Cry me a river

#3

Iedereen zat al aan tafel. en allemaal waren ze met elkaar aan het praten. Er waren meisjes die spraken over die boyband. Ik mocht ze echt niet, de meisjes niet en die band ook niet. uGh ik had zo'n hekel aan die boybanbd. Dat was misschien ook de reden dat ik nooit met die meisjes omging. Zij waren tenslotte de enige meisjes die ongeveer mijn leefrijd hadden. Van de meisjesafdeling dan. 'IEDEREEN STIL!' iedereen schrok. ik schork zelf ook een beetje. Ze kwam met een chagarijnig gezicht naar binnen. eigenlijk was ze altijd chagarijnig, maar vandaag was ze dus echt heel boos. Iedereen was bang wanneer zij er was.




Ik was vandaag als laatst klaar met het eten. Ik stond op en liep richting mijn kamer. Ik was echt moe en ik had nog steeds hoofdpijn. ik wilde net de eerste stap op de trap nemen, toen mijn naam werd genoemen. 'Lucy! terugkomen ik en Anna willen met je praten.' Ugh ik weet al waar dit over ging. Ik loop terug naar de eettafel en ga met een zucht zitten.' Ahum?' even lekker brutaal toen, ik had totaal geen zin in een gesprek. 'dankje wel voor je vriendelijkheid.' ik hoorde duidelijk dat janet het sarcastisch bedoelde. 'Je krijgt een week huissarrest, maar niet op je eigen kamer. we hebben een aparte kamer voor als sommige kinderen zich misdragen. Je bent daar twee dagen en je gaat er alleen uit voor het eten of toilet. er is geen tv of computer. vanavond ga je erheen en je slaapt daar dus twee nachten.' ik kijk Janet met een verbaasde blik aan. wat is dit voor gevangenis geworden zeg! ik keek van Janet naar Anna die er maar wat stilletjes bij zat. 'is dit een grap??! is dit ineens een gevangernis geworden?!?!' mij boeide het helemaal niks dat ik schreeuwde, want dit gewoon te ver. Dit word nog eens leuk. ik zucht hard, en ik weet zeker dat ze het allebei hebben gehoord. Ik loop, nou ja je kan zeggen dat ik stamp de trap op naar mijn kamer. ik zie ineens tommy zitten op mijn bed. ik keek hem onopvallend aan met een vragend gezicht. Hij is zeker weten stiekem van zijn afdeling hier heen gekomen. mij maakt het verder niet uit, een boeiend gesprek was het niet. ze waren ALWEER aan het praten over die direction band ofso iets. ik vond het wel grappig dat tommy zich soms als een meisje kon gedragen als het ging om die band. Ook hij was een grote fan van die band. wel zielig dat hij daarmee werd gepest op zijn afdeling. daarom was hij hier ook vaak. ze hebben het over kaartjes bestellen voor die band. meer wil ik er niet meer van weten. ik glimlach naar hun pak mijn telefoon en twee boeken. mijn lievelings schirt van mijn vader. oh wat miste ik hem zoveel. ik pak nog snel een broek en loop naar het kantoortje van Anna. Ik moet al vanavon naar dat kleine kamertje. ik heb er nooit over gehoord, ik heb dat kamertje ook nooit gezien. Mijn telefoon en oordopjes deed ik tussen mijn kleding. voor het geval dat ze het vergeten waren te zeggen en dat ik het toch moest inleveren. Ik klop aan en Anna doet open. Ik vind het nog steeds raar dat ze me altijd vertelt dat ze geen vriendje of man heeft. ze is slank, en heeft verder een mooi gezichtje. Alles wat ik dus niet ben. ik knik als ze vraagt of ik klaar ben.




we lopen door een hele lange gang. wel raar dat ik hier al 7 jaar woon en deze gang nog nooit heb opgemerkt. 'Hier is het. Zorg ervoor dat je aardig en niet brutaal bent als Janet je vraagt waarom je precies straf hebt, okeey? Je weet hoe snel ze boos wordt. ik knik en loop het kleine donkere kamertje in. Ik heb hier geen goed gevoel over. Ik weet niet wat, maar iets in me zegt dat dit lange dagen worsen. er is een klein hoog raampje aan het einde van de kamer. in de andere hoek is er een kledingkast, en een bureau. ik leg me spullen erop. ik kijk nu nog eens rond. De enige pluspunten hier zijn mijn telefoon en de tweepersoonsbed die ik nu pas opmerk. ik pak een boek en ga op het bed liggen. Ik spring op als ik een spin zie. 'IEEUUUWW!!' Ik stop met gillen. er liep gewoon een spin over mijn bed. mijn bed ja, hoe moet ik nog durven te slapen hier. Ik ga weer rustig zitten en doe mijn boek open.