Στα ξαφνικά...

Κεφάλαιο 7ο

Η ματιά μου συναντάει το άτομο που μου δείχνει η Γεωργία και εγώ μένω εκεί κολλημένη να κοιτάω για κανένα πεντάλεπτο...

Γ- Αμάντα! Εεε! Καλέ τι έπαθες!

Ακούω μερικές φωνές και επανέρχομαι από τις σκέψεις μου, βλέποντας μια αναστατωμένη Γεωργία να προσπαθεί να με επαναφέρει...

Αμ- Καλά είμαι ρε! Μη φωνάζεις!, είπα τελικά

Γ- Λοιπόν τι λες τον είδες τον γιο του προπονητή που σου έλεγα;

Αμ- Ναι ν-ναι τον είδα, είπα ενώ η Γεωργία μου είχε δείξει ως γιο του προπονητή τον Χάρρυ...

Αμ- Είσαι σίγουρη ότι είναι αυτός; Εννοώ είναι αυτός που μιλάει τώρα με τον coach;

Γ- Ναι παιδί μου σίγουρα!

Ωχ.... Έλεος ρε παιδί μου... Μα από όλα τα αγόρια του κόσμου ο Χάρρυ πρέπει να είναι ο γιος του coach; Είναι τόσο... ανάρμοστο... θέλω να πω... όχι ότι έχω κάτι τον Χάρρυ, ούτε με ενδιαφέρει απλώς είναι τόσο... παράξενο!

Γ- Έλα πήγαινε να του μιλήσεις, μου είπε η Γεωργία και χωρίς να μου αφήσει περιθώριο να αρνηθώ με πηγαίνει προς το μέρος που συζητούσαν σπρώχνοντας με. Κατευθείαν ο coach και ο Χάρρυ γυρνάνε προς το μέρος μου κοιτώντας με και η Γεωργία απομακρύνεται γρήγορα... Η χαζή! Με φέρνει μέχρι εδώ και μετά με παρατάει...!

Αμ- Εεε... Γεια σας...

Πρ(οπονητής)- Ω! Γεια σου κορίτσι μου. Χάρρυ να σου συστ—

Χ- Δεν χρειάζεται, γνωριζόμαστε, είπε ο Χάρρυ με ένα χαμόγελο

Πρ-Ω! αλήθεια;

Χ- Ναι, κάνω πολύ παρέα με τον αδερφό της ... τον Άλεξ

Πρ- Ώστε είσαι η αδερφή του Άλεξ! Μάλιστα, χαίρομαι που γνωρίζεστε. Ξέρεις γιε μου η Αμάντα είναι μια από τις καλύτερες παίκτριες της ομάδας με πολύ καλές ικανότητες... , άρχισε να με επαινεί ο coach και εγώ είχα γίνει κατακόκκινη σαν ντομάτα!

Χ- Το ξέρω, ξέρω πόσο καλή είναι την παρακολουθούσα κατά τη διάρκεια του αγώνα

Ώστε είναι αλήθεια αυτά που έλεγαν τα κορίτσια! Τώρα λογικά θα είμαι τέρμα κόκκινη από τα λόγια και των δύο...

Αμ- Ε-ευχαριστώ... είπα τελικά τραυλίζοντας

Ο coach και ο Χάρρυ χαμογέλασαν και εγώ άλλαξα το θέμα...

Αμ- Λοιπόν... ήρθε ώρα να φύγω, γεια σας, είπα και ο coach μου χαμογέλασε και κάναμε μια χειραψία, έτσι κατευθύνθηκα προς την έξοδο του σταδίου... Ξαφνικά άκουσα το όνομα μου και γύρισα να δω ποιος με φωνάζει και ήταν ο Χάρρυ.