EY YÂR (TAMAMLANDI)

AHSENNUR ~ AHMET İLK TANIŞMA {ÖZEL BÖLÜM}

Aşık FATİH Olursa Eğer, MAŞUKUN Bahtına

İSTANBUL Olmak Düşer!..

{Nazan BEKİROĞLU}

Babasının evden çıkmasıyla aceleyle hazırlanan Ahsennur, kapının önüne gelip ayakkabılarını giyerken annesine seslendi...

-Annemm!.. Ben çıkıyorum...

-Tamam yavrum, baban gelmeden tez vakitte git gel kuzum, biliyorsun kızıyor...

Annesinin söylediğiyle üzülen Ahsennur

-Tamam annem, kitaplarımı alıp geleceğim... deyip annesini öperek vedalaşarak kitapçıya doğru yol aldı...

Onu bekleyen nasibinden habersiz olarak...

Son dosyayı da kontrol ettikten sonra dosyayı kapatıp gözlerini ovuşturan Ahmet, karşısında onun gibi yorgunluğu ve uykusuzluğu yüzüne vuran arkadaşına bakarak

-Kardeşim başka bir şey var mı?

-Yok Ahmet'im herşey tamamdır...

-Hadi öyleyse kalkta bu kardeşin sana bir kahve ısmarlasın...

-Vallahi bu kadar dosyanın altından kalkmışken bir kahveyle kurtulamazsın söyleyeyim...

-Önce bir uyanalım da kardeşim, sonra ne istersen başım gözüm üstüne...

-Haklısın kardeşim, hadi öyleyse takıl bu kardeşinin peşine seni çok güzel bir yere götüreceğim...

-Mekân benden, masraflar senden diyorsun yâni... dedi tebessüm ederek

Arkadaşı da onun gibi gülümseyerek cevap verdi

-Eee... Patron oğlu olmak kolay değil yâni... deyip arkadaşına göz kırptı...

İki arkadaş tebessüm ederek omuz omuza verip şirketten çıktılar...

Onları bekleyen sürprizlerden habersiz olarak...

Ahsennur İstanbul'un kalabalığına bir türlü alışamamış, İzmir'i çok özlüyordu...

Her kalabalık ortama girmek zorunda kaldıkça

-Ahh... Babamm!.. diyerek içinden geçirmeden edemiyordu...

İnsan kalabalığından geçerek sahafa geçerek her zaman ilk yaptığı gibi, o çok sevdiği kitap kokusunu içine çekerek içeri girdi...

Dükkan sahibi Ahsennur'u görünce

-Ooo Ahsennur kızım gelmiş, hoşgeldin kızım...

Ahsennur da tebessüm ederek cevap verdi

-Hoşbulduk amcam, kitaplarım geldi mi? dedi gözleri ışıldayarak...

Gözlüğünü çıkartarak yüzünü düşürünce dükkan sahibi, Ahsennur'un da yüzü buruklaştı...

Halbuki ona takılacaktı kitapçı...

-Ahsennur kızım!.. dedi yüzünü ciddileştirerek

-Efendim amcam, gelmedi mi yoksa?..

Ahsennur'un yüzünü gören kitapçı, onun o haline dayanamayarak, şakasını uzatmadan yüzüne tebessüm yerleştirip cevap verdi...