MONTGOMERY 3 : If Only

Chapter 6

Cute

"But.." I traced.

Parang horror movie ang pag hihintay ko sa sasabihin niya. My heart is pounding like it never been before. Pilit na na-bablanko ang utak ko dahil sa sobrang kaba pero pilit ko ring binabalik sa hwisyo ang sarili ko.

His steady breathing is making me wonder about everything more.

"Nevermind.. wag mo ng isipin 'yon." Aniya sabay iling.

Mas lalong nanikip ang puso ko dahil sa sinabi niya. Napakagat ako sa labi ko at umiling.

"But what?" Pag pupumilit ko.

Tumaas ang hawak niya papunta sa siko ko. Hinaplos niya 'yon habang nanatiling naka tingin ng deretso sa akin. Parang sobrang lalim ng iniisip niya kaya mas lalo akong kinakabahan.

Ganon ba kalaki ang problema niya sa akin para mahirapan siya ng ganito?

"Hindi ko rin alam. I don't know why I can't but trust me, I'm gonna fix this. Aayusin ko 'to kasi na a-apektuhan ka na. Ito nalang isipin mo, hindi ako galit sa'yo and I don't hate you. I will never hate you. Para mapanatag ka na, I agree.. let's be okay. I will also try my best to be a good brother.. a brother." Mahinahon niyang wika.

Gusto ko pa sanang magtanong at pilitin siya dahil nababagabag talaga ako tungkol dito. Siya mismo, hindi niya alam kung bakit hindi niya kayang pakitunguhan ako ng mabuti? Ano 'yon? Hindi ko maintindihan.

I want to ask things but I didn't. Okay na sa akin ang sinabi niya. It might not be the answer I was looking for but this is the best answer that he can give me.

He will try..

"Okay. Thank you." Bulong ko.

Napabuga siyang hangin at ngumiti na. Wala sa sariling napangiti na din ako. Nahigit ko ang hininga ko nang iangat niya ang kamay niya papunta sa mukha ko at marahang pinunasan ang mga luhang natuyo na.

Ngiti nalang ang sinagot ko sa bawat punas niya.

"Ngayon ko lang nalaman.." he traced.

Kumunot ang noo ko.

"Ano?"

"Uhugin ka pala." Biro niya.

Nagpakawala siya ng halakhak at namula nanaman ng sobra ang tenga niya. Napangiwi ako at bahagya siyang tinulak pero lalo lamang siyang natawa.

Nakaka inis! Pinagsisisihan ko tuloy na nag labas pa ako sakanya ng sama ng loob.

"Gutom lang 'yan." Aniya.

"Ewan ko sa'yo!" Inis kong wika.

Binaling ko ang atensyon ko sa pagkain at ngumuso. Sinilip ko muli siya dahil nanatili siyang nakaupo pa rin sa harap ko. Tinaasan lang niya ako ng kilay habang may nag lalarong ngisi sakanyang labi.

Pinigilan kong mapangiti pero hindi ako nag tagumpay. Sa huli ay ngumiti ako habang inaabot ang mga kubyertos. Kahit nasa harap ko siya ay kumain pa rin ako.

"Pa-cute ka 'no." Natatawa pa rin niyang wika.

Bumuga ako ng hangin. "Hindi ako cute!" Mataray kong wika.

Ngumuya nguya ako habang matalim na tingin ang binibigay ko sakanya. Hindi naman maalis sa labi niya ang nag lalarong ngisi at ngiti.

Tinukod niya ang kamay niya sa arm rest ng upuan kaya mas nahirapan akong kumain. Ganito ba ang I'll try my best niya?

"Umupo ka nga don." Saad ko sabay turo sa upuan sa harap ko.

"It's okay. I'm comfortable." Aniya.