Podziękowanie

14.3K 296 34
                                    


Bardzo wam wszystkim dziękuję. Jestem dumna z tego opowiadania. Zaczynając pisać historie Alex i Arona siedziałam na jebanym polskim i tak cholernie się nudziłam, że stwierdziłam, że coś napiszę. Zaczęłam bazgrać po zeszycie na początku były to szlaczki kwiatuszki a później słowa. Wiele kartek wyleciało do kosza zanim powstała ta historia. Uwagi do dziennika za nieuważanie na lekcji. Teraz mogę z czystym sercem powiedzieć, że nie żałuję. Gdyby ktoś mi wtedy powiedział, że ta książka zdobędzie tyle to bym go wyśmiała. Zaczęłam pisać tą książkę z myślą oderwania się od rzeczywistość. Od męczącej rodziny. Irytującej mamy. Każdy pomysł jaki mi wpadł, każde słowo pisałam szybko na kartce aż powstała ta historia co prawda w trakcie musiałam wiele zmieniać ale to szczegół każdy tak ma. Dziękuje, że ze mną byliście, jesteście i mam nadzieje, że będziecie. Ze łzami w oczach kończę opowieść Arona i Alex. Bardzo się do nich przywiązałam i tak trudno odejść. Ale czasem trzeba przerwać coś żeby tego niezepsuci.

Kocham was <3

Pozdrawia Daga <3

 

Mate - nasze przeznaczenieOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz