Heart By Heart || Z.M

32

Multimedia'da dinleyeceğiniz müzik olan, Demi Lovato - Never Been Hurt bulunuyor.

*Marie Russell*

Derin bir nefes alıp verdim. Hayat ilerlemiyordu sanki. İlerleyen tek şey, içimdeki buzullardı. "Gideceğim" dedim Karl'a bakarak. Buruk bir gülümseme ile bana baktı. "Pekâlâ" dedikten sonra uğraşmakta olduğu çadıra döndü. Bana karavanını kullandırıyor, kendisi çadırda uyuyordu. Bundan rahatsızlık duyduğumu defalarca kez dile getirmiş olsamda vazgeçmemişti.

"Karl senden bir şey isteyeceğim" dedim çekingen bir ifadeyle. Çadırın son demirini topraktan çıkartıp düzgün bir şekilde katlarken başını salladı. "İste tabi" titrek bir nefes aldım. "Benimle gelir misin?" Başı aniden bana döndü. Gülümsedim. Bunu beklemediği her halinden belliydi fakat beni birazda olsa toparlayan kişiydi o. Yanımda olması, bana güç vermesini sonuna kadar istiyordum.

"Emin misin?" Dedikten sonra koni haline gelmiş olan çadırı karavanına attı. "Evet eminim oraya seninle dönmek istiyorum" Başını salladı. "O zaman yola çıkalım"

İşte istediğim cevap tam anlamıyla buydu.

*Elisha Malik*

"Bu çok ciddi bir suçlama Elisha" dedi Gab düşünceli bir tavırla. Haklıydı ama duyduğum sözler ve sonrasında Cindy'nin gereksiz telaşı beni şüpheye düşürmüştü.

"Hem böyle bir şey olsa, çocuğuna sahip çıkmak isteyen bir adamdan kaçıp neden Zayn'e gelsin?" Dedi Liam sevgilisinin düşüncesini desteklemek adına. Omuzlarımı silktim.

"Bana cevabını bilmediğim sorular sorup durmayı kesin. Düşüncemin arkasındayım ve bu konuyu araştıracağım. Söz konusu kardeşimin hayatı" dedim kararlılıkla. "Tamam" dedi Gab doğrularak. "Tamam, araştıralım bakalım. Nereden başlayacağız?" Gülerek konuştum. Marie için bunu yapacağını zaten başından beri biliyordum.

"Cindy'nin yarıda bıraktığı üniversite olabilir" Liam cebinden arabasının anahtarlarını çıkartıp salladı. "Hadi bakalım bayanlar, kurtarmamız gereken aptal bir çocuk var" ikimizde gülerek ayağa kalktık. Gab'in muayenehanesinden çıkıp Liam'ın arabasına bindik. Gab ve Liam öne, ben arkaya geçtim.

Marie'yi bende çok özlemiştim. Cindy'nin hamileliğini bilip ona söyleyememek, içimi kemiren bir kurt olmuştu ve ondan uzaklaşmıştım. Banada kırgındı, bunu biliyordum ama o zamanlar bu haberi verecek en son kişi bile değildim. Zayn'in söylemesi gerekiyordu fakat Cindy burnunu sokmuştu.

Zayn'in günden güne çöktüğünü gözlerimle görüyor, bir şey yapamıyordum ve bu beni çileden çıkartıyordu. Marie ile birlikteyken gözlerinin içi gülüyordu. Hayat dolu bir insan haline gelmişti ve ani bir bitiş, bebek... onu yıkıma sürüklüyordu. Daha fazla sigara içiyor, her gece ağlayarak uyuyor ve eskisinden daha sinirli bir insan haline geliyordu. Bu hali ne kendisi, ne çevresi nede doğmamış, belki ona ait olan, belkide ona ait olmayan bir bebek için iyi değildi.

Cindy'den olabildiğince uzak duruyordu son zamanlarda. Başlarda alışmak için ona yakın davranıyor ve hatta sevgi dolu kelimeler kullanıyordu ama farkında değildi ne kadar ruhsuz söylediğinin. Hala bir başkasına âşıktı küçük kardeş ve benim dünkü duyduklarımdan sonra onu kurtaracak son umuda sarılmamam, saçmalık olurdu.

"Geldik" başımı çevirip büyük üniversiteye baktım. "Hangi bölümde okuyordu?" Cindy, hamilelik nedeniyle üniversiteyi son sınıfta bırakmıştı. Yani Zayn'den 2, Marie'den 1 yaş küçüktü aslında.

"Tasarım" Gab suratını buruşturdu. Kız başlı başına, Marie'nin kopyası gibiydi. Yapmak istediği iş, bürünmeye çalıştığı kibar ve edepli kız rolleri, giyiniş tarzı, konuşma tarzı, benzetmeye çalıştığı aksanı... ona özenerek Zayn'i geri kazanmayı amaçlıyordu sanırım. İşin ilginç kısmı ise, normalde konservatuvar okuyan Cindy, Zarie başladığı zamanlarda tasarım bölümüne geçmişti. Sanırım Marie'nin yerini doldurmak gibi bir amacı vardı.