My Life With Mr.Genius [COMPLETED] (Editing)

Chapter 17 : No One Cares

Bea's Pov

Andito ako sa isang ministop na pinagbabaan sa akin ni Scott, bumili ako ng canned beers atsaka na ako naglakad dito sa may park. Malayo pa 'to sa bahay nila Scott, umupo akos a swing at lumagok ng alak.

Hindi ko alam kung anong iindain ko ang sakit ng katawan ko o yung sinabi sa akin ni Scott. Ugh! Bakit ba ako nagpapa-apekto sa lalakeng yun, matalang ka Bea! Matalang!

Dati naman nakakaya ko si Dad, pero ngayon na wala na si Mom para ipagtanggol ako at sumali pa 'tong si Scott sa pang-aalipusta sa akin. I wanna die! Hmf! Shit! Na-iiyak na naman ako!

Simula ng ikasala ako wala na akong matinong tulog, hindi narin nagparamdam sa akin ang pamilya ko. Sabi nga ni Scott, 'No one cares' tama nga siguro ng sinabi niyang yun.

Pero hindi paron ako pinanghihinaan ng luob kung ganito ang kapalaram ko edi tanggapin nalang, at kung eto lang din ang nag-iisang paraan para maayos kami nila Dad at Mom titiisin ko.

Nahihilo na ako nakadami na kasi ako eh, nagpasya na akong umuwi. It's past 10pm na pala, hindi ko namalayan. Tulog na ang lahat sakanila umakyat ako sa kwarto namin ni Scott, at nakita ko syang nakahiga na tulog na siguro.

Dumiretsyo ako sa banyo at nagshower, naduduwal naman ako kaya nagsuka muna ako sa bowl.

"Ano ba?! Ang ingay mo ha?!" Atsaka hinigit ni Scott ang kamay ko,

"Tae mo! Nasasaktan ako ne!" Sigaw ko sakanya atsaka ko sya nilagpasan.

Didiretsyo na sana ako sa kama ng hilain niya ulit ako, "look at yourself gawain ba ng isang may asawa yan! Drinking late at night!" Sigaw niya sa akin, hinigit ko naman pabalik ang kamay ko. Hinarap ko ng mabuti ang sarili ko sakanya,

"Alam nagtitimpi lang ako sayo ha!? Hindi mo alam kung anong nararamdaman ko ngayon?! Parehas lang kayo ni Dad, kunwari matalino kayo pero ang bobo nyo hindi kayo marunong umintindi!" Pagkasabi ko ng ganun kay Scott sinampal niya ako.

"Ano bakla?! Yan lang ba kaya mo ha?!" Siguro dala na ng alak kaya nasasabi ko yung mga ganoong bagay sakanya.

"So you're testing me?! Wow Bea! Walang taong makaka-intindi sayoo! Cause your worthless!!" Sigaw pa ulit niya sa akin, kaya naman nasampal ko din sya.

Matapos kong gawin sakanya yun at binuhat niya ako at ibinato sa kama, lalo tuloy akong na-iyak.

"Ugh! Ano ba! Scott tama na!" Iyak ko saknya, hinuhubaran na kasi niya ako.

"Bakit Bea?! Don't tell me your still a virgin! Siguro hindi na! Eto Bea! Eto ang kaya ko na hindi mo kaya!" Sigaw nya sa akin at hinalik-halikan ng madiin ang leeg ko. Nagmamakaawa ako sakanya na itigil ang ginagawa niya dahil nasasaktan na ako.

"Hey? Scott son? Are you two fighting?" Napaayos ng patong si Scott sa akin, at tinignan ang Mom nya.

"Oppss. Sorry son." Saka na umalis ang Mom nya, nakahinga naman tuloy ako ng maayos.

Pero si Scott ilang minuto pa syang nakapatong sa akin, umiiyak parin ako dahil sa doble-dobleng sakit na nararamdaman ko ngayon. Muli akong tinignan ni Scott at iniharap ang mukha niya sa akin, natakot naman ako.

"Tama na." Sambit ko sakanya habang patuloy parin na umiiyak. Aalis na sya sa harapan ko ng bigla niya akong sunggaban ng halik na madiin, hanggang sa nalalasahan ko na ang sarili kong dugo. Hindi na ako makahinga, tinapik ko ang balikat ni Scott pero wala syang pake.

Hindi na talaga ako makahinga, tinigil lang nya ang ginagawa niya ng mapansin niyang lumalalim ang paghinga ko. At sinumpong na nga ako ng asma ko, nataranta si Scott iniaayos nya ang higa ko. Umalis siya at maya-maya pa dala na nya ang inhaler ko, humigop lang ako. Gumaan ng kaunti ang paghinga ko pero hindi parin katulad ng normal, hawak ni Scott ang kamay ko.

"Sorry,sorry,sorry." Habang hinahaplos niya ang kamay ko, iniwas ko lang ang kamay ko. Atsaka ako humiga na nang maayos pagod na talaga ako, gusto ng magpahing ng katawan at mata ko. Hindi ko naman na nakatulog na pala ako,bukas papasok pa naman kami sa school.

Morning.

"Bea? Bea? Wake-up." Gising sa akin ni Scott at tinatapik ang balikat ko, habang inaayos nya ang polo niya. Tumayo lang ako at hindi kos ya pinansin, dumiretsyo ako sa cr. Nang makit ko ang sarili ko, napansin ko na may bakas parin ng kagat ni Scott sa labi ko.

Matalino nga sya pero nakalimutan ko na lalaki parin pala sya, ang sakit parin talaga ng katawan ko. Nagshower lang ako ng mabilis wala akong ganang kumain kaya dumiretsyo na kaming dalawa ni Scott sa school.

Pagbaba ko sa kotse ni Scoot, as expevted ay nakatingin silang lahat sa akin. Ugh! Baket? Nagtanong ka pa?! Ako si Bea Go, sasakay sa kotse ni Scott Ford?

It's a history, no one did ever entered his car not by his grouo and as been saw me. Normal lang ang gusto ni Scott na kahit na kasal na kami sa school papers Go parin ang gagamitin ko pero kapag personal na, sa apilido na nya nakasunod ang buhay ko.

Naglakad lang ako patuloy sa room ko, naging maayos naman ang buong klase. Pagdating ng hapon ay nagkaroon ng urgent program may estudyante daw kasing kailangan parangalan.

Haha! Alam nyo na yung mga honorable na nagdala na naman ng pangalan ng school na'to. Lahat kami ay pinapunta sa quadrangle at pinapila kami by section, maya-maya pa nagsimula na ang program.

Nang wala ng nakakapansin sa akin ay umakyat na ako dito sa puno ng akasya na nasa gilid ng quadrangle usually kapag may programs lagi akong dito nanunuod mas kita ko kasi, yun nga lang hindi ko gaanong dinig eh.

Pero ang ikinagulat ko ng makita ko si Scott sa taas ng stage at binigyan sa ng isang Trophy,medal at isang certificate. Ahh! Edi wow! Galeng! Nagspeech naman si Mr.Ford kaya bumaba nalang ako, nagditch ako ng klase at pumunta sa paborito kong tambayan dito sa may tree house.

Naka-upo lang ako dito ng biglang may nakita akong mga taong matagal ko ng iniiwasan, hayssst! Jusko! Bakit ngayon pa sila dumating, bumaba na ako at tumakbo na.

"Kevin, ayun na sya dali!" Sigaw nung panget na nakakita sa akin, kumaripas naman na ako ng takbo. Bahala na kung mahuli nila ako, pwera nalang kung makita pa nila ako.

'Hala?! Sino kaya yun?! Haha!'

"Learn to say sorry."

Vote! Comment! Share!