(Sukeyna) Rabbim ömür boyu sevdanızı daim eylesin canım.
-(Gülnur) Aminnnnn canım. Rabbim inşallah seni de sevdiğin ile evlendirir.
-(Sukeyna) Aminn canım cümlemizi. Sözümü bitiremeden Demet araya girdi
-(Demet) Peçelilerinde sevdiği mi olur. Ailele...
Taksi şoförü Mirza'ya "Nereye gidiyoruz abi?" diye sorunca -En yakın havaalanına... diye cevap verdi. Taksi şoförü de "Tamam abi" diyerek sürmeye başladı. Mirza taksiciyle konuşurken Sukeynâ telefonunu açınca annesigilin, arkadaşlarının defalarca aradıklarını gördü. İlk olarak telaşla annesini aradı.
Mihriban Hanım gözyaşları içinde telefonu bi telaşla açarak
-Annemmm... Yavrum kuzum nerdesin sen?
-Hâlâ İstanbuldayım annecim. Havalimanında bir problem oldu. O yüzden uçağa binemedim. Haber veremedim annem affet.
-Sana ulaşamayınca arkadaşlarını aradıydım kuzum, rötar yapmıştır teyzem dedilerdi. İyi misin yavrum kötü bir şey yok demi. Sağlığın sıhhatin yerinde mi?
-İyiyim annemm çok şükür. Birşeyim yok. Allah'ın izniyle uçağa bineceğim biraz sonra.
"Gece mi vefat etti? Eğer bu olay başıma gelmeseydi babaannemin son anına yetişebilecek miydim yani?.."
elini nasıl sıktıysa babasının sesini duymasıyla elini serbest bırakıp telefonu tekrardan kulağına götürdü
-Yavrumm kızımm
-Efendim babamm.
Onun da babasının da kelimeler boğazında düğümlendi konuşmaya devam edemediler bir süre... Daha sonra Yağız Bey biraz olsun kendisini toparlayarak
-Yavrum gitti... Babaannen gitti... Bana ilk defa "oğlum" dediğini duydum yalnız son duyuşum olacakmış. O gitti artık, askerine yârine, babama kavuştu...
Sukeynâ hıçkırarak ağlamamak için eliyle ağzını kapattı ama gözyaşlarını durduramıyordu...
Bir kız evlat için annesinin ağlaması da çok acıdır ama babasının ağlaması daha kötüdür. Onu hep yıkılmaz dağı olarak görür. O yüzden onun ağlaması bir kız evladı mahveder.
