Chapter 12: Pain (Part 2)*Neysha*
Nagsisimula na kaming kumain ng pamilya ko, ang saya-saya nila, pati ako nakikisali narin sa mga tawanan at kulitan nila, pero sa loob-loob ko ay para na akong mahihimatay sa kaba at pangamba, na baka anong magawa nila sa akin kapag nalaman nila ang kalagayan ko.
Hindi ko alam kung saan magsisimula sa topic, ayokong sirain ang kasiyahan, natatakot ako.
"Anak"
Agad akong nataohan ng marinig ang boses ni mommy.
"Yes ma?" Ako. Bahagya kong pinunasan ag aking labi ng tissue tiyaka tinignan si mama.
"Tinatanong ka ng daddy mo kung kumusta ang pag-aaral mo, " Si mama. Tumango ako tyaka ngumiti.
"Good as ever, dad don't worry" ako, pero bahagya kong kinurot ang sarili ko dahil sa kagagahan.
"Are you alright?" si Dad
"Kanina pa namin napapansin na di ka masyadong nagsasalita" Kuya Niel
"Ahm, huwag muna ninyo akong initindihin I'm okay, let's just enjoy the food"
Hindi ko na narinig ang response nila kaya sure na ko na naiintindihan nila ako.
Tapos na kaming kumain, at time na rin siguro para sabihin ko ang totoo.
"M-mom, d-dad, kuya" agaw attention ko sa kanila
"Yes baby?" Mom at tumabi sakin
Nagsimula ng tumulo ang mga luha ko, paano ito? Ayaw kong masira ang tiwala nila sakin, pero, pero ginusto ko itong kagagahan ko, hindi naman ako tanggang INA para ipalaglag ang anak ko para pagtakpan lamang ang pagkakamaling nagawa ko, gusto kong masilayan ng anak ko kung gaano kaganda ang mundo, kaya kakayanin ko ito.
"I-I'm " I cleared my throat saka nanginginig na hinarap sila.
"What?" Kuya na seryoso ng naka tingin sakin.
"I-m Pregnant dad, Kuya, ma----
Paaakkk!!
" How dare you! " Sigaw ni dad sakin
"Aaww!!" Ang sakit, sinampal ako ni daddy, kaya nahulog ako sa sofa kung saan ako nakaupo kanina.
"*sniff* I'm sorry dad ," sabi ko habang naka upo parin at malakas na umiyak, tiningnan ko si mommy pero hindi siya makatingin sa akin, si Kuya naman lumabas, grabe ganon ba talaga sila, wala ba silang pakialam?
"Sorry?! May gana ka pang magsalita!isa kang malaking KAHIHIYAN sa pamilya natin, parehong pareho kayo ng ate Neysel mo! Malalandi! Wala akong anak na katulad nyo!" Si dad at lumapit sakin at hinila ako patayo gamit ang pagsabunot ng buhok ko.
"Aaahh! Hwaah! Dad t-tama na!" Ako at hinawakan ang kamay nya, feeling ko matatanggal ang ulo ko
Pinaharap ako ni dad then slap me hard dahilan ng pagkatumba kong muli, God ang baby ko iligtas niyo huwag Niyo siyang pababayaan, iligtas Niyo sya ,ayoko siyang nawala dahil kay dad.
"Nakakahiya ka! Akala ko pa naman na matino ka! Hindi kagaya dun sa ate Neysel mo, pero anong ginawa mo? Parehong-pareho kayo!" Si dad at sinipa ako, wala akong pakialam kung masakit ang pinaggagawa ni dad sa akin at ang mga binibitawan niyang salita. Ang akin lang ay ang baby ko, paano kung makunan ako? No no no.
Pinilit kong tumayo kahit masakit, hinarap ko si daddy at tiningnan ko ng deretso,
"I'm sorry dad, kung na disappoint ka sa akin *huk*, pero tanggap ko, ano man ang gagawin niyo, itakwil niyo na ako, huwag niyo lang akong saktan, kahit gusto niyo. But dad, ayokong mawala ang baby ko *sob* kaya please lang. Tama na, "
Ako at tuluyan ng umiyak ng umiyak, tiningnan ko si mom at kuya, masamang tingin lang ang binigay nila sa akin, pero hindi parin maiiwasan ang lungkot.
" Stay away from my sight, simula ngayon, hindi na kita anak, wala kang dadalhin ni isa, kakalimutan ko na may anak anong katulad mo gaya ng ginawa ko sa ate mo, LAYAS!"
Si Daddy at tinuro ang pinto, iyak ako ng iyak habang lumalabas, hinubad ko ang sapatos, kwentas, hikaw ko at naglakad palabas na tanging dress lang ang suot,
Mas malala pa pala to sa inaasahan ko, pero kakayanin ko para kay baby, simula ngayon, magiging alamat na ang buhay ko, kailangan ko na munang magpakalayolayo, iyung walang manghuhusga at makakakilala sakin.
Magtatrabaho ako kung kailangan, mabuhay ko lang ang baby ko.
Kaya ko ito, kakayanin ko.
***
YOU ARE READING
He Got Me Pregnant (Completed)
Ficción GeneralR-18 I never did expected that loving him will make my life miserable as making me pregnant by his offsprings but left me without a word. It hurts so damn much that I want him suffer even more.