Sam twijfelt even. Hij weet nog steeds niet wie die ene Henk is en misschien is het beter zo. 'Je kan voor een nachtje bij komen.' Mijn ogen twinkelen. 'Echt waar?' Hij knikt vastberaden. 'Dat is echt heel lief van je.' Ik glimlach breed naar hem.
We zijn onderweg naar de club waar hij zijn auto had laten staan. Sam is wel opvallend stil. 'Sam?' Hij kijkt me vragend aan. 'Wat is er?' ''niks hoor. Maar Lucy wie is die Henk, is dat je vader?'' we lopen de straat in van de club. Even een ander onderwerp zoeken. Niet dat ik hem niet vertrouw ookal klinkt dat wel raar, want ik ken hem net deze avond maar over Henk heb ik het liever niet. 'Lucy?' Ik schud mijn hoofd. 'Waar staat je auto?' Ik zie dat hij verder wilt praten maar dan wijst hij toch naar een zwarte range rover. Wanneer we bijna bij zijn auto staan vesnelt hij zijn passen. Hij loopt naar de kant van de passagierstoel en opent de deur. Hij maakt een koninklijke buiging en kijkt me weer aan. 'Uwe majesteit.' Ik moet grinniken en loop dan naar hem toe. Ik buig net zo koninklijk als hij net deed en geef hem snel een kusje. Ik zie dat hij moet blozen. Zo lief!
Hij doet de radio uit nadat we allebei onze stembanden hebben beschadigt van het mee zingen, eerder schreeuwen van de radio. We stappen allebei uit en ik weet niet wat voor huis ik zie maar hij is echt enorm. 'Is dit jou huis Sam?' mijn vraag klopt niet want hij vertelde me eerder dat hij 19 was. Dan snap ik niet dat je al zoveel geld verdient. Tenzij je beroemd bent maar ik heb nog nooit van Sam gehoord. 'Ik woon hier wel dus ja het is wel deels mijn huis maar mijn ouders wonen hier ook. Ze hebben een heel bekakte baan, en ze verdienen er best wel veel geld voor. Hij opent de deur en knipt het lichtje in de hal aan. Ik sta vol verbazing te kijken. En dit is nog maar de hal. Sam legt zijn vinger op mijn mond. 'Als mijn ouders denken dat ik 'S avonds laat nog thuis kom met iemand denken dat ik drankverslaafd ben en laten ze me nooit meer uitgaan.' Ik knik begrijpend. Henk zou zoiets ook doen. Maar ik denk dat hij mij eerder gaat opsluiten in een hoge toren. Waarschijnlijk nog hoger dan de toren van Rapunzel. Ik krijg er al rillingen bij als ik er aan denk. De ouders van Sam die slapen vast en zeker, want alle lichten zijn uit. Ik zou maar wensen dat ik ook bekakte ouders had. Het is toch altijd beter dan een Weeshuis met een verschrikkelijke afdelingsbegeleider. Hij zou eigenlijk heel trots zijn op zijn ouders.
Ik lig tegen Sam aan in zijn bed. Ik heb een shirt aan van hem. Hij was te klein voor hem maar toch is hij veel te groot voor mij. Er lag gelukkig ook nog een extra tandenborstel. Voor als gasten hun toilettas waren vergeten had Sam mij uitgelegd. Ik moest lachen om zijn antwoord omdat ik wist dat zijn ouders alleen bekakte mensen uitnodigde en dat die altijd vijf extra tandenborstels zelf meenamen. Maar hij was toch zo slim om mij terug te pakken en had toen gezegd dat ik toch niks bij me had. Ik wist echt niet wat ik daarop moest antwoorden en hij lag helemaal in een deuk omdat ik tien minuten later nog wat probeerde te verzinnen om terug te zeggen.
'Slaap je al?' Ik schud mijn hoofd als teken dat ik nog wakker ben. Hij gaat recht opzitten en trekt me op zijn schoot. 'Weetje Lucy. de eerste keer dat ik je zag vond ik je echt heel leuk. En ik ben echt blij dat ik je heb getrakteerd op een etentje.' Ik bloos lichtjes. Voor ik het doorheb voel ik zijn lippen op de mijne. Ik zoen zachtjes terug en trek me dan terug. 'Weet je Sam. Toen je mij aanspraak en buiten omdraaide om het gesprek opnieuw te beginnen dacht ik dat je een gestoorde drankverslaafde was.' We lachen allebei om mijn opmerking. 'Ik hoop dat ik je een leuke verjaardagscadeau heb gegeven.' Ik glimlach voor me uit. 'Dat was het zeker.' Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap.
~~~~~~
nog een hoofdstuk wooohhhooo! deze hoofdstuk draag ik op aan Zoeyxchi omdat ze heel aardig is en ook hele leuke boeken heeft, en omdat zij mij een beetje 'dwong' nog een hoofdstuk te uploaden. hihhiii :D xx
JE LEEST
Cry me a river
FanfictionEen meisje, Lucy dat 16 jaar is en geen ouders heeft en in een weeshuis woont. Alles lijkt goed te gaan totdat het weeshuis een nieuwe afdelingsbegeleider krijgt. Sinds hij er is, gaat alles verkeerd. Lucy besluit te vertrekken. Maar hoe zou ze het...