EY YÂR (TAMAMLANDI)

SENİN NASİBİN, SENİNLEDİR...

Çok sevdiklerini toprağa verenler bilirler ki, onlar her cenazede kendi sevdiklerinin ölümünü bir kez daha çok acı şekilde hatırlarlar...

Sukeynâ'nın Kur'an Kursundan Hocaları ve arkadaşları da 3 gün boyunca manevi destekleri ile ayakta durabilmelerine vesile oldular...

Sukeynâ gitmek için hazırlanan arkadaşlarına bakarak

-Allah razı olsun hocam, can kardeşlerim. Bir kusurumuz hatamız olduysa hakkınızı helal edin.

-Estağfirullah ne kusuru ne hatası. Allah sizlerden de razı olsun.

Annesi ile birlikte tek tek sarılarak vedalaşıp onları da yolcu ettiler...

Odaya girdiklerinde evlerinin ne kadar boşalmış olduklarını görünce kendilerini bir garip hissettiler önce, ardından

-Gelen gidiyor haliyle herkesin kendine göre sorumlulukları var.
İyi ki geldiler, iyi ki yanımızda oldular... diye iç geçirdiler...

Yağmur'un çocukları Yiğit ve Yusuf, teyzelerinin ayağına sarılarak

-Sukeynâ teyze biz gitmek istemiyoruz. Seni bırakmak istemiyoruz. Annemle babama söylede Sivas'a dönmeyelim... deyince Sukeynâ onlara eğilip sarılınca Yağmur evlatlarına bakarak

-Sanki ben Sukeynâ teyzenizi bırakmayı çok istiyorumda, beni şikayet ediyorlar şunlara bakın hele... dedi...

Yağmurun bu çıkışına çocuklar "biz gitmek istemiyoruz" diyerek yukarı kata kaçınca

-Ben size sorarım eşkiyalar. Siz parkı ve çocukları mı yoksa teyzenizi mi bırakmak istemiyorsunuz? diyerek hesap sordu anneleri de...

Sukeynâ tebessüm etmeye çalışarak

-Alınırım ama, yiğenlerim beni de çok seviyorlar.

-Yok be gülüm ben öyle demek istemedim... deyince Yağmur, gözünden gözyaşı akmasıyla, Sukeynâ şaşırıp mahçup olarak gözyaşını sildi

-Şşşt güzelim sana takıldım ben. Ne oldu şimdi sana böyle?

-Ne bileyim bu günlerde böyle oldum. Hemen ağlıyorum.

Yağmurun elinden tutarak kızların olduğu mutfağa götürdü... Arkadaşlarını ağlarken görünce kızlarda telaşlanarak onları soru yağmuruna tuttular

-(Gülnur) Yağmurum ne oldu güzelim neden ağlıyorsun?

-(Demet) Yağmur iyi misin canım?

-(Arzu) Ne oldu Sukeynâm?

-(Sude) Kızlar bi dursanızda anlatsalar

Sukeynâ anne&çocuk adına çok kitaplar okuduğu için arkadaşıyla yüz yüze gelip akan yaşı tekrar silerek

-Yağmurum şüphelendiğim şey mi?.. diye sorunca, o da başını sallayarak

-Hı hı... Buraya gelmeden önce sağlık ocağına gitmiştim. Aile doktorumuzun yardımcısı yoğunluktan dolayı aramayı unutmuş. Bugün arayıp öğrendim... deyince Sukeynâ sevinerek

-Rabbim bir emanetini alırken dünyaya bir emanet daha gönderdi... demesiyle Yakubun sesini duydular...

-Evimin neşesi?... dedi ve elindeki poşeti yere düşürdü.

Yakup Cuma Namazının ardından çocukların istediklerini alıp eve gelince, Mihriban Hanım "Yağmur mutfaktaydı oğlum, buyur geç müsait içerisi" diyerek davet etmişti...