My Life With Mr.Genius [COMPLETED] (Editing)

Chapter 10: Stay Still

Bea's Pov

Nagising ako ng may naramdaman ako ng paggalaw sa may lukuran ko, dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko at isang kamay ng lalaki ang nakita ko. Sa sobrang gulat ko ay nasuntok ko ito,

"awww! Shit! What the!" Sigaw ni.... Scott. Ayy. Oo nga pala sya kasama ko buong magdamag, tae! Kasalanan naman kasi niya eh kung saan-saan kasi dumadapo ang mga kamay nya.

Napansin ko naman na labis siyang nasakta kaya chi-neck ko kung may dugo pa oh wala, hahawakab ko sana siya ng bigla siyang nagsalit

"Don't touch me again." Parang ma-ngiyak-ngiyak niyang sambit, nakonsensya naman ako.

Lumabas siya ng sasakyan at umupo sa may harapan ng kotse nya, habang ako na-iwan dito na naka-upo. Hanggang ngayon hindi padin kami nakaka-uwi, wala din naman kasing gaanong dumaan na sasakyan dito kagabi.

Wala ding silbi ang phone nya, kung hindi lang sana niya ako pinilit na magsoot ng ganitong bagay edi sana dala ko phone ko. Hayst! Pumasok sya ulit ng naka-yuko paano ba naman umulan na naman kasi eh, naawa tuloy ako sakanya.

"Can I see it?" Mahinahon kong tanong sakanya, pero hindi niya ako pinapansain.

"No thanks, you might make it worst." Arte nyang sagot, sus. Nagtampururut pa eh, kala mo naman sinong gwapo eh.

"Im sorry, nabigla lang ako. Kasi yung kamay mo," hindi na niya ako pinatapos.

"Don't worry, your not my type." Diretsyang sambit niya sa akin, feeling ko tuloy napakapangit ko. Hmf! Inirapan ko lang sya, at tumingin sa ibang direksyon. Minutes have passed but no one dares to speak, para tuloy akong mabibingi sa katahimikan eh.

Hanggang sa maging hapon na, nakatulog naman 'tong mokong. Nagugutom na ako, ugh! Kainin ko kaya 'tong panget na'to. Nakakahiya man pero gisingin ko na nga sya, gutom na ako eh ano ba. Ng hawakan ko ang kamay nya ay napaso ako, inaapoy na pala sya ng lagnat.

"Scott? Are you alright?" Tanong ko sakanya, pero wala syang sagot. Wala pa naman akong kaalam-alam sa mga ganitong bagay, at isa pa saan ako kukuha ng gamit. Maya-maya pa nagsimula siyang lamigin kaya pinatay ko ang aircon sa kotse.

"Scott? Kaya mo pa? What fo you feel?" Tanong ko uli sakanya sabay himas sa noo nya, nanginginig padin siya. Kasi nagpa-ulan kanina yaan tuloy, wala na yabang mo ngayon. Bigla naman niyang hinawakan ang kamay ko at iniipit iyo sa leeg niya, napaka-init talaga niya. Aalisin ko sana ng magsalita siya,

"I need heat, just stay still." Mahina niyang sambit, oo nga naman kailangan niya ng Body heat. Lalo pa siyang nanginginig, nag-alalala na tuloy ako.

"Hug me." Utos niya sa akin, huh? Wow! Makapag-utos ha Scott?

"Ohh. Akala ko ba hindi moko type?" Sabi ko sakanya na sya namang sabay ng pag-ubo niya, kaya no choice na ako. Ganti ko nalang sakanya 'to dahil inalagaan niya ako nuon sa hospital. Dahan-dahan akong lumapit sakanya, at agad naman niya sinalubing ang yakap ko. Amoy na amoy ko ang masculine scent nya, shit.

Nanatili lang kaming ganuon, hanggang sa makatulog ulit siya. Ang init padin niya, sana may makakita na sa amin. Hindi kaya kami hinahanap ng mga family namin? Tsk! Ako hahanapin? In my dreams. Gutom na talaga ako, hayst. Itutulog ko na nga lang 'to...

Nagasing ako sa ma-init na hiningang dumarampi sa mga mata ko, pagmulat ng mga mata ko ay halos ilang dipa nalang ang labi namin ni Scott. Hindi kami parehas makagalaw at nagtititigan lang, feeling ko natutinaw ako sa titig niya.

Maya-maya pa ay unti-unting lumalapit ang mukha niya sa mukaha ko, gusto ko syang pigilan pero hindi ko magawa. May pumipigil sa akin na tanggihan ang ginagawa ni Scott, bumababa ang tingin niya hanggang sa......

Abangan!!!!! HahaxD

"Love does really happens in such unexpected time."

Vote! Comment! Share !