My Life With Mr.Genius [COMPLETED] (Editing)

Chapter 30 : Im serious

Bea' Pov

Na-iiyak na talaga ako! Patuloy parin ang paghalik niya sa akin, lumuluha na ako. Wala na siguro akong pag-asa kaya naman, hindi na ako pumalag. Nagibg dahan-dahan naman ang paghalik niya sa akin, iminulat ko ang mga mata ko at dahan-dahan ko siyang itinulak palayo.

Si Scott!

Ka-inis! Naman.

"Hahaahhahahahhahahahahhahahahaha." Tawa niya ng malakas! Ugh! Lalo naman tuloy akong na-iiyak !

Napansin siguro niya na ang tahimik ko kaya tinignan niya ako, pinunasan niya ang mga luha sa pisngi ko. Atsaka niya ako niyakap.

"Im sorry." Seryoso niya sabi, then he give me a smack.

Hindi ako sumagot sakanya at tinignan niya lana ako.

"Please don't be mad at me." Pagmamakaawa niyang sabi sa akin.

"Let's just go then." Malungkot niyang sambit at kinuha niya ang kamay ko at hinila papasok ng kotse.

Pero pinigilan ko siya kinuha ko ang susi at ako na ang sumakay sa driver's seat. Gusto kong pumunta sa tambayan ko.

Wala kaming imikang dalawa, hindi din naman kasi umiimik si Scott. Itinigil ko ang sasakyan dito sa may harap ng mini stop, sa may likuran ng campus namin kung  asaan ang tree house.

Bumili ako ng sitsirya at softdrinks lara kay Scott, at beer naman sa akin. Matagal nadin kasi akong hindi nakakatikim nito.

Andun si Scott, sa ibabaw ng tree house na naghihintay sa akin, umakyat nadin ako at inalalayan pa niya ako. Pagka-upo ko ay inilabas ko ang mga binili ko inabot ko sa kanya yung softdrinks niya.

Magbubukas na sana ako canned beer kaya lang kinuha niya sa akin tapos tinapon niya.

"Ano ba?!" Sigaw ko sakanya at tinignan siya ng masama, tinaasan niya lang ako ng kilay.

"From now on your not allowed to drink, those kind of liquors." Seryoso niyang sambit sa akin, at nagbukas ng chips.

"So this is your hide out?" Tanong niya sa akin, at binuksan na niya ang inumin niya. Tumango lang ako, nahihiya kasi ako eh. Kababaing tao ko, ako pa yung binabawalan niyang uminom. Maybe he's right, I should stop doing does bad things.

"Bea? I have something to ask you." Habol pa niya sa akin, kaya naman tinignan ko siya at itinaas ang kilay ko.

"Do you really like Kevin?" Seryoso niyang tanong  sa akin, nagtaka naman ako kung vakit niya tinatanong yun kaya kinuha ko ang kinakain niya at sumubo.

"Why can't you answer me?" Tanong pa niya, ugh! Gusto ko nga ba talaga yun? I don't know. Bakit nahihirapan akong sumagit sakanya?

"I don't know Scott, and let's not talk about people who are not here." Mahinahon kong sabi sakanya at iniwas ko ang tingin ko sakanya.

Segway ko lang yun para hindi na siya magtanong pa, wala talaga akong alam na isagot sakanya eh. Mahirap na, it's good to be safe.

"Okay, then whay are you playing safe with me? Just say it." Parang may lungkot sa mga mata niya, kaya naman tinignan ko siya at ang lungkot ng mga titig niya sa akin.

Para naman akong nakokonsensya nito eh. Kasalanan ko ba kung hindi ako makasagot ng maayos sa  kanya? Saka isa pa, kaibigan lang naman talaga ang turing ko sakanya.

"Me and Kevin are just friends. Don't push it too hard." Sagot ko sakanya. Hindi siya sumagot at humiga nalang siya, naka-upo naman ako dito sa maliit na pintuan ng tree house.

"Then, lay here beside me." Sabi niya sa akin, hindi ko siya nilingon feeling ko kasi namumula na ako eh. Ako hihiga sa  tabi niya?! Waaaah!

Wait! Kinikilig ba talaga ako?

"Hey?!" Muli niya tawag sa akin, kinalbit pa niya ako. Wala naman sigurong masama eh, after all mag-asawa naman na kami.

Dahan-dahan na akong lumingon sakanya at humiga narin, inunan naman ni Scott ang balikat niya sa ulo ko. At hinarap niya ako. Sheeteee! Hindi naman ako humaharap sakanya at diretsyo lang ang higa ko.

Mahirap na baka ano oa ang magkadikit! Haha!

"Bea? I'll tell you something." Sabi niya, dama ko pa nga ang mainit na hininga niya sa aking tenga. Pero hindi ko parin siya tinitignan.

"Ano yun?" Sagot ko sakanya atsaka pa sya lalong lumapit sa akin, amoy ko nadin ang pabango niya.

"Bea, please don't go near Kevin or any other boys. Cause... Im really serious. I do like you. Kaya please, kahit hindi mo pa ako mahal. Cooperate with me, I get hurt and jelous you know. Ngayon ko lang naramdaman yung ganito Bea, even if I liked Bella before. Sayo ko lang naramdaman yung ganito, what happend last night is magical. I love you Bea."

At dahan-dahan niya akong iniharap sakanya, suddenly I felt his lips on mine. It was a gentle kiss. Then my hand suddenly moves towards his neck and we deepen the kiss.

Ilang minuto din ang itinagal ng halik namin, humiwalay si Kevin. Para naman akong na-inis sa ginawa niya. Tinignan niya ak, at nakangisi pa siya.

"Haha! Wan't more? Let's continue when we get home." Then he gave me a smack. Bumaba na kami ng tree house at umuwi na. Habang nagda-drive si Scott ay hawak niya ang kamay ko.

Actually, hindi ko din alam kung ano ng nararamdaman ko para kay Scott ngayon. Hindi parin kasi nagsisink-in ang lahat ng ito. Parang ang bilis ng mga nangyayari sa akin, I can't imagine that Im married.

Hindi din kasi ako sanay na may nag-aalala para sa akin, na may magsasabi na mahal niya ako. Yung magsasabi na wag akong lalapit sa ibang lalake, yung may magtatapat sa akin ng pagmamahal niya.

I never really dream that it will be so much fun and I do like this. A person who is into you. But since I don't know what I really feel for Scott, I will just enjoy the moment and find signs to prove that finally Im in love.....

"It's funny how love is really magical."

Vote! Comment! Share!