Epilog

17 6 1
                                    

Dasz radę. Jesteś silna.

Eva. Kate. Thom. John. Anni.

Kto jeszcze?

Mam mętlik w głowie.

Krew, krzyk, nóż.

To ja.

Nie znasz mnie.

Bój się mnie.

To rozkaz.

Czemu?

Bo nie jestem człowiekiem.

Jestem takim małym potworkiem.

Właśnie.

Czemu?

Bo tak się urodziłam.

Łaknę twego strachu, przerażenia.

Twego krzyku.

Rozlewu twej krwi.

Za dnia człowiek.

Za nocy potwór.

Bój się mnie.

Jestem...

Potworem.

***************

OMG! Kooooniec!!!!!!!! Jezu...

Pozdrawiam! CatNYCat

EpidemiaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz