My Life With Mr.Genius [COMPLETED] (Editing)

Chapter 33 : Back to Normal

Bea's Pov

"I said Im fine!! Don't you get it!!!!" Sigaw ni Scott sa akin dahilan para matahimik ako. Iba na 'to eh. Yumuko lang ako at hindi ko na siya tinignan pa, para saan pa natatakot ako eh.

"Im sorry. Im just stressed." Mahina niyang sambit sa akin at hinawakan ang kamay ko. Tinignan ko naman siya at tinitignan niya ako ng puno ng emotion.

"It's okay, pagdating natin sa bahay pahinga kana." Sabi ko at hinaplos ko ang brasi niya, tumango nalang siya at ibibalik na ang atensyon niya sa daan.

Makalipas lang ang ilang sandali ay nakarating na kami sa bahay at agad naman na nagpark si Scott. Bumaba nadin kaming dalawa, dumuretsyo siya sa Cr para magshower ako naman ay nagpa-iwan muna dito. Dumiretsyo ako sa kusina, nagugutom kasi ako.

Ikaw ba naman na maging biglaan ang sitwasyon na yun, daig ko pa ang na-hot seat eh. Binuksan ko ang Ref at kumuha ng sandwich at gatas. Kumain lang ako ng kumain dito, hanggang sa biglang sumulpot itong si Scott.

Pero hindi niya ako pinansin at kumuha din ng gatas niya saka na umakyat ulit sa taas. Wala naman kasi si Manang, baka lumabas muna. Maaga pa naman kasi eh.

Umakyat nadin ako sa taas at nadatnan ko si Scott na nagsusulat sa study table niya. Hindi rin niya ako tinignan kahit pa na alam niyang pumasok na ako. Tumuloy ako sa cr at nagshower ng mabilis.

Lumabas ako at nahiga sa kama, kinuha ko ang phone ko at nagbrowse muna ng kung ano-anu. Hanggang sa maalala ko yung kanina sa school. Nagturo na kaya si Ate kila Scott? Wala naman sigurong masama kung magtanong ako diba?

"Scott?" Tawag ko sakanya atsaka dumapa dito sa kama.

"Hmm." Tugon niya sa akin at hindi naman ako tinignan. Nag-isip muna ako kung anong magandang panimula lara sa gusto kong tanong sa kanya.

"Uhmm. Did Ate Be-" hindi na niya ako pintapos pa dahil tumayo na siya at inayos ang mga gamit niya.

"Yes. Let's not talk about that." Sabi niya atsaka na siya lumabas ng kwarto. Ugh! Bakit naiinis ako?! Bakit kasi hindi nalang niya saguti ng tama yung tanong ko! Kainis yun! Feeling ko tuloy ma-iiyak ako! Pakshet!

Hindi ko pa nga kasi natatapos yung gusto kong itanong sakanya sumagot naman na agad. Pero bakit pala niya alam, masyado ba akong halata? Naguguluhan na talaga ako!

That feeling it's very familiar with me!

The fact that Scott and I will see Ate Bella every single day makes me sick. Teka?! Why do I worry! Who cares! It's just Ate Bella. Bea! Umayos ka nga! Ano ba!

Kinuha ko ulit ang phone ko at idenial ang number ni Kevin, he might help me at this time.

Kevin Dialing....

Ilang saglit pa at sinagot na ni Kev yung tawag kaya nakahinga ako ng maluwag.

"Hello?" Tanong ko sakanya at humiga sa kama.

"Yes Bea? What made you call? May problema ba?" Sunod-sunod na tanong niya sa akin, kaya naman napa-irap tuloy ako.

"Can I consult you something?" Alalang tanong ko sakanya, baka kasi pagtawanan niya ako eh.

"Anything for you, speak it out." Sabi niya at sinimulan ko ng magkwento ng lahat ng nangyari sa akin ngayong buong araw na ito.

Matapos kong makapagkwento sakanya ng buong detalye, natahimik lang siya kaya naman kinabahan ako.

"UYY! Anjan ka pa?!" Sigaw ko sa phone ko.

"Sorry, I was just thinking it very carefully." Sabi niya kaya lalo naman akong kinabahan sa sinasabi nitong lalaking 'to.

"C'mmon! What should I do?" Desperado kong tanong sakanya at napatayo na sa kinahihigahan ko.

"Maybe your jelous. And maybe that means you like him already." Sabi ni Kev, at natigilan naman ako. Napa-isip ako kung tama ba yung sinasabi niya sa akin.

"Maybe?" Tanong ko pa sakanya atsaka ko na nginatngat ang mag daliri ko. Hindi kasi talaga ako mapakali eh.

"Bea my friend. Ikaw lang ang makakasagot niyan, feelings mo yan. Kung anong makakapagpanatag sayo gawin mo, asawa mo parin si Scott. There's nothing wrong if you will be possesive at certain times. Pero Bea sana magtiwala ka parin sa asawa mo." Diretsyang sabi sa akin ni Kevin.

Natameme naman ako doon, maybe he's right. I should see for myself.

"Thanks Kev, your really my saviour. Thanks again. Take care! Bye!" Sambit ko sakanya at ibinaba na ang call.

Humiga ako sa kama at nag-isip isip sa mga sinabi ni Kev, pero gusto ko na nga ba si Scott? Yung sinabi ni Kev, na baka nagseselos nga ako. Hindi ko alam ang gagawin ko kung ganon. Lalo na I never win against Ate Bella.

Nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip ng magtxt si Kev sa akin.

From: Kev,
                 Don't stress yourself too much. Take care.

Kahit kailan talaga napathoughtful niya, ang swerte ng magiging asawa ni Kev pag nagkataon. Kaya lang hindi niya dapat sa akin tinututok abg atensyon niya.

To: Kev,
            Okay fine. Thanks for the help. Same to you.

Sent!

Atsaka ko na ibinalik ang phone ko sa side table ng kama namin. Tumayo ako at bumaba na,nakita ko naman si Scott na nanunuod lang ng t.v. Hindi ko naman na siya inistorbo pa. Natatakot ako baka matrash talk na naman ako eh.

Kumain lang kaming dalawa, walang imikan. Ugh! Bumalik na naman ata siya sa dati. Ito na ba yung kinakatakutan ako?

Matapos naming kumain ay dumiretsyo na agad ako sa taas, humiga nadin ako. Ayoko yung feeling na ganito. Pakiramdam ko, back to normal na. Wala na yung Scott na madaldal, yung maglalambing sa akin, yung mangungulit.

Siguro nga panandalian lang nga yun. Ano pa nga bang magagawa ko? Ganito naman talaga lahat nagsimula eh siguro ganito din matatapos. All I have to do is to act normal, wala nang magbabago.

Pinunasan ko ang mga luha sa pisngi ko, sa sobrang lalim ng pag-iisip ko hindi ko na namalayan. Nasasaktan ako! Kasi nasanay ako sa pinakita noon ni Scott sa akin.

Matapang ka diba Bea! Labanan mo yan! Hindi ka dapat umiiyak!

Pagpapalakas ko sa loob ko!

Ipinikit ko nalang ang mga mata ko at matutulog nalang. Hindi ko dapat pinuproblema yun. Simpleng bagay na hindi ko dapat pagtuunan ng pansin.

"Hindi lahat ng ahas nasa gubat."

Vote! Comment! Share!