My Life With Mr.Genius [COMPLETED] (Editing)

Chapter 8: At my Room

Bea's Pov

Andito na ako sa likuran ng school, dito sa tree house. It was 2 days since, at napakadami na namang nangyaring masasamang bagay sa buhay ko. Guess what? The wedding has been moved, next week na ang kasal ko.

Alam nyo ba kung bakit? Kasi nga pinapadali ng family ako pagpapaalis sa akin duon, hindi nadin kasi kami nag-uusap ng maayos ni Scott.

Nagpasalamat lang ako sakanya, at hindi ko na inintindi yung mga walamg kwentang bagay na sinabi niya sa akin. The wedding will be on Palawan sa Private Beach Resort ng Family nila Scott.

Pinuntahan na namin yun kahapon, pero saglitan kang. Wala naman kasi kaming interes parehas, halos ang excited lang sa wedding ay ang mga Parents namin.

Hindi din kami nag-iimikan nila Mom at Dad sa bahay si Ate Bella naman nasa US na pala, andun sya sa Harvard upang tapusin ang Masteral nya. See!? Im not part of that family, hindi ako na-inform sa mga nangyayari.

Pake ko ba?! Sabi nga ni Dad ikinahihiya nya daw ako, well I accept it. Si Mom? Ayun wapakelz. Ako? Eto nagpapatuloy lang, hindi ko nadin sineryoso ang school nagdiditch ako. Okaya matulog sa klase, the same old days.

Makalipas pa ang ilang minuto bumaba na ako sa tree house at naglakad na papunta sa school, pumasok muna ako sa Cr. Pa-upo na sana ako sa bowl ng biglang magvibrate ang phone, tinignan ko ito at txt mula kay Scott.

Jerk,

I'll pick you up at 7pm later. Be ready.

Hmf? Bakit kaya, ayoko naman ng magtanong tuloy-tuloy naman na akong naglakad sa hallway patungo sa Room ko. Alam ko namang late na ako pero gusto ko pumasok eh, ewan ko ba kung bakit. Ang gulo ko talaga kahit kailan.

Malapit na sana ako sa room ng bigla nalang akong lumagapak sa sahig at tumama ang ulo ko, dahilan para magdugo ito. Titignan ko sana kung sino ang tumisod sa akin pero, nahihilo ako. Ang tanging narinig ko lang ay,

"Prepare for my revenge." Lalaki ang boses pero hindi ko mamukhaan. Nawalan nadin ako ng malay.

The next thing I knew andito na ako sa Clinic ng school, at pagtingin ko sa paligid nakita ko ang isang lalaking nagbabasa ng libro ni Sherlock Homes. Gwapo pero hindi ko naman 'to kilala eh, napansin siguro niya na gising na ako.

Tatayo sana ako pero hindi ko pa pala kaya, "hey! Easy, don't push yourself." Paalala niya sa akin pero tinarayan ko lang sya, sinoot ko na ang sapatos ko saka sinoot ang bag ko lalabas na sana ako ng himirit pa sya.

"That's all I get for helping you?!" Demanding niyang sambit sa akin at nagpuppy eyes pa.

"Thanks." Tipid kong sagot sakanya, atsaka na ako dire-diretsyong naglakad palabas. Naalala ko tuloy na may lakad pala kami ngayon ni Scott, and it's already 6pm.

Gosh! Agad na akong umuwi sa bahay, pagdating ko naman as usual walang tao.

Kaya umakyat na ako sa kwarto ko at ng shower na, nagsoot lang ako ng fav. outfit ko. Skinny jeans, white shirt, and black converse, nagsuklay lang ako at naglagay ng eye liner atsaka lip balm, then I get down.

Naghihintay lang ako sa sala, ng biglang may magDoor bell na. Dali-dali naman akong lumabas at dire-diretsyong nagpunta sa kinaroroonan ng sasakyan niya. Nakita ko naman 'tong si mokong na nakatayo lang doon na parang timang.

