Cry me a river

#14

Het is nu al vijf minuten geleden dat Anna alles heeft verteld en ik ben nog erger geschrokken dan ooit. Er komt een vrouw op ons aflopen. 'Bent u mevrouw. Smith?' Ik sta op en knik terwijl ik mijn hand uitsteek. 'Lucy Smith.' Ook Anna staat op en steekt haar hand op. 'Ik ben Anna, begeleider van Lucy.' Ze schud ook haar hand en knikt begrijpend met een glimlach. 'Ik ben Erika pearls. Volgt u mij maar.' Ik kijk glimlachend naar Erika en als ze voor ons loopt gaat mijn gezicht weer naar een hele koude blik. Ik snap er helemaal niks meer van. Ik begrijp nu wel wat de problemen zijn, maar...waarom? We lopen een kleine kantoortje in en Erika wijst naar de twee stoelen die voor haar bureau staan. Ze gaat achter haar bureau zitten en begint een gesprek met Anna. Ik probeer het te volge, want het gaat uiteindelijk om mijn stageplek en niet om die van Anna maar ik heb mijn hoofd er helemaal niet bij. Anna had gelijk, ze had het bete later kunnen vertellen. Het enige wat door mijn hoofd gaat is....

"Zwanger"

"Henk"

"Anna"

"Verkracht"

"Het weeshuis in nu officieel onveilig"

"Henk"

"Henk"

"Henk"

"Oplossing? Is er niet"

"Henk"

'Lucy?! Ben je er nog?' Ik schrik uit mijn gedachte en kijk vragend naar Anna en al snel snap ik dat ik in een belangrijk gesprek zat. Ik kijk naar Erika die haar wenkbrauwen gefronst heeft. Dit is niet goed. Denk ik?

Anna en ik zitten in de trein onderweg naar huis. Ik heb het hele gesprek verpest waarbij ook Anna's goeie bui. Ik kon echt niet anders. Ik probeerde zo hard mijn gedachte bij het gesprek te houden maar wat Anna mij nou wat vertelde was gewoon niet weg te denken.

Hoe kan die vieze Henk Anna nou verkracht kunnen hebben. Ze is nu zwanger van hem en zij houdt niet eens van hem. Dat was ook de reden dat Anna lag te huilen in haar kamer en dat ik bijna op een zwangerschap test stond. Ze is geschrokken dat ze zwanger was en heeft hem toen weg gegooid. Hoe kan hij iemand zoiets nou aandoen. Eigenlijk klinkt het best logisch. Hij is verslaafd aan drugs, roken en alcohol. Zoiets zou ik al aan moeten zien komen. En nu ik denk dat alle vragen zijn beantwoord komt er weer een vraag naar binnen schieten. Hoe kan dat allemaal in 1 dag gebeurd zijn? Ik zou het Anna wel willen vragen maar ik heb haar nu al best pissig gemaakt, dus lijkt het wat handiger om niks te vragen nu. Nu moet iedereen gewoon zorgen dat Henk aan niemand zit. Maar hoe?

De trein komt tot stilstand en Anna staat al op, ik volg haar naar de deur. Als we buiten zijn tik ik Anna rustig aan in de hoop dat zie niet zo chagrijnig gaat reageren. 'Het spijt me echt heel erg van het gesprek. Ik wist gewoon niet hoe ik weer normaal moest denken.' Anna kijkt me aan en ik kan de pijn in haar ogen zien, niet van het gesprek maar van het feit dat ze zwanger is van een engerd. 'Het is niet erg.' Ze trekt een neppe glimlach. Ik ben best wel verbaast, ze reageert niet eens zo chagrijnig en dat had ik echt wel verwacht. 'Het is ook mijn schuld. Ik moest mezelf bedwingen om. Niks te zeggen voor het gesprek, want ik wist dat zoiets al zou kunnen gebeuren.' Ik knik en samen lopen we snel naar huis, want zin om in de regen te staan leek ons verder geen goed idee.

~~~~~~~~~~~~

Nog een hoofdstukkkk :)) het is niet een lange maar je zou het hier nou mee moeten doen tot morgen. hihiii xx