"Im Joshua Garcia.."Kumunot ang noo ko at napataas ang kilay ko. Napakunot ang noo ko sa sinasabi niya! Nagpapakilala ba siya saakin?
Mukha siyang mabait, at aaminin kong may hitsura siya!
Dinala ko siya dito sa Condo ko. Dang! Anu ba ang naiisip ko bat ko nagawa to! Siguro ay desperado na talaga ako na mahanap si Dylan kaya kahit anu ay gagawin ko.
"You can use the guest room.." Sabay turo ko sa pinakadulong kwarto. Nakikititig lang siya saakin habang nagsasalita ako.
Inismiran ko siya at inirapan!
"Maganda ka. Hindi bagay sayo ang ganitong gawain.." Mahina ngunit dinig na dinig ko.
"Wala akong oras para sa pambobola mo. Magpahinga kana dahil isasama kita mamaya sa teritory niyo."
"WHAT?! Gusto mo ba akong mamatay? Sinabi ko na sayo kong nasan ang pinagtataguan nila.."
Napangisi ako! Kalalaking tao ay takot mamatay. Tsk!
"Hey relax! Mas mamamatay ka kong iiwan kita dito. Alam nang kalaban ang mga lungga ko."
Hindi na siya nagsalita at pumikit nalang.
Biglang tumunog ang tiyan ko. Hudyat na nagugutom na ako!
Nakarinig ako nang halakhak na nanggagaling sa sofa ko.
"Anong nakakatawa?!" Taas kilay kong tanong.
Umiling iling siya habang pinipigilan ang kanyang pagtawa!
"You know what?, kumain kana! Ang payat mong tingnan" hindi ko alam kong maiinis ba ako sa pang-iinsult niya saakin.
Binato ko siya nang sapatos ko na agad din niyang nasalo at inamoy ito! Yuck!nNagpipigil na ko sa kakulitan niya. Mas nagmukha siyang malaya kumpara kagabi.
"Dapat ba akong magsisi dahil niligtas kita?" Utas ko habang naghahanda nang maluluto.
Naramdaman ko ang yapak niya na papalapit na saakin. Umupo siya sa bar ng kusina ko.
"Please don't! Ilang months din akong nagtiis. Damn that Evil warriors! Halos patayin na nila ako sa training. Para akong nasa empyerno habang nasa loob ng lungga nila. Mas okey sana kong sa inyo ako napunta dahil mukhang village lang ang lugar niyo, malaki at mukhang masayang tumira doon.."
Ganun din kaya ang nararamdaman nang mga kamember ko? Empyerno din kaya ang nararanasan nila mula sa kamay ko? Pero malaki din ang naitutulong ko sa kanila. At isa pa hindi ko sila pinilit na sumali saamin. Talagang pili lang ang nakakapasok samin.
Hindi ako nagsalita. Panahon naba para pakawalan ko ang mga BB member?!
Pinilig ko ang ulo ko! Parang ang selfish ko ata sa iniisip ko!
"Wow! Ang sarap naman.." Dadampot na sana siya ngunit pinalo ko ang kamay niya kaya ngumuso siya. And i find it cute! Wait what?! Cute? God Candice, are you out of your mind? Nawawala si Dylan. Ngayong alam mo na kong nasan siya, bakit hindi kapa sumusugod?!
"Hoy! Tulala kana diyan.."
Umupo siya sa mesa at kumuha nang kanin at ulam. Psh ang kapal ng mukha din e no?!
Walang nagsasalita saamin habang kumakain at wala rin akong balak na magsalita. Too tired to talk! Gusto ko nalang magpahinga.
"Maghugas ka! Malinis ang condo ko, at wag kang magtangkang tumakas o mangahas na patayin ako, dahil hindi kapa nakakalapit sakin patay kana.." Banta ko sa kanya na siyang nagpatawa sa kanya.
![](https://img.wattpad.com/cover/57023338-288-k148889.jpg)
BINABASA MO ANG
BLACK BUTTERFLY (COMPLETED)
FanfictionKinakatakutan... Iniiwasan... Kinaiinisan... Kinaiinggitan... Siya si KRIA CANDICE PADILLA. Isang Cold headed at walang pakiramdam. Isa siyang leader nang isang Gang. Black Butterfly kong tawagin. Pero walang nakakaalam. Dahil ang makaalam nang sek...