"Are we going ? Or not?" Maarte kong tanong sakanya, saka ko sa tinaasan ng kilay.

"Remove that! Change something, like a mini skirt or dress." Utos nya sa akin na, ikina-inis ko naman. Bakit kaya hindi nalang siya, alam naman niyang wala akong hilig sa mga ganung style.

"Don't mind me, let's just go." Sagot ko pa sakanya at isinandal ang katawan ko sa kotse nya.

"I said change it, we're gonna meet my Grandfather so please be presentable." Sambit niya ng may pagka-demanding,

"Make me." Hamon ko sakanya, kaya lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko pero hinigit ko yon pabalik.

"C'mmon don't be stubborn." Angal pa niya,haha! Tignan natin kung magawa mo, kung si Mom hindi niya ako mapagsuot ng mga ganung bagay ikaw pa kaya?

"You're the one who's stubborn here, I said I don't want!" Sigaw ko na sakanya at lumipat ng pwesto pabalik sa may pintuan namin.

"Okay, fine. I'll do it my way." Pagkasabi nya non, binuhat niya ako wrestler style. At iniakyat niya ako sa kwarto ko, pumalag-palag naman ako kaya naman parehas kaming nalaglag sa kama ko. At nakarinig kami ng sigaw,

"Ayy! Malandeng Kabayong! Magkapatong!" Sigaw ng katulong nandito pala sya sa kwarto ko at naghahatid ng mga damit ko. Paano ba naman, this guy is on top of me. Nang matauhan ako agad ko syang tinulak at sinalo siya ng matigas na sahig.

"Arghh! Shit.!" Sigaw niya sa sakit, dala narin siguro sa pagkagulat.

"Sorry po Ma'am Ser, lalabas na po ako." Lumabas na nga sya at isinara ang pintuan, tumayo naman na 'tong damulag na'to. Lumapit sya sa akin at nagtanong,

"Where's your closet?" Atsaka pa nya nilawakan ang laghahanap sa kwarto ko.

"What if I don't have a closet?" Tanong ko din sakanya, pero ng buksan niya ang isang pintuan ay nahanap na niya ang walk in closet ko.

Ilang minuto lang siya duon at dala na niya yung abovee the knee na cream dress na kahit kailan ay hindi ko pa na-isoot.

"Wear this now?! We're going to be late." Pagod na nyang angal sa akin, at binato yung dress. "I don't like." Sambit ko sakanya ng buong tapang, at dumapa sa kama ko. Bahal siya diyan, hindi ko sosootin yan.

"Don't make me do hilarious things Bea." Nakakatakot niyang sabi kaya napaharap ako sakanya at tinignan siya ng masama.

"Ohh. Really? K.fine. I still don't waht to." Pang-inis kong sagot sakanya, dadapa na sana ulit ako ng biglang....

Binuhat niya aki at hinuhubad ang soot kong whit shirt,

"Ugh! Ano ba!" Sigaw ko sakanya habang hinahampas siya, pero ang lakas niya. Ng hindi niya maalis ang damit ko he tries to remove my jeans and in not intentional action I hit his balls.

"Owww! F*cking shit!" Sigaw niya, para naman tuloy akong nakunsensya. Nilapitan ko sya nakaluhod na kasi sya sa sahig eh,

"Im sorry, this is your fault if your not forcing me to wear that." Malungkot kong sabi sakanya, pero patuloy lang siya sa pagdaing. Siguro super lakas nun,

"This is the second time Bea, but now Im gonna make you pay." Sigaw niya kaya napa-atras ako, hanggang sa yung atras ko napunta na sa pagtakbo.

Naghahabulan lang kaming dalawa dito sa kwarto ng bigla na niya akong maabutan, "Catch yah! It's pay back time!" Nakakatakot niya sabi at wala akong nagawa.....

Gosh? Ano kayang ginawa ni Scott? Haha! Abangan!

"We get attached at someone because we are willing to be."

Vote! Comment! Share !