Cry me a river

#11

'Anna? wat is er?' Ze was even gestopt met huilen toen ik de kamer inliep. Ik sta bijna op een klein apparaatje. Wacht. is dat nou een zwangersschap test? Ik vraag haar later wel, nu wat belangerijker. Ze barst nu weer opnieuw in tranen uit wanneer ik haar vraag wat er is. Ik loop naar haar toen en ga naast haar zitten op de grond. Ik sla een arm over haar schouder heen. Als ze wat gekalmeerd is probeer ik het opnieuw. 'Anna?' Ik weet niet wat haar reactie gaat worden en aangezien ze me niet aankijkt, sluit ik mijn ogen en wacht weer op en huilende Anna. Maar ik hoor nog steeds niks. Nog een keer. 'Anna?' Ik doe mijn ogen open en kijk haar aan, hopend op een reactie. 'Hm-m?' Oke ze antwoordt. Nu hopen dat ze mijn vraag kan beantwoorden waar ik eigenlijk al op wacht sinds ik haar voor het eerst heb horen huilen. 'Wat is er precies gebeurd?' Ze kijkt me aan en ik weet dat ze me het wel wil uitleggen maar dat er niks uit haar mond komt. Ik zucht en sta op en loop naar de deur. Ik zou haar wel willen helpen maar ze zegt helemaal niks. Ik hoor Anna haar keel schrapen. 'Wacht.' zou ze het nu wel zeggen? ik draai me om en kijk haar vragend aan. 'Ja?' Ze staat op en veegt haar tranen weg, ze heft haar hoofd en kijkt me met een valse glimlach aan. 'Kom we gaan even lopen buiten. Ik denk dat we beide wel een fris neusje kunnen halen na deze rara dag.' Ik knik en loop naar beneden met Anna achter mij aan. Zou ze weten wat er is gebeurd net. Ik denk het wel, Ik zat net wel te schreeuwen tegen Henk en hij ook tegen mij. En omdat hij best wel een luide stem heeft zou zij hem vast wel hebben horen schreeuwen. Ik besluit om er alleen niet met Anna op in te gaan nu. We hebben het nu beide zwaar gehad. En niet wij met zijn tweetjes alleen maar heel de afdeling heeft al geleid onder zijn geweld. Ik voel me meteen wat frisser als Anna de deur opent en mij eerst naar buiten laat lopen. We lopen een bekende weg. Naar het parkje waar ik Henk vond en zijn twee freaky vrienden. Ik wil ergens anders heen. Maar hoe moet ik het uitleggen. Ze gaat me zeker vragen waarom maar ik mocht niets zeggen van Henk. 'Anna, kunnen we misschien niet door het parkje lopen?' 'Waarom? je hield er altijd van om dit parkje in te gaan. Het was de plek waar je altijd was als je verdrietig was. En vandaag was niet echt een vrolijke dag. Vind je niet?' Ze kijkt me glimlachend aan. Wat moet ik nou zeggen. Ze heeft gelijk maar toch weet ik niet. Henk was weggegaan na hij Ashley en mij had geslagen. Zou hij weer in het parkje zijn? Ohh god. Nu wil ik al helemaal niet gaan. De regen is net weg en de grijze wolken zijn nog grijzer dan net toen het regende. Ik kijk op mijn horloge. Half acht. 'Anna, ik weet dat deze dag een beetje anders liep dan normaal. Maar wanneer was je van plan te koken?' Het is net alsof ik Anna een loterij heb zien winnen. Ze kijkt me geschokt aan. 'Omygod ik was het eten helemaal vergeten. Vind je het erg als we morgen nog eens gaan wandelen. Ik wil namelijk wat dingen met je bespreken maar dat gaat nu moeilijk. Ik moet maar wat pizza's bestellen. Ik heb geen tijd om te koken. De kleintjes moeten ook nog naar bed.' Ik heb Anna nog niet geantwoord en ze draait zich al om naar huis. Ik blijf nog 5 seconden staan. Waarom wilt ze mij nou spreken? Ik draai me ook om en ren achter Anna aan. Als ik weer naast haar sta kijk ik haar vragend aan. 'Waarom wil je me dan spreken?' Anna staart voor 10 seconden voor zich uit. Ze knippert een paar keer met haar ogen en kijkt me dan. 'Oh eeuhm dat hoor je morgen wel. Oke?' Ik knik en als we bij het weeshuis aankomen lopen naar binnen. Het is nog steeds heel stil hier binnen. Ik vraag me echt af hoe het gaat bij de jongensafdeling. Zij hebben zeker nog steeds die aardige vent die daar altijd al was en wij moeten hier pijn leiden. En het ergste is dat dit nog maar de eerste dag is met Henk. Ik krijg al een rilling als ik denk aan morgen en de dagen na morgen. Dit wordt echt niet makkelijk.

~~~~~~~~~

Dit is een kleine hoofdstuk maar wees niet bang. Ik ga zo verder met een volgend hoofdstuk. Laat alsjeblieft weten wat je ervan vind.