Samanta Black-nasza tytułowa bohaterka ma 16 lat i właśnie zaczyna nowy rozdział w swoim życiu, a mianowicie -liceum. Jej klasa początkowo nie przypada jej do gustu. Czy to sie zmieni? I czy Samanta przeżyje swoją wymarzoną pierwszą miłość? Tego do...
Po około godzinnej podróży byliśmy na miejscu. Budynek był dość obskurny i stary. Wyglądał na jakąś opuszczonął fabrykę bądź stary zakład.
-Gotowa?- spytał z troską Camil. -Gotowa-odpowiedziałam i złapałam go za ręke by dodać sobie otuchy. On uśmiechnął się lekko na ten gest i również uścisnął moją dłoń.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ruszyliśmy w stronę wejścia. Przekraczając próg można było poczuć dość nieprzyjemny smrodek. Było ciemno i prawie nic nie słyszałam. Słychać było krzyki bólu jakiegoś mężczyzny. Przeraziłam się nie na żarty.
Ciemność, smród, krzyki.
Nie zbyt miło, co? Jedyne co powstrzymywało mnie od ucieczki z tego miejsca był Camil, który mocno trzymał moją dłoń i szedł pewnie do przodu.
-No w końcu- powiedział jakiś męski, gruby głos.
-To Tom-szepnął do mojego ucha Camil- Witam szefie, tak jak prosiłeś jesteśmy.
-Możesz iść.
-Nie, niech zostanie- powiedziałam szybko i ścisnęłam mocniej ręke przyjaciela. Widać było, że Tom dość mocno się zdziwił.
-Jeśli tak bardzo chcesz- zaśmiał się- no dobrze, ale przejdźmy do rzeczy. Mike zaginął .
Na słowa Toma zamarłam.
-Ale jak to?- załkałam- przecież to wszystko miało być bez problemowe, to miała być szybka, łatwa akcja, a teraz dowiaduje się, że Mike zaginął?- nie przestawałam łkać.
-Nie przejmuj się- szepnął mi do ucha niczym niewzruszony Camil obejmując mnie ramieniem.
-Jak mam się nie przejmować?-wrzasnęłam i strzepnęłam jego ręke z moich ramion.
-Nie przeszkadzam wam?- spytał się z wyrzutem Tom.
-Przepraszamy szefie- wtrącił Camil.
-Czego pan ode mnie oczekuje w zaistniałej okoliczności, bo podejrzewam, że nie sprowadził mnie pan tu tylko po to żeby poinformować mnie o zaginieniu mojego chłopaka.
-Sprawa jest prosta masz doprowadzić jego misję do końca. Tu masz wszystkie szczegóły-podal mi niebieską teczkę- Camil pojedzie tam z tobą. Powodzenia- powiedział i wyszedł tak po prostu bez słowa.
-Chodź-powiedział stanowczo Camil i poszedł w stronę wyjścia.
