Στα ξαφνικά...

Κεφάλαιο 9ο

Κάποιος πρέπει να μου κάνει πλάκα έτσι;;;; Ο Χάρρυ αδερφός της Βανέσας;;; Πως γίνεται αυτό το παιδί να συνδέεται τόσο πολύ με την ζωή μου; Ακόμα και αδερφός της φίλης μου; Έλεος δηλαδή... Αποκλείεται, ας με τσιμπήσει κάποιος. Δεν μπορώ να το πιστέψω! Θα τρελαθώ... Δεν έχω ούτε 3 μέρες που έχω μετακομίσει και τίποτα δεν πάει καλά, επειδή ο Χάρρυ μπλέκεται με όλα στη ζωή μου... Μπήκε στη ζωή μου έτσι... Στα ξαφνικά και την έκανε άνω κάτω... Όχι ότι πριν ήταν καλύτερη, αλλά μετακόμισα εδώ για μια νέα, καλύτερη αρχή και τίποτα δεν πηγαίνει καλά...

Βαν- Είσαι καλά;

Με ρώτησε η Βανέσα και εγώ απλά την κοίταξα στα μάτια χωρίς να πω τίποτα... Έτσι δεν συνέχισε την κουβέντα. Πέρασε κανένα πεντάλεπτο γεμάτο αμήχανη ησυχία που στο τέλος ξανά διακόπηκε από την Βανέσα

Βαν- Λοιπόν! Ξέρω ότι σου ήρθε κεραμίδα κατακέφαλα αλλά θα σε βοηθήσω! Το ξέρω... δεν γνωριζόμαστε πολύ, αλλά είναι ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα! Περνάς δύσκολα και είμαι πρόθυμη να σε βοηθήσω και να σου σταθώ. Τι λες;

Αμ- Ξέρω Βανέσα... απλά... μου ήρθαν όλα μαζεμένα και θέλω χρόνο για να σκεφτώ! Θέλω να σκεφτώ πως νιώθω και τι πρέπει να κάνω...

Βαν- Εντάξει... καταλαβαίνω... όμως σου υπόσχομαι ότι θα σε βοηθήσω και εγώ... ότι χρειαστείς μην διαστάσεις να μου πεις

Αμ- Ευχαριστώ πολύ... πραγματικά το εκτιμώ πολύ...

Βαν- Αρκεί να είσαι εντάξει. Ξέρεις νιώθω και εγώ ένοχη, αφού ο Χάρρυ είναι αδερφός μου...

Αμ- Μην το ξαναπείς αυτό! Εσύ δεν φταις σε τίποτα!

Βαν- Εντάξει απλά άσε με να βοηθήσω

Αμ- Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα.. ευχαριστώ...

Και κάπως έτσι χαιρετηθήκαμε πηγαίνοντας η κάθε μια στο σπίτι της...

Βαν- Θα σε δω αύριο στο σχολείο, ελπίζω να είσαι καλύτερα. Ότι θες πάρε με τηλέφωνο

Αμ- Οκευ, ευχαριστώ!

Έτσι ξεκίνησα τον δρόμο μου για το σπίτι... Καθώς περπατούσα στο πεζοδρόμιο μια μηχανή σταμάτησε δίπλα από εμένα και εγώ σταμάτησα. Όταν ο οδηγός έβγαλε το κράνος αποκαλύφθηκε ο Χάρρυ...

Άρχισα να περπατάω γρήγορα θέλοντας να απομακρυνθώ όσο πιο πολύ γίνεται από αυτόν... Τον ένιωθα να με πλησιάζει έτσι άρχισα να κάνω τζόκινγκ και μετά να τρέχω... Όμως κατάφερε να με φτάσει με δύο δρασκελιές. Με έπιασε από του καρπούς σφιχτά για να μην φύγω και με κράτησε σταθερή