Θέλω Μόνο Να Ξέρω Γιατί...

Για άλλη μία φορά

Δευτέρα σήμερα..Πότε ήρθα..πότε φεύγω!

Την πρώτη φορά έφυγα από την Άνδρο έχοντας βιώσει μία απώλεια που προκάλεσε πόνο! Πόνο από εκεί που δεν το περίμενα. Τώρα πάλι, ξανά φεύγω έχοντας ζήσει άλλη μία απώλεια.... Αυτός ο χαμός της γιαγιάς μου με έκανε να αναθεωρήσω για τους ανθρώπους. Γιατί... ακόμα και αν φαίνονται καλοί κάποτε θα σε προδώσουν.... Κάποτε θα αποδειχτεί ότι δεν είναι αυτό που φαίνονται. Κάποτε θα δείξουν και το άλλο τους πρόσωπο.Καλύτερα να μην εμπιστευτείς. Είναι προτιμότερο από το να πληγωθείς στο τέλος. Εγώ νόμιζα ότι η Ευγενία αγαπούσε την γιαγιά μου... Η υποκρισία όμως σε όλο της το μεγαλείο. Σε όλους έδειχνε ότι ήταν η καλή νύφη.. Αυτή που προσφέρει τα πάντα! Γυναίκα δικηγόρου! Τελικά μόνο η μάνα και ο πατέρας μου ήξεραν τι ήταν.Για εμένα η λέξη εμπιστοσύνη...δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου.

Η βαλίτσα μου ήταν έτοιμη. Πήρα την διαθήκη και το γράμμα μαζί. Κάθισα σε μία καρέκλα στην τραπεζαρία και σκεφτόμουν... Όλα τελείωσαν; Να διεκδικήσω το σπίτι και να τους πετάξω έξω;

Χτύπησε η πόρτα. Πήγα να ανοίξω. Άνοιξα και είδα μπροστά μου την Μαντώ. Μπήκε μέσα χωρίς να της πω..

«Φεύγεις σήμερα..η Άννα μού το είπε! Εσύ ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις! Έχεις κάτι;»

Έκλεισα την πόρτα και πάνω στον θυμό μου της απάντησα.

«Θυμάσαι τότε που νόμιζες ότι την πέφτω στον γκόμενό σου; Τότε πριν κάτι μήνες..πριν φύγω;»

«Ναι...» Την πλησίασα και πήγα μπροστά της.

«Θυμάσαι τότε που σε χαστούκισα όταν έβγαλες αυτές τις κακοήθειες;»

«Ναι...»

Της χαμογέλασα νευριασμένη και την ξανά χαστούκισα μετά από τόσους μήνες... Χαστούκι γερό...για να βγάζεις το άχτι σου!

«Τι έκανες;» Μού είπε κρατώντας το μάγουλό της.

«Δεν ντρέπεσαι; Τόσο χαμηλά έπεσες; Έφτασες σε σημείο να τα φτιάξεις με αρραβωνιασμένο; Με άνθρωπο που ετοιμαζόταν να παντρευτεί; Δεν ντράπηκες να πηγαίνεις με τον άντρα της ξαδέρφης μου; Να μου κάνεις την φίλη...και να την κοροϊδεύετε πίσω από την πλάτη της; Και μαζί με την Αλεξάνδρα να κοροϊδεύετε και εμένα;»

«Να σου εξηγήσω.. Λία..»

«Όχι δεν θέλω να ακούσω τίποτα! Με ξιπασμένες εγώ...δεν κάνω παρέα! Για να μην σε χαρακτηρίσω αλλιώς...»

«Μόνο να σου πω!» Μού φώναξε....

«Κουβέντα! Ήξερα ότι κουνιόσουν σε πολλούς...αυτό όμως..όχι αυτό δεν το περίμενα!»