Cry me a river

#7

Inmiddels is iedereen bezig met zijn ding. Ashley, Rita en Liz staan gekke foto's te maken met niall en louis. En Tommy zit helemaal one direction helemaal te ondervragen. en ik? ik zit hier maar ongemakkelijk om me heen te kijken terwijl ik muziek luister. Ik denk dat ik even ga lopen. ik hoef die sukkels niet te zien. en ik begin het super warm te krijgen. Als ik de kleedkamer uitloop kijken de bewakers mij aan. Ik trek mijn backstage pas op en dan gaan ze weer verder met hun werk. Het is hier echt super groot. Je kan hier heel makkelijk  verdwalen.

En ja. we zijn nu zo'n twintig minuten verder en ik ben dus verdwaald. Ik weet echt niet waar ik heen moet. Ik trek de eerste beste deur open en zie dat het buitenlucht is. Geen uitgang maar ee soort van tuintje. die sukkels halen hier een frisse neus aangezien dat niet ergens anders kan met al die idioten fans. ik ga op de grond liggen en val in slaap. 

Ik wordt wakker van een auto die weg wil rijden. Ik shrik en kijk op mijn telefoon. 01:30?!! OMg wat doe ik hier nog. Ik ren naar de deur en trek hem open. Ik mag echt blij zijn dat ie open staat. Ik ren door de gangen heen waar ik een uur geleden ook nog was. Ik ben dus wel heel erg moe. Ik vertraag mijn snelheid. Waarom ren ik eigenlijk? Ik weet dat Ashley, Rita, Liz en Tommy allang weg zijn. Wachten doen ze toch niet. Ik loop en kijk op mijn telefoon om te kijken of ik Liz kan bereiken. Tot er iemand die rent tegen me aanbotst en mijn telefoon laat vallen. 'What the fuck!! mijn telefoon. Ik buk naar de grond om mijn telefoon te pakken. 'Ohh sorry! het spijt me echt!' Ik herken die stem uit duizende. oh nee! moet ik hem nu tegenkomen. Ik kijk op en zie inderdaad dat het die Harry is. Godsamme waarom kom ik hem nou elke keer tegen?! 'Rot gewoon op. Ik heb je sorry niet nodig, want helpt die sorry van jou nou mijn scherm weer heel te maken? nee!' nu pas realiseer ik me hoe erg de barst is in mijn telefoon. Ik kijk woest naar mijn scherm en loop dan langs hem heen. ik duw mijn schouder ruw tegen zijn elleboog. Hij is echt lang he! 'gay.' mompel ik nog in mezelf en ik denk iets te hard want hij pakt me ruw bij mijn bovenarm. 'Wat zei je?!' doordat hij mijn bovenarm zo hard pakte draaide ik met tegenzin om. 'Ik zei gay. en ik weet  niet of je het doorhad maar ik had het over maar 1 persoon en aangezien jij de enige bent hier.....' Ik zie hem boos worden en ik trek me uit zijn greep. Dat hij lelijk en gay is, is al genoeg voor mij,  maar dat hij me ook nog durft aan te raken. Pff Hij  moet blij zijn dat ik moe ben anders had hij gevoeld wat ik allemaal kan. Ik loop boos weg. Als ik een bewaker tegenkom vraag ik hem de weg naar de uitgang. 

Ik ben zo blij dat ik weg ben uit dit concertgebouw. Het heeft gewoon een trauma bezorgt door te kijken naar vijf stomme idioten. Als ik het terrein afloop zie ik een auto op me af komen. Als ik goed kijk zie ik dat Harry er ook inzit. En ik zie dat hij mij ook aankijkt en wacht op mijn reactie. het enige wat is doe is een middelvinger opsteken naar hem. Ik weet dat hij het heeft gezien maar dat maakt me niet zoveel uit. Mijn middelvinger zegt genoeg over wat ik van hem en derest van de avond vond. Ik kan echt niet wachten tot ik in mijn bed lig.

POV HARRY

Wat is zij een bitch! Als ze mijn sorry had geaccepteert  had ik haar misschien wel geld gegeven voor de reperatie van haar telefoon. Ze zoekt het maar uit met haar zielige leventje.

~~~~~~~~~~~~

harry's gedeelte is wel heel klein in deze hoofdstuk, hahaa. Ik wil wel verder schrijven maar ik moet nu eten en ik weet niet of ik daarna nog verder kan schrijven. Misschien morgen weer! :D XX