Θέλω Μόνο Να Ξέρω Γιατί...

Ερωτευμένος;

.. Η Άννα έφυγε..

Βγαίνοντας από το δωμάτιο, στην τραπεζαρία η Ευγενία και ο Παύλος είχαν καλεσμένο.. Εκλεκτό!

Ο γιατρός.... Ο ερωτεύσιμος παθολόγος..

«Καληνύχτα Άννα» Είπα μαζί με τον Ανδρέα. Και έκλεισα την πόρτα

«Αυτός ήξερες ότι θα είναι εδώ απόψε;»

«Όχι δεν είχα ιδέα» Απάντησα ψιθυριστά

«Έλα μαζί μου» Με πήρε από το χέρι και με πήγε στην τραπεζαρία.

«Ω! Τα παιδιά μας... Τι κάνετε» Είπε η Ευγενία

«Καλά είμαστε.. Εσείς γιατρέ;»

«Καλά αγόρι μου» Σήκωσε το ποτήρι του και ήπιε κρασί.

«Το κορίτσι έφυγε» Είπε η Ευγενία.

«Ναι μόλις!» Απάντησα

«Θα κάτσετε να φάμε;» Μας είπε ο θείος.

«Μικρή θα φας;» Είπε ο Ανδρέας και προχώρησε προς την καρέκλα.

«Μικρό είναι το μάτι σου!» Του είπα χαμογελαστά.

«Οκευ! Θα φας;»

«Κάτσε Λία να φάμε..» Πετάχτηκε η.. Ευγενία

«Δεν πεινάω.. Έφαγα πατατάκια πριν. Ανδρέα θα κάτσεις εδώ;»

«όχι.. Ούτε εγώ πεινάω! Θυμάσαι τι σου είχαμε πει με την Αλεξάνδρα; Δεν θα σε αφήσουμε μόνη.. Θα είμαστε δίπλα σου..»

« Καλά βρε αγόρι μου.. Όχι να γίνεται και βδέλλες.» Είπε πάλι η Ευγενία

«Λοιπόν πάμε..» ήρθε προς το μέρος μου Ανδρέας και βγήκαμε στο χολ.

«Πάμε στη Χώρα να φάμε;»

«Αφού δεν πεινάς !» Απάντησα.

«Υποτίθεται ότι ούτε εσύ πεινάς!»

« Καλά πάμε..! Σουβλάκια;»

«Ε ναι! Τί άλλο;»

Έτρεξα στο δωμάτιο και άλλαξα ρούχα. Πήρα το κινητό, τα κλειδιά μου και φύγαμε... Πήγαμε με την μηχανή

Δεν αργήσαμε να γυρίσουμε. Φάγαμε, συζητήσαμε και γυρίσαμε πίσω. Στον γυρισμό έξω από το σπίτι πιάσαμε την κουβέντα. Καθίσαμε στις σκάλες και μιλούσαμε. Ο Ανδρέας έβγαλε ένα τσιγάρο.

«Να κάνω το τσιγάρο και φέυγω..»

« Αύριο πηγαίνεις Αθήνα ε;»

«Ναι..» Είπε και κοιτούσε το σκοτάδι. Τα φώτα της σκάλας μας φώτιζαν.

« Να έρθεις και το άλλο Σ/Κ να αποχαιρετιστούμε..» Είπα και αναστέναξε εκείνος.