Θέλω Μόνο Να Ξέρω Γιατί...

Οικογενειακή σύναξη

25 Δεκεμβρίου 2010

Είκοσι Δεκέμβρη ταξίδεψα εγώ, η Αλεξάνδρα και οι γονείς μου για Ελλάδα. Την επομένη, ταξιδέψαμε από Ραφήνα για Άνδρο. Επιτέλους Χριστούγεννα και το πολυαγαπημένο νησί μας περίμενε. Εγώ και η Αλεξάνδρα είχαμε να το δούμε από το καλοκαίρι. Ο μπαμπάς μου από την κηδεία της Ρένας αλλά κατά καιρούς ταξίδευε στην Άνδρο. Η μαμά μου πάλι, από τότε που έφυγε στην Αγγλία όταν ήμουν 7 χρονών παιδί για να κάνει την εγχείρηση, δεν ξανά πάτησε το πόδι της στο νησί. Εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν η πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια που θα έκανε γιορτές στην Άνδρο.

Παραμονή Χριστουγέννων του 2010 ξημέρωσε στην Άνδρο. Εγώ με τους γονείς μου μέναμε στο σπίτι μας που ήταν λίγο πιο πάνω από το διώροφο σπίτι της γιαγιάς στο χωριό. Δύο βήματα απόσταση. Το καλοκαίρι η Ευγενία μου είπε την επόμενη φορά που θα γυρίσω στο νησί να μην μείνω στο σπίτι εκεί. Γυρνώντας όμως τον χειμώνα εκείνο για Χριστούγεννα... Η Ευγενία μου ζήτησε συγγνώμη για αυτά που μου είπε το καλοκαίρι και πως θέλει να μείνω μαζί τους στο σπίτι της γιαγιάς. Πρέπει να πω ότι με ξάφνιασε. Υπό άλλες συνθήκες θα έλεγα ότι υποκρίνεται άλλη μία φορά και ότι παίζει ένα καλοστημένο θέατρο. Όμως κοιτάζοντας στα μάτια της είδα μία ειλικρίνεια και μία αληθινή μετάνοια από εκείνη. Ωστόσο, της αρνήθηκα. Ήθελα να μείνω με τους γονείς μου στο σπίτι μας λίγο πιο πάνω. Βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι στα χέρια μου κρατούσα την γνήσια ιδιόγραφη διαθήκη της γιαγιάς μου! Οποιαδήποτε ώρα ήθελα μπορούσα να τους διώξω όλους και να κάνω δικό μου το σπίτι που μεγάλωσα. Το σπίτι μου! Δεν είχε έρθει η ώρα εκείνη όμως. Δεν είχε έρθει η ώρα να ρεζιλέψω την αγαπητή θεία.Η Ευγενία παρέμενε λαμπερή και καλοδιατηρημένη με τα χτενίσματα, τα ακριβά ρούχα και τις  γόβες. Όσα απογεύματα πήγαινα να δω την Αλεξάνδρα πετύχαινα την Ευγενία με ένα χάπι στο χέρι. Δεν ήξερα τί είχε. Πιστεύω ότι είχε αλλάξει. Δεν είχε αυτή την αλαζονεία και την υπερηφάνεια στο πρόσωπο. Δεν έπρεπε να αλλάξω στάση απέναντί της.. Όμως δεν ξέρω γιατί άρχιζα να αναθεωρώ τις απόψεις μου για εκείνη.

Η ξαδέρφη μου η Αλεξάνδρα δεν ήταν καλά.Η Άνδρος ξύπνησε τις πικρές αναμνήσεις από τον Φίλιππο ο οποίος βρισκόταν στο νησί εκείνες τις μέρες. Είχα την υποψία ότι αρχίζει να συναντιέται ξανά μαζί του. Ότι την είχε τουμπάρει. Φαινόταν θλιμμένη λοιπόν! Δύο χρόνια που είχαν σχέση και ετοιμαζόταν για γάμο, περνούσαν μαζί τις γιορτές ενώ φέτος όχι. Και όποτε ο αθυρόστομος Ανδρέας έλεγε την πικρή αλήθεια..εκείνη βούρκωνε και του αντιμίλαγε.