Bölüm 4: ESKİ DÜŞMAN, YENİ DOST

59 10 16
                                    

Alaska gecenin bir yarısı pek huyu olmasa da su içmek için kalkmıştı. Sessiz bir şekilde odasına çıkarken Seth'in odasının ışığının açık olduğunu fark etti.

Son günlerde uyumakta zorlandığını ve sürekli kabuslar gördüğünü biliyordu. Psikolog desteği almamak konusunda fazla ısrarcı olmuştu. Alaska zaten bu konuda ona destek çıkmıştı. Tabi bunu Seth'e belli etmeden yapmıştı. Babasının yoğun baskılarını durdurabilmişti. Ona ne iyi gelecekti bunu bilmiyordu ama tek bildiği ne olduğunu anlamayan duygusuz psikologların ona hiçbir faydası olmayacaktı. Aksine kendini gerçekten hasta gibi hissedecekti.
Tüm tedirginliğiyle Seth'in kapısını çaldı. Merak ediyordu ve azarlanmayı göze almıştı.

"Seth, iyi misin?"

Seth pencerenin önündeydi. Terlemiş ve yorgun görünüyordu.

"Bu saatte niye ayaktasın?"diye sordu. Bu şekilde ona yakalanmaktan hiç hoşlanmamıştı.

"Su içmek için kalkmıştım. Uyuyamadın mı? Eğer korku-"

Sertçe kızın sözünü kesti.

"Rahat bırakırsan uyuyacağım. Şimdi git." dedi.

Alaska Seth'in her seferinde ona karşı bu kadar acımasız olmasına katlanamıyordu. Ona olan nefreti hiç sönmemişti. Dudaklarını birbirine bastırdı. Gözlerini kapatıp açtığında kendine onun kötü bir durumda olduğunu ve böyle davranmasının normal olduğunu hatırlattı.

"Seth."

"Ne var yine Alaska?" Sesi biraz yüksek çıkmıştı.

"Şey... Ben korkuyorum." Seth yardım teklifini kabul etmezdi ama ona başka türlü yardım etmesi daha kolaydı.

"Seninle uyuyabilir miyim?"
Yalan söylediği her halinden belliydi.

Seth o an ne söyleyeceğini bilemedi. Bunu isteyip istemediğini bilmiyordu. Her seferinde onu reddetmekten bıkmıştı. Onun da bu iyi tavırlarından bıkıp ondan nefret edeceğini düşünüyordu hep. Bir yerde sıkılmak zorundaydı. Ama Alaska hep bir şekilde onu hiçbir şey yapmasa da affediyordu.

"Tamam. Işığı kapatıp gel." dedi. O an ona izin vermeye karar vermişti. Sadece bugünlük diye düşündü.

Alaska üzerindeki şaşkınlığı atınca ışığı kapattıktan sonra kapıyı da kapattı. Hala çekiniyordu ama fazla oyalanırsa Seth'in vazgeçebileceğini düşündü.

Yatağa yönelik attığı her adım geriye yönelikti. Seth'in kabul edeceğine asla inanmazdı. Alışkanlıktan olsa gerek onun kabul etmeyeceğini bilse de söylemişti işte. Ama o bir ilk yapıp onu terslememiş, üstüne üstlük teklifini kabul etmişti.
Yatağın en ucuna yerleşti. Aralarında garip bir sessizlik hüküm sürüyordu. Bu sessizliği bozan Seth oldu.

Dipte KalanlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin