Uçaktan indiğimizde annem ve üvey babam bizi bekliyordu.Annemi hâlâ affedebilmiş değilim.Dört yaşında beni evlatlık verdikten sonra ortadan kaybolmuş fakat on dört yıl sonra yani on sekiz yaşındayken geri gelmişti.Hiçbir sebep yokken beni terketti ve hiçbir sebep yokken geri geldi.Onu asla affetmeyeceğim.
Koşarak küçük bir kız gibi babamın boynuna sarıldım."Seni çok özledim baba"
Babam da bana sıkıca sarılmıştı."Bende seni küçük kızım".Yüzüne baktığımda sırıtıyordu.
"Ben küçük değilim,yirmi üç yaşındayım büyüdüğumu kabullen artik"Hâlâ gülüyordu.'Küçük kız'denmesinden hoşlanmıyordum bunu biliyordu ama inadına söylüyordu.Baba-kız ilişkimiz çok iyiydi.Üvey babam olmasına rağmen onu gerçek babam gibi görüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİZLER ORMANI:KARARSIZLIK
VampirosKalbinizi paramparça eden birine yeniden aşık olabilir misiniz? Amari,geçmişi arkada bırakıp,kendisine yepyeni bir sayfa açmak için Bulgaristan'a gider.Fakat sonra hiç bilmediği bir nedenden ötürü doğduğu ülkeye yeniden dönmeye karar verir. Peşi...
