Cry me a river

#1

Ik ben lucy. Ik woon in een weeshuis in Londen. En dat al sinds ik tien ben. Ik woonde samen met mijn ouders in Nederland. Veel van ze kan ik me niet veel herrineren, want ze zijn omgekomen bij een auto-ongeluk toen ik vier was. Dan vraag je je nu vast af waarom ik niet woon in een weeshuis in Nederland. Na mijn ouders dood zat ik inderdaad in een Nederlandse weeshuis. Maar nog geen week erna werd ik opgehaald door mijn enige tante. zij woonde in Engeland. Ik verhuisde naar Londen met mijn tante tot mijn tiende. Ik kon me niet echt voorstellen wat de dood precies was, en dacht altijd dat ik logeerde bij mijn tante. Na 5 jaar bij mijn tante 'gelogeerd' te hebben, kwam ik heel normaal thuis van school.

*flashback* 

Ik kwam thuis van een heerlijke dag school. Ik hou van school. De enige plek waar ik nooit denk aan mijn ouders. Ik snap niet dat iemand vijf jaar kan logeren bij iemand. Ik doe de sleutel in de slot en loop de gang in. Ik doe mijn schoenen uit en gooi me tas ergens op de grond. Ik hou ervan om thuis te komen van school en mijn tante me opwacht met een heerlijk kopje thee. We praten dan de hele dag door over hoe onze dag was verlopen. Maar nu ik in de woonkamer sta heb ik een vermoeden dat het een beetje anders is. Ik zie mijn tante huilend voor zich uitstaren. Ik loop naar haar toe en vraag haar wat er is. 'Ik ben ziek lucy. Ik heb longkanker.' Ik keek haar aan. Ik weet wel wat kanker is. Volgens mij een griepje. Misschien had ze pijn en moest ze daarom huilen. 

*einde flashback*

Ik realiseerde me pas dat ze ernstig ziek was, toen ze bijna elke dag in het ziekenhuis verbleef. Ik moest daar natuurlijk ook zijn, want ze was weduwe en overwoog niet om nog eens te trouwen. Ze hield gewoon te veel van haar man. Dat was duidelijk. Nog geen twee maanden later overleed ze. Sindsdien woon ik in een weeshuis in Londen. Ik had geen andere familieleden. Tsja, ik had mijn oma van mijn moeders kant, maar die kan amper voor haar zelf zorgen. En ik weet niet eens of ze weet dat ik nog leef. Mijn moeder was enigs kind dus ik had verder geen tantes of ooms.  Mijn vader had maar 1 zus maar die was dus overleden aan longkanker. Mijn opa en oma van mijn vaders kant waren al overleden voor mijn geboorte. 

. Ik ga nu gewoon naar school en volgend jaar ga ik studeren. Dan word ik 'weggestuurd' uit het weeshuis. Ik ben dan achttien en moet mijn eigen leven leiden, zeggen ze.