Το ήθελα πολύ να κολλήσει τα χείλη του με τα δικά μου, τι είχα ανάγκη, ήθελα να πάρω τη «δόση» μου... Τα απαλά χείλη του κινούνται μαζί με τα δικά μου κάνοντας έναν υπέροχο εκρηκτικό συνδυασμό... Με φιλάει τόσο ωραία... Από τη μία με φιλάει σαν να μην με χορταίνει όμως από την άλλη προσέχει κάθε του κίνηση, λες και ακουμπάει κάτι εύθραυστο...
Σταματάμε και οι δύο το φιλί, αφού είχαμε ανάγκη από οξυγόνο. Ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω να με κοιτάει και να χαμογελάει... Εεε με αυτό το θέαμα πως γίνεται να μην χαμογελάσω και εγώ...
Χάρρυ pov:
Είναι τόσο γλυκιά και αθώα... όταν σταματάμε το φιλί δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να την παρακολουθώ και να χαμογελάω... Το ήθελε, το είπε και μόνη της, «φίλα με» ... αυτές οι λέξεις έχουν καρφωθεί στο μυαλό μου...
Ανοίγει και αυτή τα μάτια της κοιτώντας με και χαμογελάει εμφανίζοντας τα λακκάκια της. Είναι τόσο γλυκιά και όμορφη και έξυπνη και σέξι και... γενικά μου έχει πάρει τα μυαλά...
Την βάζω στην αγκαλιά μου χωρίς να πω τίποτα, γιατί οι λέξεις αυτή τη στιγμή είναι περιττές... Μυρίζω το άρωμα βανίλιας στα μαλλιά της και τρελαίνομαι. Την σηκώνω στην αγκαλιά μου και αυτή τυλίγει τα πόδια της γύρω από τη μέση μου... Βάζω το κεφάλι μου στο λαιμό της και αρχίζω να την φιλάω... δεν μπορώ να την χορτάσω την θέλω δικιά μου. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ δικιά μου... Θέλω να την βλέπουν και να μην την πλησιάζουν, να ξέρουν ότι είναι δικιά μου...
Με αυτές τις σκέψεις άρχισα να πιπιλάω τον λαιμό της, ήθελα να καταλάβει ότι είναι δικιά μου... Έτσι δάγκωνα και μετά φιλούσα τα σημεία που της άφηνα σημάδια, χωρίς όμως να της επιφέρω κάποιο πόνο. Έβγαλε ένα βογκητό απόλαυσης και μετά από λίγο έκανε μια κίνηση προς τα χείλη μου και τα φίλησε σταματώντας με από αυτό που έκανα πριν... Σταματάει απότομα το φιλί
Αμ- Θα αργήσω στην προπόνηση, μου είπε ντροπαλά
Χ- Δεν πειράζει, έτσι και αλλιώς θα μπορέσεις να δικαιολογηθείς αφού ο πατέρας μου είναι ο προπονητής σου, της είπα και της έκλεισα το μάτι.
Χαχάνισε λίγο όμως μετά ξαναμίλησε
Αμ- Χάρρυ σοβαρά τώρα, δεν θέλω να χάνω προπονήσεις, ούτε να εκμεταλλεύομαι το γεγονός ότι ο προπονητής μου είναι ο πατέρας σου ... μου είπε και μου χαμογέλασε, τόσο γλυκιά...
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Στα ξαφνικά...
Подростковая литератураΗ Αμάντα ένα 17χρονο κορίτσι,αναγκάζεται να μετακομίσει στην Αθήνα με την μαμά της και τον αδερφό της λόγω του χωρισμού των γονιών της.Εκεί θα κάνει μία καινούρια αρχή,καθώς αρκετά πράγματα θα αλλάξουν βάζοντας την σε νέες εμπειρίες και περιπέτειες...