Imperfect Love Story (MHSLS Sequel)

EPILOGUE

EPILOGUE

Krishia's POV

Hawak-hawak ang kamay ni Ranz, at ipinikit ko na yung mga mata ko. Siguro nga ganun na ako katakot na mawala sya.

Pauwi na kami ngayon sa bahay, nag kausap na kami. And yes, lahat na ng bagay ay nasabi ko na sa kanya. At kahit si Cramble pa. Seryosong nag dadrive si Ranz, habang yung isa nyang kamay ay hawak-hawak ko. Simula kanina ay ngayon lamang ako nakaramdam ng pagiging kalmado.  At oo ngayon lamang din ako nakafeel ulit ng ganito, sobrang na miss ko yung ganito.

~~

Pag kamulat ng mga mata ko ay agad akong tumingin sa paligid ko para hanapin si Ranz, ng malaman kong wala sya sa tabi ko ay agad akong bumangon sa kama ko at hinahap sya. At sakto naman na pag bukas ko ng pinto ay agad naman syang bumungad sakin.

Niyakap ko sya ng sobrang higpit, "akala ko iniwan mo na ko." Mahina kong sabi, habang may nangingilid na luha na sa mga mata ko. 

"Don't worry, hindi kita iiwan." Kalmadong sagot nito at binuhat nya ako patungo sa higaan.

Inihiga nya ako sa kama bago sya naman ang tumabi sakin. "Matulog ka pa, madaling araw pa lang."

"Wag mo na kong iiwan..." Bulong ko bago tuluyan ko ng ipinikit yung mga mata ko.

~~~

Umaga na ng magising ako, at una ko namang nakita si Ranz na nakahiga sa tabi ko habang nakatitig sakin ng diretso.

Sobrang saya ng pakiramdam ko, ang hirap nyang iexplain. Pero ramdam ko na sobrang safe ko na, dahil sa katabi ko na ngayon si Ranz. Sana lang hindi na matapos to. Sana hindi lang to isang panginip na anytime maaring mawala, kasi gigising din ako.

"Kung panaginip to, please wag mo na kong gisingin." Saad ko. Ngunit at least na sumagot ay muli nalang akong niyakap ni Ranz, at bago hinalikan ako sa noo.

Ranz's POV

Mahal ko pa din nga talaga sya. Sa kabila ng lahat ng nangyari, mas pipiliin ko padin ngang yakapin sya at sabihing mahal ko sya.

Sobra nyang akong nasira.

Akala ko kaya ko ng maging bato sa kanya, ngunit mali. Hindi ko padin talaga kaya.

Dahil sa pag iyak palang nya, mas lalo na kong nadudurog. At oo, hindi ko kayang makitang umiiyak ang babaeng noong una pa lamang ay sobra ko ng minahal.

Wala ring kayang mag ayos sa akin kung di sya lamang.

Inumpisahan ko ng ayusin ang gitara, bago kausapin sila Faith. Binukasan na nila ang mga ilaw, at ang mga upuan.

Pinapasok na ng buong barkada sila Krish at ang buong family, kasama na din ang pamilya ni Ate Janet.

And yes, for the second time mag popropose ako kay Krish. Sa pamilya nya.

Now playing: Marry Your daughter

Sir, I'm a bit nervous
'Bout being here today
Still not real sure what I'm going to say
So bare with me please
If I take up too much of your time,
See in this box is a ring for your oldest
She's my everything and all that I know is
It would be such a relief if I knew that we were on the same side
'Cause very soon I'm hoping that I...