She is a spy? (Voltooid)

hoofdstuk 18

(POV Brooke)

We trekken allebei terug en kijken elkaar aan. "Euhm ja. Ik ga maar is naar mijn kamer." Stotter ik. Ik duw hem van mij af en ren bijna naar boven. Ik doe snel de deur achter mij dicht. Ik kleed mij om in mijn slaap kleding. Het is eigenlijk gewoon een shirt van Dave. Het ligt gewoon comfortabel.

Ik kruip onder de dekens en check nog even alle mail met mijn telefoon. Er komt een mail binnen van Dave. Het is informatie over Cole. Hier moet ik ook wel snel achter aan. Er staat in dat hij een feest geeft volgende week dinsdag. Dat betekend dat ik nog ene jurk uit moet zoeken voor het feest. Hakken heb ik zelf nog wel van andere feesten waar ik naar toe ben geweest.  Ik moet wel zorgen dat ik een beetje opval bij Cole. Ik moet dichter bij hem in de buurt zien te komen, maar niet te erg. Gewoon redelijk normaal. Niet te uitdagend. Ik zie el wat ik tegen kom. Morgen zal ik wel gaan winkelen, hoe erg ik dat ook vind. Ik koop liever online en als dat niet kan ben ik zo snel als mogelijk klaar. En als dat niet lukt ben ik altijd zo snel mogelijk de winkel uit. Al dat shop gedoe is echt niks voor mij. Dan moet ik morgen na school dus gaan winkelen. Ik ben morgen toch vroeg vrij.

 Ik sluit alles af en kruip mijn bed in. Ik sluit mijn ogen en val al snel in slaap. Op naar de volgende dag. Hopen dat die een beetje mee valt.

*Volgende dag*

Met een lange gaap word ik wakker. Ik strek mij een beetje uit en stap dan mijn bed uit.  Ik pak een setje kleding en verdwijn in de bad kamer. Ik trek mijn kleding uit en stap onder de douche. De warme stralen vallen rustgevend op mijn lichaam. Zo begin je nog is een fijne ochtend. Als ik klaar ben met douchen zet ik gemuit en droog mijzelf af. Ik trek mijn kleren aan en doe een laagje mascara op. Ik heb niet zo veel zin om veel meer te doen. 

"Brooke kom je?" Vraagt Jace als we klaar zijn met eten en op de bank zitten. Ik zucht. Ik heb echt geen zin om nu nog te gaan lopen. Ik ben heel erg moe op een of andere manier. "Ik ben te moe om te gaan rennen." Zucht ik. "Dan rijd je toch met mij mee?" Vraagt hij. Ik knik instemmend. Ik strek mijn armen naar hem uit als teken dat hij mij op moet trekken, maar Jace heeft een ander plan. Hij gooit mij over zijn schouder heen en geeft onderweg mijn tas en een jas aan mij. Hij zet mij neer voor de deur en doet die vervolgens open. "Stapt u maar in prinses." Zegt hij met een bekakte stem. Ik begin zacht te grinniken en stap in. 

We komen aan bij school en iedereen kijkt mij raar aan. Komt het omdat ik vandaag gewoon normale kleding aan heb en niet te veel make-up op heb of zo? 

De lessen verliepen prima zoals het hoort. Luisteren naar de docent, een beetje kloten en werken. De pauzes waren ook prima. Jace heeft mij mee gesleurd naar zijn vrienden groep waar ik niet te lang bleef zitten. Cole was er vandaag gelukkig niet. Ik wil zijn gezicht zien als ik bij zijn feest langs kom. Ik hoop dat er niet te veel van die rare tasjes rondlopen daar. Dan pak ik zonder twijfel mijn pistool, ik meen het. Ik heb nog wel zo'n riem die je om je been heen moet doen. Het is wel riskant, maar als ik hem nodig heb kan ik mijzelf verdedigen. Ik zal mijn ring ook om doen voor het geval dan. Mijn lip stick neem ik ook mee. Dat valt toch niet zo op. Ik neem ook nog wel een mesje mee. Die kan ik wel an mijn bh bandje klippen en onder mijn jurk verstoppen.Ik neem altijd heel veel wapens mee. Je weet maar nooit he. 

School is inmiddels af gelopen en ik loop nu in de stad. Ik ben al wat winkeltjes binnen geweest, maar zonder succes. Ik moet ok nog naar de spionage winkel toe. Ik heb nog wat meer apparatuur nodig voor de zekerheid. Ik ga een chip bij Cole zetten zodat ik altijd weet waar hij is. Ook ga ik een microfoontje bij hem plaatsen. Zo kan ik alles opnemen en zijn gesprekken afluisteren. Oh ja ik moet Jace ook nog even een berichtje sturen hoe laat ik thuis ben straks. Hij is al net zoals Dave, bezorgd. 

Ik pak mijn mobiel erbij en toets 'Jace' in. 

