Στα ξαφνικά...

Κεφάλαιο 34ο

Δεν το πιστεύω. Ας με τσιμπήσει κάποιος! Ας είναι ένας απλός εφιάλτης! Αποκλείεται να γίνεται αυτό!

Βαν- Πάμε να βοηθήσουμε την κατάσταση τι καθόμαστε;!

Άκουσα την Βανέσα να μου λέει. Έχει δίκιο αλλά όση προσπάθεια και να κάνω δεν μπορώ να κουνηθώ από την θέση μου. Ο εγκέφαλος μου δεν δίνει την εντολή για να κουνήσω ούτε πόδια ούτε χέρια... Έχω παγώσει εδώ και κοιτάω, με το στόμα μου να έχει φτάσει ως τα πάτωμα. Γιατί πρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά σε εμένα; Τι έχω κάνεις; Ας μου πει κάποιος! Τουλάχιστον να επανορθώσω μπας και γίνει τίποτα καλό!

Μετά από λίγο τελικά κάνω ένα βήμα και αποφασίζω να πλησιάσω για να βοηθήσω. Η Βανέσα με κοιτάει και ανακουφίζεται που τελικά αντέδρασα...

Λοιπόν, η κατάσταση έχει ως εξής... Ο Χάρρυ και ο... Δημήτρης πλακώνονται έξω από το προαύλιο του σχολείου και έχει μαζευτεί όλο το σχολείο παρακολουθώντας τη «μάχη». Δεν βοηθάει κανένας! Κανένας δεν κάνει τον κόπο να τους σταματήσει.... Απλά κοιτάνε και μερικοί υποστηρίζουν τον Χάρρυ ενώ άλλοι δεν μιλάνε... Δεν το πιστεύω είναι όλοι καθυστερημένοι.

Αφού φτάνω αρκετά κοντά, σπρώχνοντας κάποια άτομα μουρμουρίζοντας μερικά «συγνώμη να περάσω». Επιτέλους φτάνω μπροστά και βλέπω αυτό που γίνεται. Ο Χάρρυ έχει από κάτω του τον Δημήτρη δίνοντας του ατελείωτες μπουνιές. Φαίνεται αρκετά εξοργισμένος. Ο Δημήτρης προσπαθεί να αμυνθεί και έχει σφιχτά κλειστά τα μάτια του γιατί φοβάται αλλά και γιατί σίγουρα πονάει... Ο Χάρρυ δεν σταματάει να τον χτυπάει χωρίς έλεος.. Θα τον σκοτώσει! Του ρίχνει μια μπουνιά στο στομάχι και ο Δημήτρης διπλώνεται και βγάζει μια δυνατή κραυγή πόνου από το στόμα του και μετά φτύνει λίγο αίμα. Όχι παναγία μου!

Χωρίς δεύτερη σκέψη ορμάω στον Χάρρυ και πριν προλάβει να τον ξαναχτυπήσει κρατάω δυνατά το χέρι του λέγοντας του να ηρεμίσει. Δεν με κατάλαβε, φαίνεται να έχει θολώσει εντελώς και να μην καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του. Απλά θέλει να χτυπήσει τον Δημήτρη!

Αμ- Χάρρυ σε παρακαλώ εγώ είμαι η Αμάντα! Σταμάτα φτάνει θα τον σκοτώσεις!

Και πάλι τραβάει το χέρι του το κράτημά μου και με σπρώχνει ρίχνοντας με κάτω. Άουτς! Ο αστράγαλος μου έκανε κρακ! Πονάει πάρα πολύ... προσπαθώ να σηκωθώ αλλά δεν μπορώ να τον πατήσω... το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί τώρα είναι το αν χτύπησα. Έλα μπορώ να το κάνω θα σηκωθώ! Πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσω τον Χάρρυ γιατί μπορεί να σκοτώσει τον Δημήτρη! Μετά από αρκετή προσπάθεια σηκώθηκα και κουτσαίνοντας έφτασα τον Χάρρυ. Πριν προλάβει η μπουνιά του να συγκρουστεί με το πρόσωπο του Δημήτρη έπεσα πάνω του και τον αγκάλιασα πάρα πολύ σφιχτά εμποδίζοντας τον να κάνει οτιδήποτε. Είχα σκοπό βέβαια να τον ρίξω κάτω αλλά αυτός ούτε που κουνήθηκε...