Heart By Heart || Z.M

9

Multimedia'da dinleyeceğiniz müzik, Demi Lovato - Let İt Go (Aşşşşşşşşşkım) bulunuyor. İyi Okumalar!

Marie Russell

Renklendirdiğim çizimi dosyaya yerleştirip, yeni bir kâğıt çıkarttım. Zayn'i aramak istiyordum şirkete geleli 3 saat olmuştu ama uyumuş olma ihtimali yüksek olduğu için aramıyordum. Tek elimi, başıma yaslayıp yeni tasarımı düşünmeye başladım. Kapı açıldığı sırada aklıma çok güzel bir fikir gelmişti ve ben başımı kaldırıp, kapıya bakmamıştım. Kapı kapandı. Başımı kaldırdığımda ise çiçeklerle suratını kapatmış fakat kolundaki dövmelerle, kendini ele veren bir Malik görmüştüm. Gülerek ayağa kalktım. Çiçekleri karın hizasına indirip 32 diş gülerek suratıma baktı.

"Bunlar, senin için gülüşünde papatyalar saklayan kadın" Derken elindeki çiçekleri bana uzatmıştı. Söylediği söze mi dikkat etsem, uzattığı çiçeklere mi baksam bilememiştim ama gözlerimi, gözlerinden alamadığımı gayet iyi biliyordum. "Marie?" Dedi gülerken. Başımı iki yana sallayıp çiçekleri elinden aldım. 1 buket papatya almıştı ve papatya benim en sevdiğim çiçekti.

Çiçekleri yavaşça masama bıraktıktan sonra ona döndüm. Tek elimi, belime yerleştirdim. "Sana 'evde yat dinlen' demiştim. Ah Malik! Hiç söz dinlemiyorsun!" Yalandan sinirlenmiş gibi yapıyordum fakat yemediği açık ve netti. Ellerini hızla belime yerleştirip beni kendisine çekince düşecek gibi oldum. Ellerim yakasında birleşip hızla tişörtünü kavradığında, burnum boynuna değdi. Vanilya kokusunun verdiği huzur, gözlerimi kapatmama neden oldu.

"Senden kopamıyorum Marie" Başını geri çekip suratıma baktı. Gülümsedim. "Kopma zaten. Ben sana şu 5 gün içerisinde çok alıştım. Neden bilmiyorum ama aklımdan çıkmıyorsun" Suratına bir gülümseme yayıldı. Tek elini belimden çekip önüme gelen kahküllerimi hafif yana çekti. Kahküllerimi gözlerime gelecek şekilde kestirmiştim. "Sende benim aklımdan çıkmıyorsun" Suratını yaklaştırdı. Burunlarımızı birbirine sürterken lafının devamını getirdi. "Küçük hanım" Omzuna geçirdim sinirle. Gülerek geri çekildi fakat elleri hala belimdeydi. "Sevmiyorum o kelimeleri" Derken başımı eğmiş, yakasıyla oynamaya başlamıştım. Gülerek başını geri attı. Şu an mükemmel bir görüntüyü bana bahşediyordu.

"Ama sana yakışıyor" "Hiçte yakışmıyor" Biz bu şekilde inatlaşırken, kapı aniden açılmıştı. Ani refleksle Zayn'i ittim. Şükür ki, oda ayrılmak için hareket etmişti ve dengesini kaybedip düşmemişti. Yaser amca içeri girip gülümsedi. Öğlene doğru babamla birlikte geri dönmüşlerdi. Gözleri masadaki çiçeklere kaydığında suratındaki gülümseme, çapraz bir gülüşe döndü. Bu şekilde, Zayn'in çapraz gülüşünün nereden geldiği anlaşılmış oldu.

"Oturun bakalım gençler, sizinle konuşmam gerek" Ben deri sandalyeme otururken, Zayn ve Yaser amca masamın önündeki misafir sandalyelerine oturmuşlardı. "Direk konuya giriyorum. Bildiğiniz gibi iki gün sonra Zümrüt Balosu var" İkimizde başımızı salladık. Zümrüt balosu, yılda bir kez yapılırdı ve en büyük moda şirketleri orada buluşurdu. Soğuk savaşın başlangıcı olan geceydi. Sonbahar kreasyonları piyasaya sürülmeden önce, yapılması önemli bir detaydı çünkü yılın ilk kreasyonu sonbahar olarak baz alınıyordu.

"Basına çıkan haberlerinize karşılık bir açıklama yapmadık ve bu bir nevi, haberleri doğruladık demektir" İkimize göz gezdirdi. "Aranızda ne var bilmiyorum ama bu baloya birlikte katılmanız gerek. Piyasada lafının eri insanlar olarak tanınıyoruz. Haberleri yalanlamayıp, oraya birlikte katılmazsanız karışıklık olur ve siz her ne kadar farkında olmasanızda, şirketlerimiz düşüşe geçer" Kaşlarımı çattım.

"Bizim aramızda olan şeyler şirketi niye etkilesin?" Gülümsedi. Sanırım Zayn'de bu soruyu düşünmüştü. Bakışlarındaki merak ve cevap alma isteği belli oluyordu. "Tasarımlarınız çok güzel. Ama sizde biliyorsunuz ki, tasarım yapan kişiler duygularına yönelik çalışırlar. Sizin kaleminiz duygularınıza göre hareket ediyor. Bir gün birlikte görünüp, daha sonra ayrı dursanız insanların kafasına soru işareti oluşturur. Hem dedikodular artar hemde insanların size güveni düşer"