 Hey ik ben zo thuis. Ik moet nog even wat spulletjes halen en daarna kom ik thuis. Bestel jij wat eten? xxx- B *

 Ik gebruik nooit mijn hele naam. Als iemand dan wel zijn telefoon pakt kunnen ze mijn naam niet zomaar achterhalen. En dat kan op sommige momenten heel erg handig zijn. Al snel krijg ik een berichtje terug dat het goed is. 

Ik let niet op waar ik loop en knal tegen iemand aan. Mijn telefoon vliegt de lucht in en ik dreig te vallen als ik plots een sterke arm om mijn middel voel. Ik kijk op en zie een jongen met donker blond haar en mooie grijze ogen. 

"Euhm sorry. Ik had je niet gezien." Stamel ik. "Nee geeft niet. Ik lette ook niet op." Zegt hij. Hij overhandigt mij mijn telefoon die hij behendig had opgevangen.  Een klein glimlachje siert mijn lippen.

"Bedankt....." zeg ik. "Daan." Maakt hij mijn zin af. "Bedankt Daan." Glimlach ik. "En wat is de naam van deze prinses?" Vraagt hij. "Brooke." Antwoord ik hem. "Mag ik je nummer misschien? Voor als je een keer wilt afspreken?" zegt hij twijfelend met een beetje onzekerheid wat hem schattig maakt. "Tuurlijk."

 Ik overhandig hem mijn telefoon en hij zet zijn nummer er in. "Ik stuur je wel een berichtje zodat je mijn nummer ook hebt, maar ik nu gaan anders kom ik veel te laat thuis." Zeg ik en neem afscheid. 

Op naar de spionage winkel. Ik loop richting een klein gebouwtje wat op een huis lijk, maar het is geen huis. Hier verkopen ze allemaal spionage spullen. Alleen mensen die hoog in de spionage werk zitten weten hier vanaf en dat houden we graag zo. 

Ik klop aan en er komt een blije vrouw te staan. Als ze mij ziet word haar glimlach alleen maar groter. "Ah je bent er eindelijk weer meisje. Ik heb je zo gemist." Zegt ze enthousiast en trekt mij in een knuffel. Ik knuffel haar gewillig terug en ze laat mij binnen.

"Ik had je spullen ook al klaar gelegd. Ik heb zelf een cadeautje voor je aangezien je naar een feestje gaat moet je wel de perfecte jurk hebben. Ik heb een speciale jurk waar je makkelijk electronica onder kan verstoppen etc. Ik heb hem speciaal voor jou bewaar toen ik je bericht kreeg."

 Ze wijst naar een jurk die aan het rek hangt. Het is jurkje die net boeven de knie valt. Hij is aan de boven kant strak en zwart. De onderkant hangt los en is donkerrood gekleurd. Hij is gewoon prachtig.

"Die jongens daar mogen ook wel is zien hoe mooi je bent en daar hoort een mooie jurk bij natuurlijk."  Glimlacht ze vrolijk. Ik trek haar in ene knuffel. "Bedankt. Hoeveel krijg je van mij?" Vraag ik haar.

"Ach meisje, je weet toch inmiddels wel dat je hier niet hoeft te betalen." zegt ze en trekt de tas in mijn handen. "Bedankt." Zeg ik nogmaals en loop het huisje uit.  Ik stuur nog even snel ene berichtje naar Jace dat ik er aan kom en dan herinner ik mij dat ik Daan ook nog een bericht moet sturen. 

* Hey ik ben het. De persoon die zo onhandig was en tegen je is aan geknald ;)* Typ ik en verstuur hem. Ik krijg al snel een berichtje terug. 

* Heey.  Zin om is af te spreken?* 

*Ja is goed. wanneer, waar en hoe laat?*

* Jij bent wel een direct iemand he? Donderdag in het park om 7 uur.* 

* Ik draai er liever nooit om heen, kost alleen maar meer tijd. En ja is goed. Dan zie ik je daar. Bye* 

*Bye heb er nu al zin in X* 

Ik kom thuis aan en ruik de overheerlijke geur van spaghetti. Ik loop de keuken in en zie dat Jace aan het koken is. "Ruikt lekker." zeg ik. Jace schrikt en laat bijna de pan vallen. "Kan je nog stiller zijn?" Vraagt hij mij. "Ja dat kan. Het hoort nou eenmaal bij het vak." Grinnik ik.

 Als Jace klaar is met eten maken zet hij het neer op tafel en beginnen we te eten. Het is werkelijk waar lekker. Na het eten loop ik naar boven en leg alles alvast klaar voor morgen. Morgen ben ik laat vrij dus heb ik daar niet echt de tijd voor. 

Ik blik kort op de klok nadat ik klaar ben met alles en zie dat het al 11 uur is. Ik kleed mij om en ga in bed liggen. Na en tijdje val ik vredig in slaap.