SUKEYNÂ ~ MİRZA İLK TANIŞMA

6.6K 504 31
                                    

Uçağın İstanbul'a inmesiyle yolcular yavaş yavaş inmeye başladı. Ta ki birisi hariç...

Sukeynâ ve Mirza'nın ortalarında oturan hanım... O, Sukeynâ daha kalkmadan tabir-i caizse onu ezerek kalktı ve gitti...

Hanımın kaçarcasına gidişinden sonra Sukeynâ da kalkıp çıkışa doğru yürüyecekken birisinin sırtına dokunmasıyla dönüp baktı ki, o nur yüzlü yaşlı teyze gülümseyerek

-Allah razı olsun kızım senden... dedi.

-Allah cümlemizden razı olsun teyzecim

-Kızım koluma girer misin? diyerek kolunu açınca, o da memnuniyetle

-Tâbi teyzecim... diyerek koluna girip çıkışa doğru ilerlediler...

-Kızım sen nerelisin?

-Aslen Sivaslıyım teyzem yalnız doğma büyüme İzmirliyim.

Yaşlı teyzemiz şaşırarak

-İzmir de senin gibi Müslüman kızlar da yetiştiğini gördüm ya çok şükür... deyince

Sukeynâ mahçup hâlde

-İzmir de ne cevherler var teyzem ben onların yanında neyim ki? dedi...

-Deme öyle kızım ne güzel hanım hanımcık kızsın maşallah. İstanbul da akraba ziyaretine falan mı geldin?

-Yok teyzem aktarma olduğundan dolayı İstanbul'a indim. İzmir uçağına binip İzmir'e gideceğim Allah izin verirse.

-Tüh sana kanım kaynamıştı kızım İzmir'e gidecek olmasaydın oturur muhabbet ederdik seninle.

-Allah razı olsun teyzem. Nasip, bakarsınız Mevlam tekrardan buluşturur bizleri.

Yaşlı teyzemiz ile Sukeynâ önden giderek konuşa dursunlar, arkalarından onları tatlı kızgınlıkla söylenerek takip eden birisi daha vardı...

Teyzemizin eşi ihtiyar delikanlı amcamız...

-Eh hatun bey benim koluma gir dersin sen, girer miyim bak? diyerek ilerlerken Mirza da amcayı tebessüm ederek takip ediyordu...

Havalimanının içine girdiklerinde karısına tatlı kızgınlıkla

-Haydi hatunum bırak hanım kızımızın kolunu gir benim koluma deyince, teyzemiz elini kafasına vurarak

-Ay benim kafam... hanım kızımla konuşayım derken beyimi unuttum.

-Farkındayım hatun farkındayım...

Bu güzel tabloya Mirza ile Sukeynâda tebessüm edip izleyerek dâhil olmuşlardı...

Teyzemiz eşinin koluna girip Sukeynâ'nın da elini tutarak

-Kızım Allah'a emanet olasın.

-Allah razı olsun teyzem sizde... diyerek elini öptü.

-El öpenlerin çok olsun yavrum.

Karısının muhabbet etmeyi çok sevdiğini bilen amcamız onu tatlı dille uyararak

-Hatunum kızı bırak artık uçağını kaçırtacaksın konuşmaktan...

-Haklısın bey. Allahaısmarladık kızım

-Güle güle teyzem. Güle güle amcam. Hâyır duâlarınızdan bizleri de unutmayın... deyince Sukeynâ, onlar da başları ile selam vererek "unutmayız kızım" diyerek ayrıldılar.

EY YÂR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin