Multi'de mütüşkemmel olamayan çiftimizin kıyafetleri ve dinleyeceğiniz şarkı olan, Selena Gomez - Love Will Remember bulunuyor. İyi okumalar!
*Ertesi Sabah*
"Sizinle bir konu konuşmam gerek" dedim çatalımı tabağıma bırakırken. Kollarımı masaya yerleştirip herkese göz gezdirdim. "Konuş kızım" dedi babam gülümseyerek. Başımı usulca salladım. "Ben ayrı bir eve çıkmak istiyorum" dediğimde, annem kaşlarını çatmıştı. "Neden?" dedi abim.
Bu evin her karesinde onunla anım varda ondan.
"Yenilenme" dedim omuzlarımı silkerek. Babam başını salladı. "Uzakta mı olacak?" dedi çekingen bir ifadeyle. Geri geldiğim andan beri bana çekingen bir tavırla yaklaşıyorlardı. Söyleyecekleri kelimeleri özenle seçtiklerini fark edebiliyordum. "Karl'ın evinin yakınlarında olacak, merak etmeyin" Karl dün şirketten çıktıktan sonra şehir merkezine 100 km uzaklıkta bir ev satın almış, yerleşmişti. Geri dönmeye karar verdiğim anda zaten bende bunu düşünüyordum çünkü bu evde nefes almak zorlaşıyordu. Kapının önü, salon, mutfak hatta abimin odası bile anılarla doluydu.
"Pekâlâ, bir şeye ihtiyacın olursa söyle bize" başımı sallayıp gülümsedim. "Hadi bakalım şirkete" dedi abim ayaklanırken. Bende peşinden kalktım. Annemi ve babamı öpüp mutfaktan çıktım. Merdivenleri tırmanıp vestiyerden kabanımı aldım ve üzerime geçirdim. Abimle birlikte dışarı çıktık. "Ben önce şu ev işini halledeceğim" dedim arabama binmeden önce. Arabasının kapısını açtı. "Tamam güzelim"
Telefonuma gelen bildirimler dur durak bilmiyordu. Dün akşam geri döndüğüme dair bir fotoğraf atmıştım. Zayn'i takipten çıktığımı gördüklerinde ise yorumlar, mesajlar artmıştı. Bunu yapmak zorunda olduğumu kabullenmek istemiyorlardı.
Arabama binip çalıştırdım. Çantamı yan tarafa bırakıp sürmeye devam ettim. Dün Gab ile buluşamamıştık. Kendimi iyi hissetmediğim için direk eve gelmiş, duş almış, yatmıştım. Başa sarmaktan çok korkuyordum. Güçlü görüntümün bozulmaması gerekiyordu. İçimde yıkıntılar olsa bile, dıştan iyi gözükmeliydim. Şehir merkezine indim. Karl'ın attığı konuma ilerlemeye başladım. Telefonumun zil sesini duyduğumda, gözümü yoldan ayırmadan çantama uzandım. İçerisinden telefonumu bulup çıkarttım. Kısa bir anlığına ekrana baktım. Elisha arıyordu. Ona artık kızgın değildim ama kırgındım. Hepsine. Trisha'ya, Waliyha'ya, Elisha'ya hatta ve hatta Yaser'e bile. Bana söyleyecek kişinin Zayn olduğunu biliyordum ama benden uzaklaşmaları saçmaydı. Telefonu sessize alıp yan tarafa attım. Navigasyonun sesi öttüğünde, geldiğimi anladım. Başımı çevirdiğimde zaten Karl'ı görmüştüm. Arabayı park edip çantamı ve telefonumu aldım. Aşağı inip arabayı kilitledim. Yanına ilerledim. Gülümseyerek kısa bir sarılma yaşadık.
"Hoş geldin" dedi geri çekilirken. Benden oldukça uzundu. Ona sarılırken parmak uçlarıma yükseliyordum. Oda eğiliyordu ve bu komiğime gidiyordu. "Hoş buldum" "Kahve içelim istersen?" Başımı iki yana salladım. "Acelem var, evi gidip görelim sonra Gab ile buluşacağım" Dudaklarını birbirine bastırıp başını salladı. Yürümeye başladık. Birkaç evi geçtikten sonra durdu ve bana ait olan yeni evimi gösterdi.
"Eşyalar içeride var tek yapman gereken kendi eşyalarını getirmek" başımı salladım bahçeden içeri girerken. Dış cephesi kiremitlerle kaplıydı. Küçük camları beyaz pimapenlerle çevrelenmişti. Şirin bir evdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
