He, sen çok biliyon

Burada dolunay var, orada ayın hangi evresi?

Öncelikle, bu sorumsuz yazarınıza bir güzel baskı yapalm: "NEDEN BU KADAR GEÇ ATTIN, GERİ ZEKALI!" diye, ardından da bu sorumsuz yazarımızın sebebini dinleyelim: Annanem, ayağını kırdığı için, okuldan sonra apar dopar hastaneye gittik. 2 gün duşa girmedim bile. Düşünün artık. Annem, eve gitmiş kıyafetlerimi almış, teyzem gilden arabaya bindik. Pıt pıt gidiyoruz, eve gideceğiz diye saçlarımı bile iğrenç topladım. Nasıl olsa duş alırım diye, bir baktım bu yol git git bitmiyor. Köye geldik! Köy de, ne köy arkadaş. Erkekler mahallesi mübarek. Leptop olmadığı için yzamadım, internette çekmiyor. VINN. Kafeye de gidemedim, annem gil razı olmadı. Eve daha şimdi geliyorum. ÇOK ÖZÜR DİLERİM. TAKİP EDİYORSUNUZDUR İNŞALLAH. ÖPÜYORUM ÇOK, CİDDEN KUSURA BAKMAYIN. :/ Babam hakkında yazdığım ön mesaj; Yorumlarınızı okudum, hehe babamıda aradım şimdi, yarısı sana düşman oldu babağğ! Siteye uğrama bidahaa! Dedim, yorumlarınıza cevap veremedim çok pardon. Ama cevap yazıcam birazdan tek inşallah. Annaneme bakıyorum şuan da. :D Öpüyorum çokcana.

KURAL 3: Sabret ve yalan söyleme, unutma; sabrın sonu selamet, doğrunun yolu adalettir. ♥

"Film izlemek istiyorum, film izlemek istiyorum, film izlemek istiyorum." Beynimde yankılanan nefsime döndüm ve "Siktir git, adamım." Dedim. Yabancı dizi izleye izleye, iyice manyağa bağladım. Bir şey olmuyorsa, illa olacak, olmak zorunda, olması gerek, olsa iyi olur yani.

Normal de, bu şarkıya aşık bir insanım. Ama canım şuan fena halde, film izlemek istiyor. Bu nasıl yolculuk? Hani kaliteli hizmet?! Bir kere, otobüse hayvanların alındığı nerede görünmüş, arkadaş? Altuğ'a şöyle bir uzaktan baksanız, insan. Bildiğiniz; tatlı ve yakışıklı arası taş bir meteor. Ama bir yanına gelin, bir kaynaşın işte, nesli giderek artan bir peozo olduğunu anlarsınız. "Peozeo: People: İnsan Zoo: Hayvan." Böyle de, hayal gücü bir hayli gelişmiş ama şizofreni olmayan bir insanım.

Öte yandan, zaten dört saatlik yolu canım sıkıla sıkıla geçiriyorum, kulaklık da infa olmuş. Muavine gidip, "Pardon, kulaklığım yok. Acaba götünüze mi soktunuz?" diyesim var, ama 200 kmlik yolu komple yürümekten korkuyorum.

Oflaya, oflaya, beş dakikalık şarkıyı 2 dakika da bitirdim, müzik kısımlarını atladım, eheh. Şuan, Sertap Erener burada olsa, "Oflaya, Oflaya" şarkısına yeni bir bölüm çıkartır, üstünden dizi yapar.

Sessizce, aldığım nefesi geri verdim. Sıkıldım, diye düşünmekten bile sıkıldım. Gözlerini hafifçe aralayınca, bakışlarımı torunu ile çizgi film izleyen tonton teyzeye doğru kaydırdım. Sarı saçlarını topuz yapmış, küçük bir kız çocuğu heyecanla, büyük annesi sandığım teyzenin kucağında, Bugs Bunny'i izliyordu.

"Anneanne, neden Pufy havucu böyle yemiyor?" Büyük ihtimal, Pufy diye isim koydukları şey, bu tatlı kızın tavşanı. Pufy'in aklı olsaydı, eminim adının böyle olduğunu öğrendiğinde, intihar ederdi. Pufy ne oğlum? Nevresim takımına mı ad veriyorsunuz?

"Çünkü bizim tavşanımız, görgü kurallarına dikkat ediyor miniğim." dedi. Allah'ım... Sana geliyorum.

Eminim, teyze yerine ben olsaydım ve bir erkek doğursaydım, vereceğim tepki: "Bugs Bunny, annene çekmişte ondan." Der, kestirip atardım. Aklımda bu komik düşünceyi canlandırıp, sessizce kıkırdadım.

Tatlı muavinin mikrofondan gayette güzel çıkan sesiyle, otobüsteki yolcuları süzmeyi bıraktım.

"Sayın yolcularımız, mola yerine varmış bulunmaktayız, lütfen değerli eşyalarınızı yanınıza alınız. Molamız, 30 dakikadır. İyi molalar efendim." İçimden, "İyi ezberlememişsin, bebeğim." Diye geçirdim.

Kahvaltı yapmadığım için, kurtun aşireti kadar açtım. Yavaşça ayağa kalktım ve Altuğ'un götünü kaldırmasını bekledim, on saniye... Yirmi saniye... Ağırlığımı, sol ayağıma vererek, ellerimi belime koydum ve sağ ayağımı kıpırdatmaya başladım. Altuğ ise, sessizce ıstlık çalarak etrafı izliyordu. 30 saniye de, benim sinir hücrelerim hücuma geçmişti.