(Sukeyna) Rabbim ömür boyu sevdanızı daim eylesin canım.
-(Gülnur) Aminnnnn canım. Rabbim inşallah seni de sevdiğin ile evlendirir.
-(Sukeyna) Aminn canım cümlemizi. Sözümü bitiremeden Demet araya girdi
-(Demet) Peçelilerinde sevdiği mi olur. Ailele...
Allah'ım kaç gündür yaşadıklarıma o hanımın dediklerine inanamıyorum bir türlü. Olabilir miydi acaba? Olabilir miydi o hanım benim ablam...
Ben düşüncelere dalmışken kapı çaldı. Ben beni büyütüp bu yaşa getiren canımdan çok sevdiğim insanlara hiç annem babam diyemedim. Onların bir saç teli için gerekirse dünyayı yakarım ama söyleyemiyorum. Onlar benim için Sultanım ve Kaptanım'dılar. Onlarda beni saygıyla karşıladılar.
-"Müsait misin oğlum?"
-"Buyur sultanım müsaitim."
-"Geç otur bakalım şöyle biraz senle ana oğul dertleşelim."
-"Olur sultanım"
-"Oğlum seni evladım bildim. Allah razı olsun ki bir gün olsun yüzümüzü kara çıkarmadın."
-"Benim yetiremediğim yerde sen destek oldun."
-"Kaptanım"... deyip ayağa kalktığımda beni oturtup oda yanıma oturdu.
-"Bak şimdi kardeşlerini bile sen okutuyorsun."
-"Sultanım söyleme böyle. Sizde benim için aynı şeyleri yapmadınız mı? Biraz olsun size karşı vefa borcumu ödemiş olayım. Hem ben bunu isteyerek yapıyorum."
-"Oğlum diyeceğim odur ki senin yaptığın bu iyiliklere karşılık sen bizi sevindirdiğin gibi Yüce Mevlam da seni sevindirecektir. Ana-baba hasretini bitirecektir oğlum."
-"Oğlum hanım haklı. Düşme ümitsizliğe. Kaç gündür kendini odaya kapadın. Allah'ın izniyle bu gün sonuçlarının olumlu çıkacağına inanıyoruz biz. Sende inancını kaybetme oğlum"
-"Tamam sultanım tamam kaptanım" dedim başımı eğerek.
Sonuçları alma saati geldiğinde Mehmet'le birlikte gittik. Daha Mirza abi ve nişanlısı gelmemişti. Sonuçları vermek için bizi çağırdıklarında ben sonucu aldım. Yalnız bir türlü açamıyorum.
-"Kardeşim hazır değilsen gel şöyle oturalım istersen"
-"Mehmet kardeşim sen aç ne olur"
Mehmet itiraz etti ama müsade etmedim ve açtırdım. Sonucu gördükten sonra omzuma dokununca dönüp baktığımda bende sonucu gördüm. Kağıdı aldım defalarca bir daha bir daha baktım.
Kim demiş erkek adam ağlamaz diye Yüreği olan her insan ağlar...
Başımı döndürüp baktığımda ablamı koridorun başında gördüm. Elimde kağıt gözümden akan yaşları silerek ablama doğru yürüdüm. Önlerine gelip durdum. Ablamın gözlerinin içine bakıp
-"Abi müsaade eder misin ABLAMA sarılayım."
-"Müsaade senindir kardeşim müsaade sizindir."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
