MONTGOMERY 3 : If Only

Chapter 20

Cry

"The people here are creepy." Komento ni Alice.

Oo! Totally creepy!

Gusto kong sabihin sakanila kung gaano ako sumasangayon sa sinabi ni Alice pero hindi ko na ginawa. Hinayaan ko nalang dumaing si Alice at napapailing nalang habang ginagaya siya ni Agatha maya't maya.

I am talking about how creepy Reig Cruz was. I mean, hindi naman siya mukhang kriminal o ano pero buong oras ata na naka-sub siya sa klase namin ay tinitigan niya lang ako. It's not a lustful look but still, ayaw kong tinitigan ako ng kung sino lang.

Bumuntong hininga ako at luminga-linga sa buong lugar. Nandito kami ngayon sa cafeteria ng building namin. We are having lunch at sumabay na sila Simon sa amin.

"Huh? Why?" Tanong ni Clyde habang umuupo sa tabi ko.

Napangiti ako nang bigyan niya ako ng sandwich na binili niya pero bago pa ako makapagpasalamat ay napangiwi ako dahil sa ginawang pagtulak sa akin bahagya ni Uno para umupo sa gitna namin ni Clyde.

Umupo siya sa tabi ko nang hindi man lang nag papaalam. Ayaw niya ba talagang makakain ako ng maayos?

"Binubully kayo?"

Concern is evident on Kuya Ad's voice. Umiling ako pero sa pagiling ko na 'yon, nahagip ng mata ko ang taong nasa harap ko.

Si Simon.

Hindi niya pa ginagalaw ang pagkain niya. Tapos na ako pero siya ay hindi pa rin kumakain. Bumili siya ng lunch niya pero nakahain lang ito sa kanyang harapan.

Anong problema niya?

"Hindi ka ba kakain?" Lakas loob kong tanong sakanya.

Napalunok ako nang nag-angat siya ng tingin sa akin. Ang kaninang malalim niyang mga mata ay bahagyang lumiwanag nang magtama ang mga mata namin.

Ang kalmado kong puso ay bahagyang tumalon. The way he looks at people will make them feel special. Pag tinignan ka niya, akala mo ikaw nalang ang nakikita niya.

Umiling siya.

"I'm not hungry." Aniya.

"You should still eat." Giit ko.

Kumunot ang noo ko nang mapansin ang namumutla niyang labi. Ngayon ko lang napansin na medyo maputla-putla siya. My eyes were glued at his face, sinusuri ko 'to dahil parang kakaiba siya ngayon.

Kanina lang ay okay siya, pero kung iisipin ay hindi rin siya nag breakfast kanina.

"Kumain ka na, Sy. Baka may magalit-" hindi ko pinatapos si Uno dahil mabilis ko siyang kinurot sa tagiliran.

Napadaing siya at masamang tingin ang ginawad ko sakanya bago pa siya makapagsalita ulit. Somehow, feel ko, lahat ng lumalabas sa bibig ni Uno ay masama o nakakasama. May konklusyon na ako kung ano ang sasabihin niya at gusto ko siyang sakalin dahil doon.

"Ang sakit non 'ah!" Daing niya sa akin.

"Shut up ka nalang kasi." Inis kong wika.

Ngumiwi siya at napakamot nalang sa batok. Inirapan ko siya at tinuon muli ang atensyon kay Simon. Inabot ko sakanya ang burger at nagulat ako nang kunin niya 'yon. Akala ko ay makikipagtalo pa siya sa akin tungkol sa pagkain ng burger.

"Ts. Gusto lang pala galing kay Tulip." Bulong bulong ni Uno sa tabi ko.

Binalingan ko siya at tinaasan ng kilay. Napakagat siya sa labi niya at ngumiti ng inosente sa akin.

"Wipe that smile, hindi mo bagay." Mataray kong sabi.

"Grabe! Ang sama mo. Girls will kill to see me smile." Depensa niya.