~AH BU HYUNGLAR~

Yine Yeni Yeniden

"GÜ-NAY-DIN TÜRKİYEEEEE"

Evet sabah sabah elinde tencere kapaklarını birbirine vurup bağıran deli benim.
Annemlerin odasını tekmeleyerek içeri girdim.

"Uyanın milleeeet ben geldim."

Tencere kapaklarını birbirine vurmamla anneğğğ diye bağırıp kaçmam bir oldu.Neden mi? Tabiki kutsal terlik.

"KIZ BIRAK O KAPAKLARI!"

" Ama annee"

"KIZ BEN SANA NE DİYORUM"

Annemi elindeki terlikle odadan çıktığını görünce kapakları yere fırlatıp kardeşimin odasına kaçtım.

"Allah'ım sen sabır ver 19'una geldi halan daha düzelmedi."

Annemin söylenmelerinden sonra kız kardeşimin üstüne atlayıp onuda uyandırdım.Aşağı inip kahvaltı masasına oturduğumda babam konuşmaya başladı ama söyliceklerinin beni bu kadar şok edeceğini düşünmemiştim.

"Sümoş üniversiteyi hangi ülkede okumak istiyorum demiştin?"

"Kore seul ama biliyorum her zamanki gibi hayır diyeceksiniz."

"Aslında biz annenle oturup konuştuk ve bir şartla oraya gitmene karar verdik."

Heyecanla sordum.

"Ne şartı?"

"Seul'un en iyi üniversitesini tutturacaksın yoksa gidemezsin."

"Oyyy ben sizi ne kadar çok seviyorum."

"Bak bak hemende yalaka yapıyor."

"Aşkolsun baba."

Kollarımı babama sarmamla o da bana sarıldı.

"Tamam tamam şimdi kahvaltını yap ve sıkı çalışki benim kızım olduğunu göster."

"Her zaman baba."

Neredeyse bir hafta sonra sınavlara girecektim ve çok çalışmıştım halen daha da çalışıyorum.

Neyseki bu bir hafta çoktan geçmiş sınava girmiştim.Şu anda bütün aile bilgisayarın başında sonuçların açıklanacağı sayfanın yüklenmesini bekliyoruz ve sayfa yüklenmemekte baya bir ısrarcı.Sonunda yüklendiğinde büyük gözlerle ekrana bakakaldım ben...ben başarmıştım.

"Babaa kazandım baba, SEOUL NATİONAL UNIVERSITY!"

"İşte benim kızım gel buraya."

Babam bana kollarını açmış bakarken kollarının arasına girdim. Annemle kardeşim nereden bulduklarını bilmediğim konfetileri patlattılar.Ah ailem ah biz hiç normal olamayacağız.

Bu okulun bir de korece dil kursu vardı kademe kademe üst düzey öğretiyorlarmış.Bunların yanı sıra akademik eğitim alıp alanımda yani psikolojide yoğunlaşıp iyi bir psikolog olacağım.Bu okul benim için çok büyük bir fırsat olacaktı.

Şimdiyse annemlerle salonda oturmuş gideceğim zamanı kararlaştırmaya çalışıyorduk.

"Ben seni hiçbir yere göndermiyorum oku Türkiye'de işte."