She is a spy? (Voltooid)

Hoofdstuk 59

(POV Brooke)

Hoe moet ik hier uit komen? Ik zit klem. Ik moet Dave zien te bereiken en hem inlichten. Ik moet snel een ander plan zien te verzinnen anders kom ik hier nooit meer uit. Aller eerst moet ik die touwen los hebben, anders kom ik niet ver. Ik wring met mijn polsen wat best pijn doet. Hadden ze nog dikker touw kunnen nemen?

Uiteindelijk krijg ik èèn hand los en haal dan die andere er vanaf. Mijn polsen bloed een beetje, maar ik schenk er geen aandacht aan. Ik ben wel blij dat ze een grote kofferbak hebben.

 Nu moet ik snel verder gaan met mijn plan.  Er moet toch ergens een knopje zijn om hem van binnen uit te kunnen openen? Die moet er toch wel zijn. Er zijn vast mensen zo dom dat ze zich per ongeluk opsluiten in een kofferbak. 

Na ongeveer wel een kwartier te hebben gezocht geef ik het op. Het heeft geen nut meer. Ik zal maar moeten wachten tot we stoppen en hopen dat ik deze mensen aan kan. Zo niet ben ik de pineut. Misschien kan ik Dave nog bereiken.

 Ik druk op het knopje, maar ik heb nog steeds geen bereik. Misschien hebben ze een stoorzender zodat de politie hun niet kunnen vinden of zo. Dat is best slim, maar totaal niet handig op dit moment voor mij. Dan nog maar zoeken naar en knopje die er misschien niet eens is, maar wat moet ik anders doen? Vervelen? Beter dat ik kans heb om te ontsnappen dan dat ik wacht tot ik in de hel terecht kom. Ik heb liever de eerste optie.

Ik ga voor de honderdste keer met mijn hand langs de kofferbak en ik voel plots iets dat op een knopje lijkt. Dit moet het zijn. Net wanner ik het knopje in wil drukken hoor ik een piep in mijn oor waar het oortje zit. 

"Brooke." Hoor ik Dave. Hij heeft de stoorzender gehackt. Dat moet wel, want ik kon niet bij hem komen. 

"We rijden achter je. Zorg dat je de kofferbak open krijgt. Klim op het dak van jullie auto. Ik ga naast je rijden zodat je in onze auto kan springen. Het heeft een open dak. Blake zal je opvangen. Succes." Zegt hij snel en beverbinding is weer verbroken.

 Waarschijnlijk had hij maar een paar seconden. Als het te lang is krijgen hun een melding dat er gehackt is in hun systeem. Dat is natuurlijk niet voordelig voor ons plan denk ik zo.  

Ik druk op het knopje en zie hun inderdaad achter ons rijden. Ik ga staan in de auto en loop naar het hoekje van de kofferbak. Zo heb ik houvast aan de opengeklapte klep. Ik klim zo snel mogelijk omhoog en probeer zo goed als ik kan in evenwicht te blijven. Het valt mij nu pas op dat we op de snelweg rijden. 

Dit is echt gekken werk. Hoe krijg ik dit eigenlijk in mijn hoofd aldoor. He nu kan ik wel zeggen:  'Ja ik ben uit ene raam gesprongen die hoger was dan 35 beter en ik ben van een auto afgesprongen op een snelweg.'

 Ik kijk om mij heen en zie dat mensen mij geschrokken aankijken. Sommigen pakken hun telefoon. Oké ik moet snel zijn voor de politie komt. Dave geeft gas en rijd bijna naast de auto waar ik in zat.

  Als mensen goed kijken zien ze de krat met drugs in de kofferbak. Ik hoop dat ze de politie bellen en dat hun worden aangehouden. Heb ik ook gelijk nog een klus geklaard. 

Ik zet even mijn verstand op nul en kijk naar de auto van Dave. Het is zo'n auto waarvan je het dak open en dicht kan doen. Hoe ze er aan zijn gekomen is mij de vraag, maar dat is voor later. 

Ik zie Blake klaar staan om mij op te vangen. Zonder er bij na te denken spring in van de auto af en beland al snel in Blake zijn armen. Het leek wel aslof ik vloog, maar niet voor heel lang hekaas. 

We vallen achterover op de stoelen. Blake houd mij stevig vast alsof ik er nog uit zou kunnen vallen. Als Blake mij eindelijk los laat ga ik aan de zijkant zitten die het dichts bij de bende hun auto is. Dave geeft gas en rijd en zo langs.