~AH BU HYUNGLAR~

Fazla Romantiğiz Sanki

5 AY SONRA

Ocak ayının getirdiği soğukla beraber Seul sokakları kara gömülmüştü.
Buna rağmen şehir eski canlılığıyla hayata devam ediyordu.

Üniversitenin ikinci yılı ve onun getirisi olan sınavlar başımı ağrıtmaya yetmişti.

Chanyeol'un evine taşınmıştım ve evin dizaynında ufak değişiklikler yapmıştım.
Artık evli bir çiftin evine dönüşmüştü.

Şimdi ise salondaki masaya yığdığım kitaplarla sınavıma çalışıyordum.

Sınava çalışırken boynuma sarılan kollarla kafamı geriye attım.

"Yeni mi geldin?"

"Şimdi girdim içeri."

"Üzgünüm,geldiğini duymadım.Çok yorgun gözüküyorsun."

Yanağıma öpücük kondurarak yanımdaki sandalyeye oturdu.

"Sen de çok yorgun gözüküyorsun.Biraz ara ver."

"Bitti zaten.Yemek yapmıştım.Sen üstünü değiştir ben yemeği ısıtayım."

Gerinerek ayağa kalktı.

"Tamam birtanem."

Yukarı çıktığında mutfağa geçerek ocağın altını yaktım.
Yemekler ısınırken yeni demlediğim çayları bardaklara koyup mutfak masasına yerleştirdim.

Masayı kurduğumda Chanyeol'de mutfağa girmişti.

İkimizde masaya oturduktan sonra sessizce önümüzdeki yemekleri yemeye koyulduk.

"Günün nasıl geçti?"

"Yeni şarkı için hazırlığa başladık.Yoğundu.Senin nasıldı?"

"Sınavlarla boğuştum.Bu sene biraz zor geçecek gibi.Bayan Gi beni sordumu?"

"Evet.Sınavlarının yoğun olduğunu bildiği için pek bir şey demedi ama sınavlardan sonra canını okuyacak gibi."

Kıkırdadım.

"Sinirli bir Bayan Gi hiç çekilmez."

"Neden kendini zorluyorsun?SM'den ayrılabilirsin."

"Orada olmak beni mutlu ediyor Chan.Ev ve okul sıkıcı."

"Tabi her dakika beni görmek istiyorsun.Ah biliyorum vazgeçilmez bir insanım."

Kaşlarını yukarı aşağı kaldırarak çapkınca göz kırptı.

"Seni Bay Ukala.Siz beni göremeden durabiliyorsunuz demek Chanyeol-ssi."

"Ah sizsiz bir dakika bana haram."

Gülerek masanın üstündeki eline vurdum.

"Yah Chanyeol-a seni öldürürüm."

"Yeterki ölümüm senin elinden olsun gülüm."

Kafamı iki yana salladım.

"Ağzından yel alsın.Bunların hepsi Sehun denen maknae bozuntusunun etkisi.Gülüm falan."

Ağzındaki yemeği yutup bana baktı.

"Sehun demişken,konserlerden sonra Şeyma'yı istemeye Türkiye'ye gidiyoruz."

İçtiğim su boğazımda kalırken öksürerek peçeteye uzandım.

"Ne!Hemen mi?Erken değil mi?Daha lise sonda Şeyma."

"Hemen evlenmeyecekler canım.Şimdi söz yaparız yazında nişan üniversiteye başladıktan bir iki ay sonrada evlenirler."

"Dur bi,annemlerin bundan haberi var mı acaba?"