Στα ξαφνικά...

Κεφάλαιο 33ο

Έχει περάσει αρκετή ώρα από τότε που έφυγε ο Χάρρυ. Είπε ότι ήθελε να με δει και μετά θα έφευγε γιατί είχε προπόνηση, μποξ.

Είμαι αρκετά εξαντλημένη και θέλω πολύ να κοιμηθώ. Έχω ήδη κάνει μπάνιο και θα πάω να ξαπλώσω ακούγοντας μάλλον κάποιο τραγούδι για να χαλαρώσω. Έβαλα το '' Crazy in love'' αλλά το slow version. Ούτε που κατάλαβα πότε όλα σκοτείνιασαν και έπεσα σε έναν βαρύ ύπνο...

***

Οι ηλιαχτίδες του ήλιου τρυπώνουν από το παράθυρο, αφού δεν είχα κλείσει εντελώς το παντζούρι και οι κουρτίνες ήταν ορθάνοιχτες. Έτσι αναγκάστηκα να ξυπνήσω πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Αφού ετοιμάστηκα κατέβηκα κάτω για να πάρω πρωινό. Το μόνο πράγμα που με παρηγορεί είναι ότι είναι Παρασκευή και μετά σαββατοκύριακο!

Κατεβαίνω τις σκάλες και βλέπω τη μαμά να φτιάχνει πρωινό.

Αμ- Καλημέρα!

Μ- Καλημέρα αγάπη μου.

Κάθομαι να φάω τα δημητριακά μου και εννοείται τον φρεσκοστυμένο χυμό από τα χεράκια της μαμάς γιατί αλλιώς δεν με αφήνει να φύγω...

Αφού τελειώνω, περιμένω για τον Άλεξ να κατέβει αλλά πουθενά. Που είναι; Μπορεί να μην άκουσε το ξυπνητήρι ή κάτι τέτοιο... θα πάω να τον ξυπνήσω...

Μ- Που πας;

Αμ- Πάω να δω που είναι ο Άλεξ, ακόμα δεν κατέβηκε και θα αργήσουμε για το σχολείο.

Μ- Α ναι! Ξέχασα να σου πω, αδερφός σου είναι λίγο κακοδιάθετος και έχει πονοκέφαλο, οπότε θα κάτσει σπίτι σήμερα...

Μάλιστα το πουλάκι μου...

Αμ- Καλά τότε να πηγαίνω, να μην αργήσω...

Μ- Εντάξει αγάπη μου

Αμ- Γεια

Είπα και έκλεισα την εξώπορτα. Κατέβηκα τις σκάλες και βγήκα από την αυλόπορτα. Αρχίζω τον δρόμο μου για το σχολείο. Ο Χάρρυ λογικά θα ενημερώθηκε ότι ο αδερφός μου δεν είναι καλά και μάλλον για αυτό δεν θα ήρθε καν από εδώ. Ούτε καν για εμένα δεν ήρθε... Εντάξει δεν έχει καμία υποχρέωση να έρθει, όμως άλλα δείχνει όταν είμαστε μαζί... Δείχνει ότι πραγματικά ενδιαφέρεται. Έχω νευριάσει πολύ!

Ακούω ένα αμάξι να πλησιάζει και μετά το ακούω να κινείται συνεχώς δίπλα μου ενώ εγώ περπατάω στο πεζοδρόμιο. Γυρνάω το κεφάλι μου και αντικρίζω την οικία Range Rover του Χάρρυ. Κατεβαίνουν τα παράθυρα και αντικρίζω τον Χάρρυ με ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του και τα καταπράσινα μάτια του να λαμπιρίζουν. Στα πίσω καθίσματα κάθεται η Βανέσα χαμογελώντας και αυτή.