausap pero hindi ko maramdaman doon yung presensya ng galit sa nakita niya. It's something else and it bothers me.

"Don't get scared.." Simon traced.

"I'm not."

It's true.. even though it's weird not to get scared.

Lumabas kami ng school at dumiretso sa parking lot gaya ng utos ni Kuya Carl. I want to talk to Simon habang wala pa si Kuya, for sure in no time ay darating na rin sila. Siguradong nagpaalam lang sila ni Uno sa mga kasama nila.

"Sy.." I started.

Nilingon ko si Simon at napansin kong hindi pa rin siya nagpupunas ng pawis.

"Wipe your sweat.. masamang magpatuyo ng pawis."

"Oh.. yeah."

Bahagya siyang tumagilid at pinunasan ang pawis niya. I can't help but follow his movements kaya sa huli ay napaiwas nalang ako ng tingin. Napabuga pa ako ng hangin dahil naiilang ako.

Oh! Now it's awkward for me?

Yeah, right.

"Simon.. please watch your mouth pag kinausap tayo ni Kuya Carl. Remember he is the eldest."

"There's nothing to watch out." Aniya.

Binaling ko muli ang atensyon ko sakanya.

Ito nanaman ang kalooban ko. Nagsimula nanaman magtanong ang sarili ko sa mga bagay na alam kong hindi niya sasagutin. Ayokong magtanong, ayoko dahil siguradong maniniwala lang ako.

"Tul."

Napaiwas ako ng tingin kay Simon nang marinig ang boses ni Uno. Lumingon ako sakanila at bahagyang ngumiti kahit na nakikita kong seryoso ang ekspresyon ni Kuya Carl. Mula sa marahang pag ngiti ay napangiwi ako nang makitang bahagyang namumula ang mukha ni Uno.

"Your face.." I traced.

"Wag niyo akong pagtatawanan. I was punched for driving the submarine so don't you dare laugh. Nakakainis! Sinapak ako ng kuya niyo, damn." Aniya.

Napaawang ang labi ko. Ilang mura pa ang lumabas sa bibig niya habang ako ay hindi alam ang gagawin. Mas lalo lamang bumigat ang loob ko sa nalaman, masyado ng maraming nadadamay sa amin, marami na rin nasasaktan. Ayokong humantong sa sitwasyon na lahat ay masaktan na.

Kuya Carl is not usually aggressive. He is the calm type, mas kapanipaniwala nga kung si Uno ang nanuntok.

"That's the last time bro.. I won't let you punch me again. Never." Ani Uno sabay iling habang tinapik-tapik ang balikat ni Kuya Carl.

"Don't let me." nakangising wika ni Kuya Carl.

He's really mad.

Bumaling ang tingin niya sa amin. May ilang minuto din siyang nakatitig lang habang tila nag iisip ng tamang gagawin. Huminga muna siya ng malalim bago kami lagpasan. Mabilis naman na sumunod sakanya si Uno.