Στα ξαφνικά...

Κεφάλαιο 29ο

Αποκλείεται. Μάλλον δεν άκουσα καλά.

Αμ- Τι είπες;

Χ- Δεν άκουσες;

Αμ- Κάτι άκουσα αλλά δεν είμαι σίγουρη...

Χ- Τι άκουσες;

Αμ- Τι είπες;

Χ- Εγώ ρώτησα πρώτος!

Αααα δεν θα τα πάμε καλά. Να ο παλιός πεισματάρης Χάρρυ. Το καλό είναι ότι η διάθεση του έχει αλλάξει εντελώς, από σοβαρός έγινε πειρακτικός και παιχνιδιάρης.

Αμ- Δεν με νοιάζει.

Με κοιτάει με ένα έκπληκτο ύφος και με ένα χαμόγελο στα χείλη του. Αλλά δεν λέει τίποτα.

Αμ- Πρέπει να φύγω, είναι αρκετά αργά...

Γυρνάω για να φύγω όμως με πιάνει από το μπράτσο και με γυρνάει έτσι ώστε να είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο.

Χ- Εντάξει, νίκησες...

Χα! Το ήξερα ότι θα έπιανε!

Αμ- Λοιπόν, πες μου...

Κατευθείαν σοβάρεψε. Τι έπαθε;

Χ- Αμάντα...

Τον κοιτάω επίμονα στα μάτια αλλά αυτός κοιτάει το πάτωμα. Φαίνεται να διστάζει και να ντρέπεται λίγο. Πες το, σε παρακαλώ, απλά πες το.

Ξαφνικά σηκώνει το βλέμμα του και με κοιτάζει απευθείας στα μάτια.

Χ- Σ' αγαπάω.

Μου κόπηκαν τα πόδια. Δεν κρατιέμαι θα πέσω! Αποκλείεται. Δεν το πιστεύω.

Αμ- Ξανά πες το!

Χ- Τι;

Αμ- Απλά πες το!

Χ- Σ' αγαπάω γαμώτο μου!

Τι ωραία που ακούγονται οι λέξεις από το στόμα του... Τον λατρεύω.

Χωρίς να κρατηθώ ορμάω πάνω του αγκαλιάζοντας τον και τον ρίχνω κάτω. Με κοιτάει με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του από την αντίδραση μου. Επιτίθεμαι στα χείλη του και αρχίζω να τον φιλάω χωρίς να τον χορταίνω. Έχω ξεχάσει όλα όσα μου έχει πει πληγώνοντας με. Δεν λαμβάνω καθόλου υπόψη μου τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι πράξεις μου. Απλά ζω το τώρα.

Δεν μπορούσε να φύγει το χαμόγελο από τα χείλη μου. Σκέφτομαι αυτές τις δύο λέξεις που βγήκαν από το στόμα του και μου κόβεται η ανάσα.

Σταματήσαμε το φιλί και σηκωθήκαμε όρθιοι.

Χ- Κάτσε εδώ σήμερα. Σε παρακαλώ.