~AH BU HYUNGLAR~

Selca

Chanyeol'cuk çok tatlı...

************

Bu haftayıda kazasız belasız atlatıp hafta sonuna gelmiştim.Danbi'yle merkeze inip alış veriş yapmıştım ve şu an bir mağazada kendime kıyafet bakıyordum.Kabinlere yakın bir yerde kıyafet seçerken biri kolumdan tutup beni kabinlere sokmuştu.Elini ağzıma kapatıp çığlık atmamı engelleyen kişinin yüzünde maske olmasından dolayı daha da korkarken adam halimi anlamış olacakki maskesini indirmişti.Ama,ama bu Lay'di.

"Burada ne işin var."

"Yah beni gördüğüne sevinmedin mi?"

"Sevinmedim.Ya magazincilere yakalanırsan ne olacak."

"Bir şey olmaz bizi burada kimse göremez."

Bir süre yüzümü inceledikten sonra elimdeki kıyafetlere baktı.

"Bakalım neler almışsın."

Ah hayır bir şeyi unuttum.Burada iç çamaşırı da satılıyordu.Ve şu an bu kıyafetlerin arasında bir tane siyah dantelli sütyen vardı.

Kıyafetlerimi elimden almaya çalışırken vermedim.O çekerken bende çektim.Biz böyle devam ederken bütün gücümle çekmemle kabin duvarıyla onun arasında kalmıştım.Hay ben şansıma.

Kafamı kaldırıp dibimdeki gözlere bakarken tedirgin olmaya başladım.Yüzüme o kadar dikkatli bakıyorduki bir an yüzümde bir şey mi var diye merak ettim.Geri çekilmezken boğazımı sesli bir şekilde temizledim.

"Çekilmeyi düşünüyor musun?"

Transtan çıkmış gibi kendine gelirken bir iki adım geriledi.

"Aa...şey özür dilerim."

Kabinin kapısını açıp çıktı.Tuhaf!

Elimdeki kıyafetleri deneyip beğendiklerimi alıp mağazadan çıktım.Gün boyu dolaşıp kimchi yemiştim.Zaten bir daha da Lay'i görmemiştim.Seul'un merkezinde dolaşmaya devam ederken çalan telefonumu çantamdan çıkardım.Dilan arıyordu.Telefonu açarak konuştum.

"Alo."

"Alo kankiş."

"Efendim canısı."

"Ne yapıyorsun?"

"Hiç dolaşıyorum öyle,sen?"

"Havaalanındayım bende."

Hadi be.Ben Dilan'ın geleceğini tamamiyle unutmuştum.

"Havaalanı derken."

"Seul olanı canım."

"Geliyoruuuum."

Cevap vermesine izin vermeden telefonu yüzüne kapatıp arabaya koştum.

Havaalanına geldiğimde Dilan'ı bavulunun üstünde otururken buldum.

"Şükür.Sonunda gelebildin."

"Kanka kusura bakma aklımdan çıkmış."

"Benim gibi biri akıldan çıkarmı tatlım şu güzelliğe bak yani."

"Ay görende Dünya güzeli sanar."

Dilan'ı kolundan sürükleyerek arabaya soktum.

"Hadi geç ,geç arabaya."

Yol boyu susmamış hatta bir ara arabanın camını indirip yolda bulduğu yakışıklılara laf atmıştı.
Anlamıyor la bunlar beni diye de kendini depresyona sokmuştu.Şuan nasıl bir ruh hali yaşıyordu ben bile bir psikoloji öğrencisi olarak anlayamamıştım.Dilan tıbbı bile böyle alt üst ederdi.