~AH BU HYUNGLAR~

H&İ Takımı

Bahçeden gelen tiz çığlıktan sonra evin kapısı alacaklı gibi çalınmaya başladı.

"İmdat~!"

Gelen tanıdık sesle koşarak kapıyı açtım.Açmamla Kris içeri koşarak girdi.

"Ne oldu!"

Saçları elektriklenmiş,yüzü kıpkırmızı olmuştu.

"Help mi plis!"

"I understand you but I will kill you if you don't speak."
(Anlıyorum ama konuşmazsan seni öldüreceğim.)

"Şimdi Kris Bey neler oluyor anlat bakalım.Seni havalı ingiliz bozuntu-"

"YİFAN!"

Kapıdan gelen iki sesle kafamı oraya çevirdim.

Kris tekrar tiz bir çığlık atıp arkama geçti.

"Oğluşum."

Bayan Wu önümde elleri belinde beklerken uzaylı görmüş masum köylü gibi baka kaldım.

"B-Bayan Wu!"

Gülümseyerek kollarını açıp bedenimi kolları arasına aldı.

"Ah Yonnie birtanem nasılsın?"

"İyiyim siz nasılsınız?"

"Bende iyiyim kızım."

Hala kolları arasında dururken konuştum.

"Şey...acaba neden burda olduğunuzu ve neden Kris'in çığlık attığını sorabilir miyim?"

Sinirle hala çığlık atan Kris'e döndüm.

"Susar mısın artık?!"

Kris bana bakıp tekrar bir çığlık atıp çocukların odasına daldı.

"Neler oluyor Allah aşkına?Anne,Bayan Wu biriniz açıklayabilir mi?"

Annem ve Bayan Wu salona geçip oturduğunda izin isteyip mutfaktan ikramlık bir şeyler hazırlayıp önlerine koydum.

"Evet şimdi anlatabilirsiniz."

Annem ve Bayan Wu birbirine baktıktan sonra annem konuşmaya başladı.

"Bu eşek sıpasına bir kız bulmamı istedin.Bende Bayan Wu'yu da devreye sokup Yifan'ın başına çöktük.Bu yani."

Tek kaşımı kaldırıp iki anneyide süzdüm.

"Bu kadar olduğuna emin miyiz?"

Bayan Wu dudaklarını dişleri arasına alıp sırıttı.

"Azcıkta dev egosunu gömmüş olabiliriz."

Kıkırdayarak annemlere baktım.

"Kıyamet geliyor olmalı.Yıkılmayan egoyu,Kris'in tek varlığını bir anda infaz ettiniz.Bu çocuk bir daha nasıl kendine gelecek?"