İKİZLER ORMANI:KARARSIZLIK

Kararsızlık-28

                     19.BÖLÜM

                VAMPİR KONSEYİ

  Konsey,Ulfred'in kaza yaptığını ve yaşam savaşı verdiğini öğrenmişti.Amari'nin,Ulfred'in başında beklediğini,diğer arkadaşlarının da Bayan Abigail'in evinde ona destek olmak için kaldıklarını biliyorlardı.

  "Yani bu demek oluyor ki ev boş.Taşı almanın tam sırası"Konsey Başkanı çok güçlü bir kadındı.Onu öldürmek imkansızdı çünkü o vampirlerin atasıydı.

  "Bundan yüzyıllar önce,yapraklardaki sakin rüzgâr dokunuşu ve kuş cıvıltılarıyla dolu dünyanın sessizliği bir anda bozuldu.Bu aniden olan olay,barış rüzgârlarını dindirip,dünyanın tüm benliğini sömürecek olan insandı.Adem ve Havva adındaki iki insan,sonraları evlenecekler,ikiz kız ve erkek çocukları olacaktı.Fakat bu doğacak çocuklardan en özelleri,üç oğulları;Caine,Abel ve Seth idi.İlk doğan Caine,bitkileri yetiştirdi,onları suladı,hayat verdi.İkincisi Abel,hayvanları besledi ve büyüttü.Üçüncü oğlu Seth ise rüzgâra emir verdi,rüzgâr onun kölesiydi.Fakat Seth genç yaşta,doğuştan gelen bir hastalık yüzünden öldü.

  Bir gün Adem,keskin bir ses tonuyla iki oğluna seslendi;

  "Caine ve Abel,yaratıcınız için kurban getirin,getirin ki minnetiniz bilinsin"Caine en tatlı meyvelerini,Abel ise en güçlü hayvanını kurban etti.İki kardeş de kurbanlarını ateşe koydular ve duman onları yaratıcıya götürdü.Abel'in kurbanı tatlı bir koku yayıp kabul edilmişti,Caine'inki ise kabul edilmeyip sert bir şekilde azarlanmıştı.

  Caine gece gündüz ağlayıp yaratıcısına dua ediyordu.

  Bir sonraki sene Adem yeniden kurban gününün geldiğini haber verdi.Abel yine en güçlü hayvanını getirdi,Caine ise eli boş geldi çünkü kurbanının kabul edilmeyeceğini biliyordu.

  "Caine,neden kurban getirmedin?"diye sordu Abel.Caine gözü yaşlı bir şekilde,Abel'i,kalbine mızrak saplayarak öldürdü.Hayatta en çok sevdiği şeyi kurban etmişti.

  Yukarıdaki bu olaydan sonra onu lanetledi ve Nod denen bir yere sürgün etti.

  Nod karanlıktı.Caine açtı,üşüyordu,ağlıyordu,...Karanlığın içinden tatlı,sakin bir ses geldi.

  "Merhaba Nod'lu Caine.Buraya neden sürgün edildiğini biliyorum.Açsın,bende yemekte var,kıyafette var.En önemlisi de bende huzur var."

  Caine çok şaşırmıştı,"Benim gibi lanetli,sürgün edilmiş birine ne diye yardım edesin ki"Verilen cevap onu daha da şaşkına çevirmişti.

  "Ben senin babanın ilk karısıyım.Yaratıcıya karşı geldim ve senin gibi bu karanlık Nod'a sürgün edildim.İlk zamanlarda senin gibi açtım,üşüyordum,...Ben Lilith'im Caine"

  Lilith bir süre evinde Caine'i ağırladı.Orası eski evinden daha rahat ve huzur vericiydi.Ama bunlara hâlâ anlam veremiyordu.Bir süre sonra dayanamayıp sordu;

  "Bütün bunları nasıl yaptın.Karanlıkta nasıl ev yaptın,nasıl bitki yetiştirdin,burada nasıl huzur buldun?"

  Lilith gülümseyerek cevap verdi;

  "Uyandım.Bu sayede gücümü buldum"

  "Beni de uyandır Lilith.Bende senin kadar güçlü olmak istiyorum,"

  "Sen baban tarafından lanetlendin.Seni uyandırırsam ölebilirsin,"

  "Güçlü olmak istiyorum.Sensiz yapamam ama senin kölen de olamam Lilith"

  Lilith,Caine'i seviyordu.Mantığından önce duyguları öne geçti.Caine'in bileğinden kan akıttı,bir kaba koydu ve Caine'e içirdi.Caine düşmeye başladı bu düşüş ona sonsuzluk gibi geldi.Gözlerini açtığında bir ışık gördü.Cennetteki kadar parlaktı.Ama beyaz değil kıpkırmızıydı.Ateşin içinden Micheal,Kutsal Ateşin Koruyucusu çıktı ve şöyle dedi;

  "Yaratıcın seni bağışladı,kabul et"

  Caine kırgındı,"Onun bağışlayıcılığına ihtiyacım yok.Benim ilk önce kendimi affetmem gerekir"dedi ve reddetti.Micheal ona ilk lanetini verdi;

  "Sen ve senin çocukların burada gezdiğiniz sürece ateşimden korkacaksınız.Ateşim derinizi yakacak!"

  Sabah Raphael,Güneşin Koruyucusu göründü;

  "Adem ile Havva'nın oğlu Caine.Abel günahını bağışladı.Tanrının affediciliğini kabul et"

  Caine yine reddetti."Benim ilk önce kendimi affetmem gerekir"

  Raphael ona ikinci lanetini verdi;

  "Sen ve senin çocukların burada gezdiğiniz sürece gün ışığına çıkamayacaksınız,güneşim sizi yakacak.Şimdi kaç ki acı çekmeyesin!"

  Caine kaçtı.Kaçabildiği en karanlık yere saklandı.Yorgunluktan uyuyakalmıştı.

  Sabah ölüm meleği Uriel'in kanatları arasında uyandı.Uriel rahatlatıcı bir ses tonuyla konuştu;

  "Yaratıcının bağışlayıcılığını kabul et.O senin bütün günahlarını affetti.Kabul et ki lanetinden kurtul."

  Caine'in kırgınlığı geçmemişti"Tanrının değil,kendi bağışlamamla yaşayacağım.Kararım değişmedi"Yine reddetmişti.Uriel son ve en büyük lanetini verdi;

"Sen ve senin çocukların burada gezdiğiniz sürece sadece karanlıkta yaşayacaksınız,sadece kan içeceksiniz.Bir ölü gibi yaşayacaksınız ama ölü olmayacaksınız!"

  Caine acı bir çığlık attı.Gözlerinden kan akıyordu.Kanı bir kaba doldurdu ve içti.Kafasını kaldırdığında karşısında çok güzel bir kız gördü.Narin bir vücudu,bembeyaz,nur gibi bir teni vardı.Adı Gabriel'di.Yaratıcı tarafından soyunun türemesi için gönderilmişti.

  Caine açtı,kızın şahdamarına saldırdı.İçti,içti,içti,...ta ki kız ölene kadar.

  Bir süre sonra Gabriel uyandı.Artık o da bir vampirdi.Vampirlerin atasıydı."