EY YÂR (TAMAMLANDI)

İki Bağlanmış Yürek Bekir&Hivda

(Emanet Yüreklerin Sahipleri Kitabımızın Baş Kahramanlarıdır.
Bekir ve Hivda)

-(Hivda) Babam Civan amca ve Bekir abinle konuşacağını duyan o namert beni tuzağa düşürerek evlenmeyi kafasına koymuş. Onun bana olan iğrenç takıntısını hem amcamgil hem biz ne yaptıysak geçiremedik.

İki ay önceydi.
Çok sevdiğim bir kız arkadaşım vardı. Ki onunda beni sevdiğini düşünürdüm. Ta ki gerçek yüzünü anlayıncaya kadar. O namert ile bir olmuş. Bana oyun kurdular. Bana yemeğe çıkalım konuşur dertleşiriz demişti. Uydum, kabul ettim. Restauranta gittik. Restaurant Civan amcamlarınmış.

-"Canım gel yemeklerimiz hazır olana kadar öğle namazlarımızı kılalım" dedi.

-"Tamam" dedim. Garsona sorduk.

-"Aşağıda mescidimiz var abla" dedi.

Mescide doğru gidiyorken açık bir kapıdan beni içeri doğru itti. Ne olduğunu anlamadan kapıyı yüzüme kapattı. Dondurucunun içinde mahsur kalmıştım.

-"Ruken aç kapıyı. Kes şu şakayı. Burası çok soğuk"

-"Özür dilerim Hivda. Mecburum. Affet beni" diyerek gitti.

Arkasından ne kadar bağırsamda beni duymadı. Dakikalar sonra o namertin sesini duydum.

-"Orası çok mu soğuk karıcığım"

-"Sennnn... Aç şu kapıyı..."

-"Kocanla böyle kaba konuşulmaz karıcığım"

-"Sen hastasın. Aç diyorum sana şu kapıyı. Öleceğimi bilsemde asla senin karın olmam ben. Aç şu kapıyı aç."

-"Bağırma karıcığım. Sana lazım olacak o ses tellerin. Onlarla bana türküler okuyacaksın daha."

-"Allah rızası için diyorum aç şu kapıyı aç"

-"Şu anda değil karıcığım. Daha oyunumuz yeni başlıyor. Ben şimdi gidiyorum. Benden tavsiye ses tellerini bağırarak yorma. Kimse seni duymaz."

-"Ne oyunu neyden bahsediyorsun sen. Aç şu kapıyı aç."

Bağırıyorum ama hiç bir cevap alamıyorum. Rabbimin huzuruna çıktım. Hem dua ediyor. Hem donuyordum. Aradan kaç dakika geçti bilmiyorum. Artık vücudumu hareket ettirmekte zorlanmaya başlamıştım. Sürekli bağırıyordum. Yardım istiyordum. Birisine sesimi duyurmaya çalışıyordum. Kapı açıldı. Kurtulduğumu zannederken namerti görmemle umutlarım suya düşmüş oldu.

-"Karıcığım. Oyunumuzun en keyifli yerine geldik. Bakıyorum da hareket etmekte zorlanıyorsun artık. Biraz sonra babanlar burda olacak. Senin benim elimin altında üstünün perişan halde olduğunu görünce ne yapacaklar sence."

Artık zorlanarak konuşuyor zorlanarak geri geri gidiyordum.

-"Yap ma yap ma" diyebiliyordum sadece. Bütün gücümü toplayarak son bir defa

-"Yardım edin" diye bağırdım.

Üzerime atladı üstümü başımı yırtmaya çalışıyordu yalvarıyordum ama durmuyordu.

-(Sukeynâ) Şşşt. Geçti canım geçti diyerek Hivdaya sarılarak gözyaşlarını siliyor onu teselli etmeye çalışıyordu.

-(Bekir) Restauranta girdiğimizde bir bey karşıladı bizi. Oturduk muhabbet ediyoruz derken. Yemekten önce ellerimi yıkamak için müsade istedim. Lavaboya girip ellerimi yıkadıktan sonra bir hanımla çarpıştım. çok ağlıyordu.