Kararsızlık-33

249 25 1
                                    

                       24.BÖLÜM

                          AMARI

  Beni dinlemeyince bir kez daha tekrarlamak zorunda kaldım "Ulfred dur".Geri çekildi,tuhaf tuhaf bana baktı;

  "İstemiyor musun?"

  "Hayır...evet,yani seninle birlikte olmak istiyorum ama yapamam"dedim.

  "Neden?"Hayal kırıklığına uğramıştı.Onun bu hali beni üzüyordu.Sorusunu yanıtlamamıştım,yanıtlayamazdım.Ona vampir olduğumu nasıl söyleyebilirdim ki?Sadece yüzüne bakmakla yetindim.

   "Radolf'la çıkıyorsunuz değil mi?Benimle bu yüzden yakınlaşamıyorsun."sesi hüzünlüydü.Ona gerçekleri söylemek istiyordum.Ama yapamazdım,benden korkardı,kaçardı.

  Yataktan kalktım ve kaldığım misafir odasına girip kapıyı kapattım.Ulfred odadaki eşyaları fırlatıyordu bense oturmuş sadece onu dinliyordum.Belki  de Radolf'la çıkmam onun için daha iyi olurdu.

  Sabah erken kalkıp kahvaltı hazırlamıştım.Ulfred benimle hiç konuşmadan hatta yüzüme bile bakmadan kahvaltısını yapıp televizyon karşısına geçmişti.Neredeyse öğlen olmuştu ve hâlâ,sanki ben yokmuşum gibi davranıyordu.En sonunda televizyondan kafasını kaldırıp bana döndü.Bakışları buz gibiydi,o an sanki içimden bir parça koparmışlar gibi geldi.Bakışları canımı yakmıştı.

  "Artık gitsen iyi olur."

  Diyecek bir şey yoktu madem bir oyuna başlamıştım gerisini getirmeliydim.Beni Radolf'la çıkıyorum sanması benden uzaklaşmasını kolaylaştırırdı.

  Ayağa kalkmış giderken "Birde...dünkü öpüşmemizi hiç olmamış gibi sayacağım merak etme"dedi.

  Hiçbir şey söylemeden hızlı hızlı merdivenleri çıktım.Bütün eşyalarımı toplayıp evimin yolunu tuttum.

                      RADOLF

  Haberi yayan bendim.Ulfred ile Amari'nin araları açılmış olmalıydı.Amacıma ulaşıyordum.Arabada giderken sesli bir kahkaha attım.

  İlkinde başarılı olamamıştım.Ulfred'i öldürememiştim,kazadan kurtulmuştu.Ama bu sefer Amari'yi tamamen kaybedecekti,onu asıl öldürmenin yolu buydu.

  "Salak yavaş sürsene biraz"Vampir Konseyi,Archer'i başıma sardıklarından beri trafik kurallarına uymak zorunda kalıyordum.

  "Şu taşı bi' alalım sonra seninle görüşeceğiz Archer"hızımı yavaşlatarak ilerlemeye başladım.

  "Seninle şu konuda anlaşalım Yuonne'ye dokunmak yok anladın mı beni"Yuonne onun en zayıf tarafıydı.

  "Anlaştık"

  "Ve kızlara da dokunmayacaksın"

  "Fazla oluyorsun.Yuonne'yi al gerisi seni ilgilendirmez"

  "Onlar Yuonne'nin arkadaşları.Üzülmesini istemem"Bu çocuk fazla iyiydi ve bu beni rahatsız ediyordu.Her an iyi tarafa geçebilirdi.

  "Anlaştık"dedim sıkılı dişlerimin arasından.Taşı almayı daha düşünmüyordum.En azından düzgün bir plan yapmalıydım.İlk önce Amari'nin arkadaşlarını tanımalıydım.

  Arabayı,Amari'nin evinin önüne park ettim.Archer ile arabadan indik.Eve doğru yürürken Archer sürekli uyarılarda bulunuyordu.

  "Kızlara zarar vermeyeceksin anladın mı beni?"

  "Anladım ama eğer biraz daha konuşursan senin o koca çeneni..."devamını getirmemiştim çünkü be demek istediğimi gayet iyi anlamıştı.

  Kapıyı masum yüzlü,saçları beline kadar uzanan hayatımda gördüğüm en tatlı bir kız açtı.

  "Sen Radolf olmalısın.Archer geleceğinizi haber vermişti"yumuşacık bir sesi vardı.Çekingendi.Çok kırılgan ve duygusal biriydi sanırım.

  "Evet ben Radolf.Kendinizi tanıtmadınız"

  "Adım Birdena.İçeri geçin"dedi.Kendisi bizi salona götürürken konuşuyordu."Amari aradı.Hakkınızda çıkan haberleri söyledi..."

  Telaşla ve hızlıca konuşmuştum."Biz çıkmıyoruz.Yalan haber onlar"

  Kıkırdadı"Ben çıkıyorsunuz demedim ki"

  Archer koluma dirsek attı.Ona 'ne var?' bakışı attım.

  "Selam Archer.Hoşgeldin...ismin Radolf değil mi?"

  "İsimleri ne zaman aklında tutacaksın Yuonne"dedi agresif kız.

  "Gennacım bence sen çeneni kapa,çok fazla konuşuyorsun."dedikten sonra bana döndü Yuonne"Tanıştığımıza memnun oldum Radolf.Genna'nın kusuruna bakma"

  "Yok sorun değil"derken gözlerimi Birdena'dan alamıyordum.Bir kız bu kadar güzel olabilir miydi?Archer farketmiş olacak ki kulağıma eğilip"Noldu,Birdena'dan mı hoşlandın?"diye fısıldadı.Susması için karnına dirsek attım.

  Haklı olabilir miydi?Hoşlanmak böyle bir şey miydi?

İKİZLER ORMANI:KARARSIZLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin